ΤΑ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΤΙΚΑ ΟΠΛΑ ΤΩΡΑ. ΜΕΤΑ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΑΡΓΑ
- Διαφήμιση -
Χρόνος ανάγνωσης: 3 λεπτά
Του
Θανάση
Λουκόπουλου
αυτοκαταστροφικοί και δυστυχώς το φωνάζουμε.
Αναμενόμενο
θα μου πείτε, καθώς το μόνο που έκαναν όλα τα προηγούμενα χρόνια τα επιφανή
μέλη του πολιτικού μας συστήματος, ήταν η πολιτική για την επικοινωνία κι όχι
το αντίστροφο.
διαπραγματευτικά όπλα για παράδειγμα που έχουμε στην διάθεσή μας ως έθνος αυτή
την περίοδο, δεν είναι δυνατόν να τα απαξιώνουμε
ή να τα ακυρώνουμε, προκειμένου να ωφεληθούν επικοινωνιακά παρατάξεις ή ομάδες
πολιτικών προσώπων.
Έπρεπε ήδη
να τα είχαμε χρησιμοποιήσει κι όχι να απειλούμε ότι θα τα χρησιμοποιήσουμε.
΄Αλλωστε μια βασική αρχή λέει πως η διαπραγμάτευση έχει αξία, όταν την κάνεις
την ώρα που πρέπει με την επιμονή και την ένταση που πρέπει.
ατελέσφορο να περιφέρεις μεταξύ ασχέτων ανθρώπων, την πρόθεσή σου να
χρησιμοποιήσεις ως διαπραγματευτικό όπλο, την άρνηση των δύο κομμάτων του
κυβερνητικού σχηματισμού ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ, να εγκρίνουν (σε πρώτο χρόνο) και να
ψηφίσουν (σε δεύτερο χρόνο) τα σκληρά μέτρα που προτείνει η τρόικα.
Ούτε από την
άλλη οι δύο μικρότεροι σχηματισμοί της τρικομματικής κυβέρνησης, να πριονίζουν
το κλαδί πάνω στο οποίο κάθονται. Να ευνουχίζουν δηλαδή την διαπραγματευτική
ισχύ του έχοντος την ευθύνη των κυβερνητικών χειρισμών, την ώρα μάλιστα που
αυτός είναι έτοιμος να πάρει τις σωστές εθνικές αποφάσεις.
Οι
εντεταλμένοι τεχνοκράτες της τρόικας , έχουν μια συγκεκριμένη θεώρηση για τον
τρόπο χειρισμού των οικονομικών χειρισμών και της πορείας εξόδου της χώρας από
την κρίση. Θεωρούν μάλιστα ότι επιτελούν θεάρεστο έργο και εμφανίζονται
άτεγκτοι και αδιαπραγμάτευτοι.
Με την
διαφορά, όμως, ότι η συγκυρία απαιτεί και επιβάλει να ξεπεραστούν οι λογιστικού
τύπου συζητήσεις. Θεσμική πρέπει να είναι τώρα η συζήτηση και οι αποφάσεις να
ληφθούν άμεσα. Θεσμική και στο ανώτατο δυνατό επίπεδο της Ευρωζώνης και της
Ε.Κ.Τ.
Η συγκυρία
επιτάσσει αντιστροφή όρων και μεθόδων για να φθάσουμε στο επιθυμητό αποτέλεσμα.
* Αντιστροφή
αντιλήψεων και νοοτροπίας, ώστε να γίνει κατανοητό σε όλα τα ηγετικά κλιμάκια
της Ευρωζώνης, η απλή θέση: πρώτα θα διασφαλιστεί η παραμονή της Ελλάδας στη
ζώνη του ευρώ και στη συνέχεια, με βάση αυτό ακριβώς το πλεονέκτημα, θα
καταρτιστεί το πρόγραμμα υλοποίησης όλων των μέτρων δημοσιονομικού και
αναπτυξιακού χαρακτήρα. Μόνον έτσι θα σταλεί το μήνυμα προς τους άσπονδους
φίλους της Ελλάδας και τους αδηφάγους κερδοσκόπους. ΄Ετσι θα γίνει σαφές, ότι
δεν κυνηγάμε κάθε φορά εφήμερους στόχους που δεν είναι δυνατόν να
πραγματοποιηθούν, έξω και πέρα από ένα συγκεκριμένο πλαίσιο.
