Χρόνος ανάγνωσης: 6 λεπτά
Ένας σοβαρός πολιτικός
Είδα χθες το πρωί τον Νίκο Ανδρουλάκη στην ενημερωτική εκπομπή του Mega. Και είδα έναν πολιτικό συγκροτημένο, σοβαρό, αξιοπρεπή, με άποψη και θέσεις για τη χώρα. Δεν είδα ένα «νούμερο». Ούτε έναν «τρόφιμο» του TikTok και του Instagram.
Δεν θέλω να είμαι εκείνος που θα κάνει τις συγκρίσεις με το τι κυκλοφορεί εκεί έξω, αλλά λέω, μήπως όλη αυτή η προσπάθεια που γίνεται για να παρουσιαστεί ο Ανδρουλάκης ως «ο Νίκος (που) δεν μπορεί», ή ως «ο Νίκος (που) δεν το ’χει», στην πραγματικότητα εξυπηρετεί, και βολεύει, μια συγκεκριμένη στρατηγική; Αυτή που θέλει το ΠΑΣΟΚ να παραμείνει στην 3η θέση, γιατί είναι ο μόνος πραγματικός αντίπαλος της ΝουΔου;
Αν, ας πούμε, η Βουλή είναι ο τόπος όπου ένα κόμμα ξεδιπλώνει κατά κύριο λόγο τις πολιτικές του, είναι φανερό ότι πίσω από όλο αυτό κατά του Ανδρουλάκη προσωπικά, και δευτερευόντως κατά του ΠΑΣΟΚ, και έχει λάβει τη μορφή γενικευμένης υστερίας, βρίσκεται το επικοινωνιακό επιτελείο της ΝουΔου. Γιατί στη Βουλή υπάρχει ένα μόνο κόμμα που κάνει πραγματική, σοβαρή, ουσιαστική αντιπολίτευση στην κυβέρνηση, κι αυτό είναι το ΠΑΣΟΚ! Κι αυτό δεν αρέσει σε κανέναν, και πολύ περισσότερο στο επικοινωνιακό επιτελείο της κυβέρνησης.
Το οποίο φαίνεται να έχει καταλήξει στο συμπέρασμα ότι ο Κασσελάκης είναι «διαχειρίσιμος» αντίπαλος, σε αντίθεση με τις «παλιές καραβάνες» του ΠΑΣΟΚ. Εξού και για να το επιτύχει, έχει ρίξει όλο το βάρος στην ακύρωση του Ανδρουλάκη…
Κωδικός «εξαφάνιση του ΠΑΣΟΚ»
Δεν θα αναφερθώ στη μεθοδική, επίμονη και απολύτως «επιστημονική» «εξαφάνιση» του Ανδρουλάκη από τα μεγάλα sites που ελέγχει (διά της γνωστής μεθόδου) το Μέγαρο Μαξίμου. Θα αναφερθώ σε συγκεκριμένα παραδείγματα που αφορούν ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές εκπομπές τις οποίες διεξέρχονται συγκεκριμένα παλικάρια με απευθείας σύνδεση (και διασύνδεση) με το Μέγαρο Μαξίμου. Αν καθίσει κανείς να ακούσει τι εκστομίζουν καθημερινά για το ΠΑΣΟΚ και τον αρχηγό του, καταλαβαίνεις με τη μία ότι αυτή η «ομοιομορφία» δεν είναι τυχαία, είναι καθοδηγούμενη. Και απολύτως προσανατολισμένη στον κοινό στόχο της απαξίωσης του χώρου και του επικεφαλής του, Νίκου Ανδρουλάκη. Η πλάκα είναι ότι και από την άλλη πλευρά, αυτή του ΣΥΡΙΖΑ, υπάρχει αντίστοιχη στρατηγική. Την οποία μπορώ να καταλάβω, αλλά δεν διαφέρει σε κάτι από αυτή της ΝουΔου. Παρατήρησα, ας πούμε, μικρή, λαϊκή εφημερίδα, καθημερινή, η οποία στηρίζει τον ΣΥΡΙΖΑ και είναι κόντρα στην κυβέρνηση – ή τουλάχιστον έτσι λέει. Μέχρι πριν από έναν μήνα, είχε σταθερά ένα μονόστηλο στην πρώτη της σελίδα, από κάτι από αυτά που κάνει καθημερινά το ΠΑΣΟΚ. Πρώτα είχε τις δράσεις του Κασσελάκη ή του ΣΥΡΙΖΑ (πράγμα το οποίο θεωρώ λογικό) και αμέσως μετά ένα μονόστηλο με τη δραστηριότητα του ΠΑΣΟΚ ή του αρχηγού του. Εδώ και έναν μήνα λοιπόν, δεν υπάρχει πουθενά το ΠΑΣΟΚ. Το έχει εξαφανίσει. Τυχαίο;
