ΤΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΘΑΛΑΣΣΩΝ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ ΤΩΡΑ Η ΤΟΥΡΚΙΑ
- Διαφήμιση -
Χρόνος ανάγνωσης: 7 λεπτά
Του ΘΑΝΑΣΗ ΛΟΥΚΟΠΟΥΛΟΥ *
θαλασσών, θέλει να αλλάξει το τουρκικό βαθύ κράτος, προκειμένου να δώσει
περιεχόμενο και προοπτική, στις αμφισβητήσεις περιοχών από τις οποίες η Ελλάδα
προσδοκά να εξορύξει κοιτάσματα υδρογονανθράκων, με τεράστιο φυσικά οικονομικό
όφελος.
Παράλληλα εντείνει τις
προσπάθειες προκειμένου να πείσει όσες κυβερνήσεις μπορέσει σε Αμερική και Ευρώπη, ότι τάχα η
υιοθέτηση εκ μέρους της Ελλάδας ΑΟΖ, θα χρειαστεί τη δική του συναίνεση και έγκριση ,προκειμένου να
προχωρήσει.
των δύο κρίσιμων αυτών παραμέτρων της εξωτερικής μας πολιτικής, η ελληνική
πολιτική ηγεσία πρέπει να αντιτάξει τη δική της επιχειρηματολογία και
εμπεριστατωμένη αντίδραση ,στα πλαίσιο του θεσμικού ευρωπαϊκού πλαισίου και του
Διεθνούς Δικαίου.
Χωρίς λοιπόν να σέβεται
διεθνή κείμενα και κανόνες, η τουρκική ηγεσία κατέθεσε επίσημα αίτημα στο ΝΑΤΟ, προκειμένου να αλλάξουν τα
ονόματα του Θρακικού, του Ικάριου, του Καρπάθιου και του Λιβυκού Πελάγους,
στους χάρτες που αναρτώνται στην ιστοσελίδα του ΝΑΤΟ.
επιχείρημα ότι τμήματα της ανοιχτής θαλάσσης, περιλαμβάνονται στα
προαναφερόμενα πελάγη. Το εκπληκτικό όσο και προκλητικό είναι ότι αντιπροτείνει
για τις ονομασίες αυτές, τοπωνύμια Οθωμανικής προέλευσης.
Με δεδομένο ότι η
οποιαδήποτε αλλαγή σε ονόματα χαρτών του ΝΑΤΟ, απαιτεί την ομόφωνη γνώμη των
κρατών – μελών, η ελληνική κυβέρνηση καλείται τώρα όχι μόνο να αρνηθεί κάθε
συζήτηση, αλλά να καταγγείλει σε όλα τα διεθνή όργανα και Οργανισμούς, τα
υπονομευτικά τουρκικά σχέδια. Παράλληλα θα πρέπει να διευρύνει τη συζήτηση στην
αρμόδια επιτροπή του ΟΗΕ για τα τοπωνύμια, προκειμένου να μπει επιτέλους ένα
φρένο στις προκλητικές αξιώσεις της Τουρκίας και της Αλβανίας επί ελληνικών
ονομασιών σε Αιγαίο, Θράκη, Μακεδονία και Ήπειρο.
που η Τουρκία επιχειρεί με κάθε τρόπο να φέρει στο διεθνές προσκήνιο, με αφορμή
την έναρξη των ερευνών που θα αρχίσουν Νότια και Ανατολικά της Κρήτης, η
ελληνική πλευρά θα πρέπει να προσέξει πάρα πολύ για να φύγουν λάθος μηνύματα.
Κάθε προσπάθεια στρογγυλέματος ,είναι σαφές ότι θα ανοίξει τις ορέξεις.
Τώρα πρέπει να ξεκαθαριστούν τα πάντα,
που βρίσκονται στο αρχικό στάδιο. Αν
αφεθούν σε άλλα χέρια, είναι πολύ πιθανό στην επόμενη φάση να δημιουργηθούν
τεράστια προβλήματα στη συνέχιση της προσπάθειας και στο επιθυμητό αποτέλεσμα,
ως προς την εξόρυξη και εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων.
