Ο Κακός εαυτός είναι εδώ παρών

Χρόνος ανάγνωσης: 3 λεπτά

Της Μαρίνας Ριζογιάννη*

Αλίμονο σε αυτόν που πιστεύει ότι είναι απαλλαγμένος από τον κακό του εαυτό και επιδίδεται σ’ ένα αέναο κυνήγι μαγισσών, διότι φυσικά για όλα όσα συμβαίνουν γύρω του φταίνε οι άλλοι. Ο άνθρωπος πρέπει πρώτα να φοβάται τον ίδιο του τον εαυτό.

Κι αυτό ισχύει πολύ περισσότερο για μία Κυβέρνηση. Και ακόμα περισσότερο για μία Κυβέρνηση που αναδείχτηκε τούτη τη χρονική στιγμή με την υπόσχεση ότι θα εργαστεί για την επιστροφή της χώρας στην κανονικότητα. Που σημαίνει ότι θα κυβερνήσει τον τόπο απαλλαγμένη απ’ όλα τα σύνδρομα του παρελθόντος τα οποία έβγαλαν τη χώρα από την κανονικότητά της.

Και για όσους επιμένουν να έχουν ασθενή μνήμη υπενθυμίζω μικροπολιτικές και μικροκομματικές τακτικές. Διακυβέρνηση με το βλέμμα στη «δική μας πτέρυγα» που σημαίνει αναξιοκρατία και φυσικά ξύσιμο της μεγάλης πληγής που περιγράφεται ως κομματικό κράτος.

Οι πολίτες σήμερα περιμένουν και θέλουν να βλέπουν επιλογές που να επιβεβαιώνουν στην πράξη το προεκλογικό διακύβευμα για ανασύσταση του ελληνικού κράτους. Το εγχείρημα είναι πολύ δύσκολο. Όταν μάλιστα πρέπει να έρθεις αντιμέτωπος με ένα κομμάτι της ίδιας της κομματικής σου στέγης που περίμενε να έρθει η δική του σειρά για να τακτοποιηθεί.

Είναι σαν να προσπαθείς να κόψεις την πιπίλα σ’ ένα βρέφος. Διότι με βρέφος μοιάζει ο οπαδός που το ίδιο του το κόμμα τον έχει αναθρέψει με την απαίτηση της τακτοποίησής του όταν καθίσει στην εξουσία. Ετσι ο κομματικός στρατός απαιτεί και περιμένει να του επιστρέψει η παράταξή του αυτό που πιστεύει ότι του χρωστάει. Αυτό φυσικά δεν αφορά στον ψηφοφόρο που έχει επιλέξει να στηρίζει ένα κόμμα, επειδή τον εκφράζουν και τον καλύπτουν οι θέσεις και οι απόψεις του. Αυτός δεν περιμένει κάτι προσωπικό, αλλά προσδοκά το κοινό καλό και την πρόοδο της χώρας του.

Αυτό προσδοκά και ο ψηφοφόρος της παρούσας Κυβέρνησης. Περιμένει την επιστροφή στην κανονικότητα, η οποία όμως δεν περνάει μέσα από διαδρομές του παρελθόντες. Από την «αποκατάσταση» ημετέρων, πολιτευτών, κομματικών στελεχών, φίλων και κουμπάρων. Ο Πρωθυπουργός ήταν ξεκάθαρος στο ζήτημα αυτό επαναλαμβάνοντας πολλές φορές την αξιοκρατία και την επιλογή των ικανών για τις θέσεις ευθύνης.

Φαίνεται όμως ότι ορισμένοι ξεχνούν την ύπαρξη του κακού τους εαυτού και παρασύρονται. Προβαίνουν σε επιλογές που τραυματίζουν την κυβερνητική προσπάθεια. Προβαίνουν σε επιλογές που σίγουρα θα τους οδηγήσουν σε ήττες. Και σε ένα πεδίο μάχης που είναι ήδη ηττημένο δεν υπάρχουν περιθώρια για άλλες ήττες.

* Η Μαρίνα Ριζογιάννη είναι δημοσιογράφος στην εφημερίδα ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