* Αντιστροφή
των όρων, ώστε πριν από την σύνταξη της διαβόητης έκθεσης –μπαμπούλα των
τεχνοκρατών της τρόικας, να προηγηθούν οι πολιτικές αποφάσεις της ηγεσίας της
Ευρωζώνης, στη λογική ότι δεν μπορεί να είναι η έκθεση το όχημα που θα οδηγήσει
τη χώρα σ’ ένα αναπτυξιακό περιβάλλον. Αλλά αντίθετα, μέσα από τα αναπτυξιακά
μέτρα θα υλοποιηθούν οι στόχοι του προγράμματος που περιέχονται στην έκθεση.
* Αντιστροφή
των όρων, ώστε οι θεσμικού χαρακτήρα μεταρρυθμίσεις, να προηγηθούν της
εφαρμογής των σκληρών δημοσιονομικών στόχων, εισπρακτικού χαρακτήρα και
οριζόντιας μορφής. Κι αυτό γιατί είναι ο μόνος δρόμος, για ν’ αναταχθεί η
απολεσθείσα οικονομική δυναμική και ν’ αυξηθεί ο συνολικός παραγόμενος πλούτος
της χώρας. Να προηγηθεί με απλά λόγια, η καταπολέμηση όλων των καρκινωμάτων,
διαφθοράς, διαπλοκής, φοροδιαφυγής, ΚΑΡΤΕΛοποίησης της αγοράς. Να προηγηθεί,
επίσης, η φορολογική δικαιοσύνη μέσα από ένα σύγχρονο φορολογικό νομοσχέδιο.
Μόνον μ’ αυτόν τον τρόπο θα εισρεύσουν στα δημόσια ταμεία, τα ποσά που
περιγράφονται στους δημοσιονομικούς στόχους.
* Αντιστροφή
του τρόπου εκτέλεσης του προγράμματος, ώστε οι εντολοδόχοι τεχνοκράτες της
τρόικας, πρώτα να συνομιλούν με τα θεσμικά όργανα των κοινωνικών τάξεων και
κοινωνικών εταίρων της χώρας μας και μετά να συντάσσουν εκθέσεις. Πρέπει να
τελειώσει εδώ το παιχνίδι με τους προνομιακούς συνομιλητές, που κατά κύριο λόγο
προέρχονται από την μεγάλη δεξαμενή των
κρατικοδίαιτων , αποτυχημένων
μελών του ΣΕΒ και του ΕΒΕΑ, που
δεν θέλουν ν’ ακούσουν για νέο παραγωγικό μοντέλο και παραγωγική ανασυγκρότηση
της χώρας.
* Αντιστροφή
στην λειτουργία του κυβερνητικού συνασπισμού, ώστε αυτός να μην λειτουργεί στη βάση
των φωτεινών επινοήσεων των αρχηγών των κομμάτων, αλλά στη βάση της συλλογικής
και απόλυτης συνεργασίας. Πρέπει να γίνει κατανοητό ότι κοινή πλέον είναι η
μοίρα των τριών αρχηγών του κυβερνητικού συνασπισμού. Να γίνει κατανοητό πως ή
θα πετύχει η προσπάθεια και το μοντέλο θα συνεχίσει να δουλεύει ή θα αποτύχει
συμπαρασύροντας την οικονομική κατάσταση της χώρας. Από την αποτυχία κανείς δεν
μπορεί να προσδοκά ότι θα μείνει αλώβητος.
- Διαφήμιση -
