Μουλατσιώτης – Δυό πόρτες έχει η ζωή – Στ. Καζαντζίδης
- Διαφήμιση -
Χρόνος ανάγνωσης: 3 λεπτά
Δυο πόρτες έχει η ζωή, άνοιξα μια και μπήκα, σεργιάνισα ένα πρωινό κι ώσπου να ‘ρθει το δειλινό από την άλλη βγήκα.”
Το εμβληματικό αυτό τραγούδι του Στέλιου Καζαντζίδη, σε στίχους της Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου, αποτελεί μια βαθιά φιλοσοφική και πνευματική αναφορά στην παροδικότητα της ανθρώπινης ύπαρξης και στην ύστατη πράξη της συγχώρεσης.
Μέσα από τη συγκλονιστική φωνή του, το τραγούδι λειτουργεί ως ένα «Τελευταίο Βράδυ» – μια στιγμή απολογισμού. Μας υπενθυμίζει ότι η ζωή είναι ένα σύντομο «σεργιάνι» από την “πόρτα” της γέννησης έως την “πόρτα” του θανάτου, ένα πέρασμα σαν «μια ανάσα, μια πνοή».
-- Διαφήμιση --
Το Ψέμα της Ύπαρξης: Η φράση «Όλα είναι ένα ψέμα» εκφράζει την έννοια της ματαιότητας και της φευγαλέας φύσης των υλικών και εφήμερων πραγμάτων. Η ζωή είναι περαστική, σαν λουλούδι που κόβεται μιαν αυγή.
Η Ανάγκη της Αποδέσμευσης: Το «Εκεί που πάω δεν περνά το δάκρυ και ο πόνος, τα βάσανα και οι καημοί εδώ θα μείνουν στη ζωή κι εγώ θα φύγω μόνος» υποδηλώνει την αποδοχή ότι ο άνθρωπος φεύγει χωρίς τα βάρη και τους καημούς του κόσμου τούτου, αφήνοντας πίσω του τον θόρυβο και τον πόνο.
Ακούστε την ερμηνεία που σφράγισε μια εποχή, ένα τραγούδι που μιλάει για την αρχή και το τέλος, για τη συγχώρεση και την αλήθεια της ζωής.
Ιερά Μονή Αγίων Αυγουστίνου Ιππώνος και Σεραφείμ του Σαρώφ Τρίκορφο Δωρίδος
- Διαφήμιση -