Ο Μητσοτάκης, ο Τσίπρας και το κρυφτούλι τους

Χρόνος ανάγνωσης: 4 λεπτά

Πριν από λίγες μέρες ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ κ. Νίκος Ανδρουλάκης έδωσε μια συνέντευξη στην ΕΡΤ. Είπε πολλά ενδιαφέροντα, αλλά από όλες τις απαντήσεις του τράβηξε την προσοχή μία: αυτή που αφορούσε την επόμενη ημέρα των εκλογών.

Ο Ανδρουλάκης επανέλαβε ότι δεν θα ψήφιζε για πρωθυπουργό «ούτε τον Μητσοτάκη ούτε τον Τσίπρα», προσθέτοντας ότι θα προτιμούσε στη θέση του επικεφαλής της επόμενης κυβέρνησης να υπάρχει ένα πολιτικό πρόσωπο το οποίο θα μπορούσε με τους κατάλληλους συνεργάτες να εγγυηθεί την υλοποίηση ενός προγραμματικού σχεδίου – «το ΠΑΣΟΚ έχει», είπε, «το δικό του».

Είπε επίσης ότι για να συμβεί αυτό, απαραίτητη προϋπόθεση είναι το ΠΑΣΟΚ να πάρει ένα διψήφιο ποσοστό – το μεγαλύτερο δυνατό. Ακολούθησε μια καταιγίδα επιθέσεων από κάθε πλευρά, κυρίως όμως από όσους θα ήθελαν μετεκλογικά πρωθυπουργό ή τον Μητσοτάκη ή τον Τσίπρα και θα ήθελαν το ΠΑΣΟΚ στον ρόλο ενός βολικού υποστυλώματος.

Όλοι αυτοί κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν κάτι: αυτό που είπε ο Ανδρουλάκης δεν είναι τίποτα πιο πολύ από τη δική του εκλογική επιδίωξη. Το προτείνει ξεκάθαρα. Επειδή οι εκλογές γίνονται με απλή αναλογική και ίσως για να κυβερνηθεί η χώρα θα χρειαστούν συμμαχίες, θέτει το πλαίσιο.

Μπορεί να του γίνει κριτική για το γεγονός ότι δεν κατονομάζει ποιον θα ήθελε ως πρωθυπουργό ή γιατί δεν εξηγεί τι θα κάνει αν το ΠΑΣΟΚ δεν πάρει το ισχυρό διψήφιο ποσοστό. Αλλά το να του ζητάς να στηρίξει ή τον Μητσοτάκη ή τον Τσίπρα, και μάλιστα με προεκλογική δέσμευση, είναι θεότρελο: είναι σαν να του ζητάς να μοιράσει ψηφοδέλτια της ΝΔ ή του ΣΥΡΙΖΑ, ενώ ο άνθρωπος από τα κόμματα αυτά θέλει να διαφοροποιηθεί.

Το πιο ωραίο όμως στην ιστορία αυτή είναι ότι ο Ανδρουλάκης βάλλεται πανταχόθεν γιατί τόλμησε να απαντήσει σε μια ερώτηση στην οποία τόσο ο Πρωθυπουργός όσο και ο αρχηγός της αντιπολίτευσης αποφεύγουν να απαντήσουν πετώντας την μπάλα στα μνήματα.

Ο κ. Κυριάκος Μητσοτάκης καταθέτει σε κάθε ευκαιρία τη βεβαιότητά του ότι θα υπάρξει κυβέρνηση αυτοδύναμη έπειτα από μια δεύτερη εκλογική διαδικασία.

Ο κ. Αλέξης Τσίπρας μιλά γενικά και αόριστα για μια προοδευτική κυβέρνηση, την ώρα που κάποια στελέχη του άφησαν προ ημερών να εννοηθεί ότι δεν αποκλείουν ακόμα και συνεργασία με το κόμμα του Βελόπουλου – η δήλωση «μαζεύτηκε», αλλά δεν έκανε κι εντύπωση, δεδομένου ότι ο ΣΥΡΙΖΑ κυβέρνησε με τους Ανεξάρτητους Έλληνες.

Τα δυο μεγάλα κόμματα εκμεταλλεύονται τη δημοκοπική υπεροχή τους και οι αρχηγοί τους εμφανίζονται αισιόδοξοι ότι μια λύση θα υπάρξει – δηλαδή ότι θα βρουν τους χρήσιμους που θα στηρίξουν μια κυβέρνηση με κορμό το κόμμα τους.

Όμως το κρυφτούλι είναι κρυφτούλι: από τον Μητσοτάκη και τον Τσίπρα δεν έχω ακούσει τι θα κάνουν αν κυβέρνηση δεν προκύψει στις περίφημες δεύτερες εκλογές που από πολλούς προεξοφλούνται. Αποφεύγουν μάλιστα να τοποθετηθούν ξεκάθαρα, μολονότι οι δημοσκοπήσεις εμφανίζουν πια κι αυτή την πιθανότητα ως ορατό ενδεχόμενο.

Το παράδοξο είναι ότι ενώ αυτοί θα έπρεπε να κατηγορούνται για τη θολούρα των θέσεών τους, κατηγορείται ο Ανδρουλάκης που έκανε μια πρόταση πολύ συγκεκριμένη, αναλαμβάνοντας μάλιστα το ρίσκο να στεναχωρήσει κι αρκετούς εντός του κόμματός του!

Τι θα κάνει ο Μητσοτάκης αν δεν έχει η ΝΔ την αυτοδυναμία που ονειρεύεται; Τρίτες, τέταρτες και πέμπτες εκλογές μέχρι να την πάρει; Και με ποιους θα κάνει την προοδευτική κυβέρνηση ο Τσίπρας; Με το ΜέΡΑ25 του κ. Γιάνη Βαρουφάκη; Ή με το ΚΚΕ; Το λέω γιατί κι αυτά τα κόμματα στις προοδευτικές δυνάμεις συγκαταλέγονται.

Ας μας ξεκαθαρίσουν τι έχουν σκοπό να κάνουν, τι όρους θα βάλουν, ποιες είναι οι κόκκινες γραμμές τους. Για την ώρα, το έχει κάνει μόνο ο Ανδρουλάκης. Βρίσκοντας τον μπελά του γιατί δεν κοροϊδεύει τον κόσμο γενικολογώντας…

*Ο Αντώνης Καρπετόπουλος είναι δημοσιογράφος στην εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ. Το σκίτσο είναι της Ε.Ξένου από την ίδια εφημερίδα