Η “Λαϊκή Συσπείρωση” Δωρίδας επανέρχεται με πέντε ερωτήματα για το νερό

Χρόνος ανάγνωσης: 3 λεπτά

Η Λαϊκή Συσπείρωση Δωρίδας, απ’ την πρώτη στιγμή που εμφανίστηκε το πρόβλημα της γαστρεντερίτιδας στο Ευπάλιο, επισκέφθηκε με κλιμάκιο την περιοχή του Ευπαλίου πραγματοποιώντας συνάντηση με τον Πρόεδρο της κοινότητας, ενώ παράλληλα τοποθετήθηκε με ανακοίνωση αναλυτικά και υπεύθυνα για την ουσία του ζητήματος.

Θέτοντας 5 ερωτήματα:

1. Τί περιλαμβάνει ο τακτικός έλεγχος; Ποιός έχει την ευθύνη συντήρησης; Υπάρχει αρμόδιος υπάλληλος, καταρτισμένος ή κατά περίπτωση στέλνεται κάποιος, απλά να γεμίζει το χλώριο;
2. Τηρείται κάποιο πρωτόκολλο συντήρησης και ελέγχου; Υπάρχει βιβλίο εργασιών, συμπληρώνεται;
3. Ο μηχανισμός συντήρησης και ελέγχου έχει κόστος; πόσο είναι αυτό κατ΄έτος;
4. Γίνεται τακτικότερος έλεγχος σε έκτακτες καταστάσεις π.χ. σεισμούς, έντονες βροχοπτώσεις, διακοπές ρεύματος; Αποτυπώνεται η εικόνα στο σχετικό βιβλίο;
5. Υπάρχει γεννήτρια για την περίπτωση διακοπής ρεύματος, για την εξασφάλιση της σωστής δόσης χλωρίωσης του νερού;.

Αυτά τα ερωτήματα παραμένουν ακόμα αναπάντητα παρά τη μεγάλη φλυαρία που υπάρχει για αυτό το ζήτημα.

Για το συγκεκριμένο πρόβλημα της γαστρεντερίτιδας, σε καμιά περίπτωση, δεν μπορεί να αποκλειστεί ότι ευθύνεται κάποια δυσλειτουργία του δικτύου ύδρευσης.

Το όλο σύστημα ύδρευσης είναι δεδομένο ότι έχει σοβαρά προβλήματα και υπάρχει απουσία τυποποιημένης διαδικασίας συντήρησης και ελέγχου, όπως αναλυτικά αναφέραμε στην προηγούμενη ανακοίνωσή μας.

Πολλοί παρεμβαίνουν επιφανειακά, μικροπολιτικά αφήνοντας στο απυρόβλητο τα αναγκαία μέτρα για τη βελτίωση του δικτύου και την εξασφάλιση της υγείας των δημοτών.

Η Δημοτική αρχή, που έχει την ευθύνη, συνεχίζει αυτάρεσκα να αποφεύγει να απαντήσει στην ουσία των ζητημάτων που θέσαμε. Βολεύεται αξιοποιώντας την απάντηση του εργαστηρίου, ενώ παράλληλα αξιοποιεί την αντιπολιτευτική φλυαρία, για να αποπροσανατολίσει από τις ευθύνες, για να μην πάρει μέτρα, γιατί τα μέτρα κοστίζουν και δεν έχει σκοπό να διεκδικήσει κονδύλια.

Το νερό και η υγεία μας κινδυνεύουν γιατί τα προβληματικά δίκτυα και η εγκατάλειψη οδηγούν στη γνωστή “λύση” της εμπορευματοποίησης, της ιδιωτικοποίησης και της κερδοσκοπίας σε βάρος των αναγκών μας. Η απαίτηση είναι επομένως η υγειονομική επιτροπή να στρέψει την προσοχή της στην ουσία των προβλημάτων και στις γενικότερες αδυναμίες του συστήματος ύδρευσης.

Τίποτα δεν χαρίζεται. Με λόγια μόνο, όσο σωστά κι αν είναι δεν κερδίζουμε κανένα κοινωνικό αγαθό που δικαιούμαστε.

Η ζωή μας δίδαξε πως μόνο με οργάνωση κι αγώνα βελτιώνεται η ζωή μας.

Λάιος Γιάννης

Δρόσος Χρήστος