έγκυρων διπλωματικών και στρατιωτικών αναλυτών, αποσαφηνίζεται πλήρως ότι δεν
αποτελεί προϋπόθεση η υιοθέτηση ΑΟΖ, για την εξόρυξη ορυκτών πόρων από τον βυθό
και το υπέδαφος των θαλασσίων περιοχών, ελληνικής δικαιοδοσίας. Δεν χρειάζεται με λίγα λόγια να συμφωνήσουμε
πρώτα με τις γειτονικές χώρες σε οριοθέτηση και υιοθέτηση ΑΟΖ και μετά να γίνουν οι έρευνες και οι
εξορύξεις.
Αυτό το επιδιώκει μετά
μανίας η Τουρκία και ο δορυφόρος της σε αυτή την περίπτωση Αλβανία, για
προφανείς λόγους.
τα ελληνικά επιχειρήματα, που μπορούν να ακουμπήσουν σε δύο σαφείς
διαπιστώσεις:
Ότι η οριοθετική γραμμή υφαλοκρηπίδας και
ΑΟΖ, πάντα συμπίπτει.
Ότι οι επίμαχες περιοχές έρευνας και
εξόρυξης, αφορούν τον βυθό και το υπέδαφος της ΑΟΖ, το οποίο είναι βυθός και
υπέδαφος αιγιαλίτιδας ζώνης και υφαλοκρηπίδας, επί του οποίου το παράκτιο
κράτος (εν προκειμένω η Ελλάδα) ασκεί ειδικά αποκλειστικά κυριαρχικά
δικαιώματα.
Κατά
συνέπεια η Ελλάδα δεν χρειάζεται να συμφωνήσει με κανέναν και για τίποτα, αφού
πρόκειται για ανάλογα κυριαρχικά δικαιώματα που έχει κάθε δικαίωμα να τα
ασκήσει.
Απλά
με την υιοθέτηση ΑΟΖ, το κράτος ασκεί ειδικά κυριαρχικά δικαιώματα και στα
υπερκείμενα της υφαλοκρηπίδας νερά, τα οποία μπορεί να αφορούν είτε την αλιεία,
είτε την αιολική ενέργεια , είτε την ενέργεια από ισχυρά θαλάσσια ρεύματα. Δεν
αφορούν φυσικά εκμετάλλευση κοιτασμάτων τα οποία βρίσκονται στο υπέδαφος.
Πρέπει
επίσης να ξεκαθαριστεί ότι με βάση τη σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας του
1982 και την σχετική νομολογία του Διεθνούς Δικαστηρίου Χάγης, η Ελλάδα ακόμα
και αν η Τουρκία προβάλλει αντιρρήσεις, μπορεί να υιοθετήσει προσωρινά, τη μέση
γραμμή (στην οριοθέτηση υφαλοκρηπίδας) και να προχωρήσει στην εκμετάλλευση των
ορυκτών πόρων.
Στην περίπτωση δε που τα δύο κράτη κατέληγαν μελλοντικά σε μια
διαφορετική χάραξη, η Ελλάδα θα μπορούσε να αποζημιώσει την Τουρκία, εφόσον η εκμετάλλευση
αφορούσε περιοχές επί των οποίων τελικά θα είχε δικαιώματα ,η Τουρκία.
Αξίζει
να σημειωθεί ότι οι περιοχές για τις οποίες έχει εκδηλωθεί ενδιαφέρον, αφορούν
είτε θαλάσσιες περιοχές αιγιαλίτιδας ζώνης όπου κάθε κράτος ασκεί πλήρη
κυριαρχία, είτε περιοχές υφαλοκρηπίδας πλησίον της εξωτερικής γραμμής της
αιγιαλίτιδας ζώνης.
Στα
Νότια και Ανατολικά της Κρήτης, όπου πρόκειται να γίνουν οι έρευνες και οι
εξορύξεις, οι περιοχές βρίσκονται στο
βυθό αιγιαλίτιδας ζώνης και υφαλοκρηπίδας πλησίον της εξωτερικής γραμμής, όπως
προαναφέραμε.
Είναι
κατά συνέπεια λάθος να αφήνει η ελληνική
κυβέρνηση να αιωρείται, η άποψη που την εξέφρασε ακόμα και αμερικανός
υφυπουργός, κατά την προ τριμήνου επίσκεψή του στην Ελλάδα, ότι η υιοθέτηση ΑΟΖ
απαιτεί τη σύμφωνη γνώμη του γειτονικού κράτους.
* Ο Θανάσης Λουκόπουλος είναι πολιτικός συντάκτης , μέλος της ΕΣΗΕΑ, με καταγωγή από την Δωρίδα
- Διαφήμιση -