Ή Ομοσπονδία ή εκμετάλλευση

Του  Γιάννη  Κοτόφωλου *

Η Ευρώπη θα
πρέπει πολύ γρήγορα να περάσει στην πολιτική της ενοποίηση και να διαμορφώσει
τον χαρακτήρα μίας πραγματικής Ομοσπονδίας, διότι διαφορετικά θα εξελιχθεί σε
μία αποκρουστική μηχανή ενδοοικογενειακής οικονομικής εκμετάλλευσης, την οποία θα
υφίστανται τα κράτη μέλη του Νότου από τα πιο εύρωστα μέλη του Βορρά. Πράγμα
φυσικά που δεν πρόκειται να ανεχτεί καμία πολιτική δύναμη και καμία κοινωνία
του ευρωπαϊκού νότου.

Είναι μακράν κάθε έννοιας δικαίου και ενότητας,
εξάλλου, τα μισά μέλη μίας οικογένειας να παραμένουν φτωχά και τα άλλα μισά, να
αυξάνουν τον πλούτο τους διευρύνοντας τη διαφορά της ευημερίας τους εις βάρος
των υπολοίπων.

Η Ευρώπη,
υπό το πρίσμα αυτό, θα διαλυθεί. Όχι από την πίεση των πανίσχυρων αγορών που
επιζητούν δήθεν να διορθωθούν εδώ και τώρα οι αδυναμίες των οικονομιών του ευρώ,
αλλά εξαιτίας των κοινωνικών και εθνικών αντιθέσεων που έχουν δημιουργηθεί και
θα οξυνθούν μεταξύ των πλουσίων και των φτωχών μελών της Ευρωζώνης, εάν δεν
διορθωθούν οι πολιτικές της αδυναμίες.

Διότι είναι
φύσει αδύνατον, όπως καταδεικνύει η κρίση αυτή, να έχεις ένα υπερεθνικό ενιαίο
νόμισμα, να λειτουργείς στη βάση του υπερεθνικού κεφαλαίου, αλλά από την άλλη
να μην έχεις υπερεθνικές πολιτικές και υπερεθνικές θεσμικές δομές, έτσι ώστε να
διαχέεται ο παραγόμενος πλούτος σε όλο το εύρος μας ένωσης, μίας ομοσπονδίας,
όπως γίνεται στις ΗΠΑ.

Στην Ευρώπη,
οι πλούσιες βόρειες χώρες κέρδιζαν έως τώρα επειδή πουλούσαν τα προϊόντα τους
στις φτωχότερες νότιες, οι οποίες με τη σειρά τους δανειζόντουσαν για να
διασφαλίσουν αυτή την καταναλωτική ευημερία. Τώρα οι πλουσιότερες κερδίζουν,
δανείζοντας ακριβά τις φτωχότερες να αποπληρώσουν τα χρέη τους, καθώς στις πρώτες
το κόστος του χρήματος είναι μηδενικό, με το ίδιο ωστόσο νόμισμα.

Το εν
εξελίξει κρισιμότερο όμως τώρα βήμα του Βορρά απέναντι στο Νότο, ο οποίος δεν
έχει πλέον τις ίδιες δυνατότητες αγοραστικής ζήτησης των προϊόντων του Βορρά
(από τη στιγμή που του επέβαλε τη βαριά λιτότητα), είναι οι νέες βόρειες
επενδύσεις στις ασθενείς νότιες οικονομίες. Με την έννοια όμως της αλλαγής
ιδιοκτησίας και όχι της βοήθειας, ένας άλλος ακόμη δηλαδή τρόπος μεταφοράς πόρων,
από κάτω προς τα πάνω.

Με άλλα
λόγια, η εξαγορά των παραγωγικών δυνάμεων του Νότου από τα κεφάλαια του Βορρά,
εν μέσω μάλιστα της διαρκούς λιτότητας και όσο η Ευρωζώνη θα παραμένει
κατακερματισμένη, μόνο προς όφελος των πλεονασματικών επενδυτών λειτουργεί.

Πράγμα που
σημαίνει ότι ο παραγόμενος πλούτος, το λεγόμενο μέρισμα της κάθε οικονομίας, θα
μεταφέρεται πάλι στο Βορρά, καθηλώνοντας το Νότο στα φτωχότερα επίπεδα, αφού θα
είναι χωρίς δικά του κεφαλαιουχικά μέσα, με φθηνό εργατικό δυναμικό, με
δραστικά περιορισμένη τη δημόσια κατανάλωση και με το καλύτερο ανθρώπινο
δυναμικό του να έχει μεταναστεύσει.

Πως θα
δημιουργηθεί ανάπτυξη, λοιπόν, σε όλη την Ευρώπη και πώς θα γίνει μία
στοιχειώδης αναδιανομή του παραγόμενου οικονομικού προϊόντος σε όλο το εύρος
της ευρωπαϊκής οικογένειας ;

Ο μόνος
τρόπος είναι η Ομοσπονδία, δηλαδή μία ενιαία πολιτική και οικονομική οντότητα,
με ενιαίους μηχανισμούς κοινωνικής πολιτικής, ενιαία φορολογική,
συνταξιοδοτική, εκπαιδευτική, ασφαλιστική κ.τ.λ. πολιτική, για όλες τις χώρες
μέλη του ευρώ.

* Ο Γιάννης Κοτόφωλος είναι
δημοσιογράφος στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ , με καταγωγή από την Δωρίδα