Συμπέρασμα: πριν καταλήξετε κι εσείς ότι «το παιδί δεν το ’χει» ή «το παιδί δεν μπορεί», καθίστε να σκεφτείτε αν είστε ένα ακόμη θύμα μαζικής πλύσης εγκεφάλου. Γιατί το «παιδί» και το ’χει» και «μπορεί»…
Κι εκείνοι που πρέπει, το ξέρουν καλά…
Κρουαζιέρα χωρίς πρόταση
Προτείνω να το κάνετε αυτό, σε αντιδιαστολή με τον «μπιζιμποντισμό» του Στέφανου Κασσελάκη. Εφυγε το Σάββατο, για ένα δεκαήμερο, ουσιαστικά διακοπών, με σκάφος, προκειμένου να επισκεφθεί τα νησιά των Κυκλάδων και του Αιγαίου. «Ουάου», έλιωσαν από ενθουσιασμό, αλλά και θαυμασμό τα sites αμφοτέρων των πλευρών με τον «ξιφία» που επιχειρεί ο αρχηγός («ξιφίας» είναι στρατιωτικός όρος, και αφορά τις περιπολίες φρεγατών κατά μήκος των συνόρων με την Τουρκία, κυρίως την περίοδο του χειμώνα, υπό δύσκολες καιρικές συνθήκες). Και να οι φωτογραφίες, και να οι ανταποκρίσεις με ανατριχιαστικές λεπτομέρειες για το τρομερό εγχείρημα των… 1.000 μιλίων, στα νησιά του Αιγαίου, προκειμένου ο αρχηγός να έρθει κοντά με τους ακρίτες – τέτοιο γλείψιμο δεν έχει ξαναγίνει. Γέμισε σάλια το Διαδίκτυο…
Κι ούτε ένας (ένας!) δεν στέκεται στο εντάξει, παιδιά, πηγαίνει στα νησιά, τι ακριβώς λέει στους ανθρώπους εκεί, όμως; Ποιες είναι οι πολιτικές που εκφράζει, πέρα από τις γενικότητες που αναμασάει και οι οποίες στην πραγματικότητα δεν είναι παρά άνευ ουσίας κοινοτοπίες;
Ότι για σταθείτε λιγάκι, ρε παλικάρια, ωραία όλα αυτά, έχουν την πλάκα τους, αλλά αυτός ο τύπος είναι αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Δεν είναι ποδοσφαιριστής ούτε ηθοποιός ή τραγουδιστής, για να του πάρουμε αυτόγραφο, να κάνουμε μαζί του και τίποτε selfies με χαμόγελα, για να έχουμε να τις δείχνουμε στο γραφείο.
Αν, όπως λέει, θέλει να κυβερνήσει, να γίνει πρωθυπουργός στη θέση του Μητσοτάκη, αυτή η ρημάδα η χώρα έχει προβλήματα που απαιτούν λύσεις. Ποια είναι η πρόταση του γι’ αυτά; Το TikTok, πάντως όχι. Σίγουρα όχι…
Το θέατρο και η θλίψη
Και θέλω να κάνω ένα σχόλιο για κάτι που συνέβη την περασμένη Παρασκευή, κατά την παρουσίαση του ψηφοδελτίου του ΣΥΡΙΖΑ, το οποίο έβγαζε μάτι. Την κλήση του Κασσελάκη, προς τον Τσίπρα, που καθόταν στην πρώτη σειρά του θεάτρου, δίπλα στον Τάιλερ: «Αλέξη, έλα πάνω». Κι ο Αλέξης δεν του χάλασε χατίρι, μάζεψε όση αξιοπρέπεια διαθέτει και ανέβηκε στη σκηνή, χωρίς καθυστέρηση. Ανέβηκε στη σκηνή, για το χειροκρότημα της στιγμής. Κι ας γνωρίζουν όλοι τι γνώμη έχει για τον διάδοχό του στον ΣΥΡΙΖΑ. Όπως και τι γνώμη έχει ο διάδοχός του γι’ αυτόν.
Θέατρο κανονικό. Και θλίψη. Για τον Τσίπρα. Πέντε χρόνια πρωθυπουργός της χώρας διετέλεσε. Τον λυπήθηκα, αλήθεια.
* Ο Γιώργος Παπαχρήστος είναι πολιτικός συντάκτης, αρθρογράφος και σύμβουλος έκδοσης της εφημερίδας ΤΑ ΝΕΑ
** Τα σκίτσα- προσωπογραφίες είναι της Έφης Ξένου από την ίδια εφημερίδα