“Ο μόνος και οι άχρηστοι”

Χρόνος ανάγνωσης: 13 λεπτά

Από την πρώτη στιγμή είχα αντιληφθεί τι ακριβώς θα ήταν το βιβλίο «παραμύθι με… όνομα» του εξ εφέδρων προέδρου Αλέξη. Το είχα καταλάβει από τις προδημοσιεύσεις. Οι άλλοι που αισθάνθηκαν έκπληξη, ότι τάχα μου και καλά, περίμεναν κάτι διαφορετικό, δεν καταλαβαίνω γιατί παριστάνουν τώρα τους έκπληκτους. Ο άνθρωπος παραμύθια έγραψε. «ΠαραμΙΘΑΚΗ», κατά την επιτυχή έκφραση του Βαξεβάνη, τον οποίο έσυρε στα δικαστήρια, και καταδίκασε.

Προσωπικά, η μόνη έκπληξη που αισθάνθηκα είναι ότι δεν περίμενα ποτέ, τόσα, και τέτοια, ξεδιάντροπα ψέματα, συγκεντρωμένα σε έναν τόμο, ο οποίος γράφτηκε, υποτίθεται, για να βελτιώσει την εικόνα του. Να τον βοηθήσει να επανέλθει στο πολιτικό προσκήνιο, με τέτοιον τρόπο, ώστε να μπορέσει να παίξει μελλοντικά έναν ρόλο. Εδώ, από τις αντιδράσεις που προκλήθηκαν, και θα συνεχίσουν για το επόμενο διάστημα, είναι φανερό ότι ο άνθρωπος δεν έκανε μια απλή αγιογραφία του εαυτού του, στην πραγματικότητα έριξε στα σκυλιά όσους ο ίδιος είχε επιλέξει για να στελεχώσουν την κυβέρνησή του, και να λύσουν τα προβλήματα της χώρας, και τα δικά μας.

 Όλους αυτούς λοιπόν, τους οποίους επαναλαμβάνω ο ίδιος επέλεξε, τους θάβει ανελέητα, για να εμφανιστεί αυτός, ως ο μόνος που έπραξε το σωστό. Ο μόνος που είχε σχέση με την πραγματικότητα. Ο μόνος που αγωνίστηκε να διασώσει τη χώρα από τη χρεοκοπία. Ο μόνος που κατείχε την πολιτική. Ο μόνος που μπορούσε να χαράξει μια στρατηγική. Ο μόνος… ο μόνος…

«Ο μόνος και οι άχρηστοι», έπρεπε να ονομάζεται το βιβλίο!..

Το μεγαλοφυές σχέδιο των IOU

Ακόμη θυμάμαι, και συγκρίνω εκείνα τα ψέματα που έλεγαν την περίοδο που έπαιζαν τις τύχες της χώρας στα ζάρια, με αυτά που τώρα παραδέχεται στο βιβλίο του, ο εξ εφέδρων αρχηγός. Είχα αποκαλύψει εδώ σε αυτή τη στήλη, το μεγαλοφυές σχέδιο του Γιάνη με ένα νι, Βαρουφάκη, να τυπώνουν IOU, τα περίφημα… ιου… ιου… με τα οποία κάναμε πλάκα τότε, και να τα μοιράζουν στους συνταξιούχους και τους δημοσίους υπαλλήλους, σε αντιστάθμισμα της εξόδου από το ευρώ. Έγραφα, και γράφαμε όλοι οι συνάδελφοι, τι παράλογα είναι αυτά, και πού διάολο θα καταλήξει αυτό το πράγμα, με τις τρέλες που έχουν στο κεφάλι τους.

Διαψεύσεις επί διαψεύσεων από το Μέγαρο Μαξίμου. Και σκληρές απειλές, ότι άμα δεν σταματήσουμε τις… συκοφαντίες, να περιμένουμε τον εισαγγελέα, διότι δημιουργούμε αναστάτωση στον κόσμο. Και ιδού τώρα, τι αποκαλύπτει αυτός ο λεβέντης αρχηγός των άχρηστων, Τσίπρας. Περιγράφει τη στιγμή που ο Βαρουφάκης τού κάνει λόγο για τα… ιου… ιου:

«”Καλά, είσαι με τα καλά σου; Πώς θα δίνουμε κουπόνια αντί για συντάξεις; Δεν θα σταθούμε ούτε μια μέρα. Ποιος συνταξιούχος θα δεχθεί να πάρει κουπόνια αντί για συντάξεις;”. Μετά άρχισε να μου λέει ότι υπήρχε και η εναλλακτική να μην τυπώσουμε κουπόνια, αλλά να τα κάνουμε όλα ηλεκτρονικά με το κινητό. Να συναλλάσσονται οι συνταξιούχοι με το κινητό, το 2015! Με την προχειρότητα αυτή τέλειωσε για μένα η συζήτηση»!

Τέλειωσε η συζήτηση, αλλά εμάς που τα αποκαλύπταμε τότε, μας κατηγορούσατε ότι διασπείρουμε ψευδείς ειδήσεις…

“Πείραμα» αξίας εκατομμυρίων”

Με τι θέατρο σκιών είχαμε μπλέξει, το παραδέχεται αφοπλιστικά και ο ίδιος ο παραμυθατζής συγγραφέας. Οι «άχρηστοι» με τους οποίους πλαισίωσε το κυβερνητικό σχήμα, ούτε είχαν καταλάβει τι έργο είχαν να επιτελέσουν. Πολύ περισσότερο, ήταν εντελώς άκυροι. Από την πρώτη ημέρα, μας κόστισαν εκατομμύρια, κερατιάτικα. Άπειρα, και απροσδιόριστα.

Παράδειγμα: σχολιάζει ο εξ εφέδρων πρόεδρος σε ένα κεφάλαιο τις γελοιότητες που σημειώθηκαν κατά την ημέρα της ορκωμοσίας της κυβέρνησής του και γράφει χαρακτηριστικά: «Το πιο σοβαρό όμως πρόβλημα δεν ήταν η ενδυμασία (πόσο κιτς και παρδαλο-ντυμένοι εμφανίστηκαν στο Προεδρικό Μέγαρο – πόνεσαν τα μάτια του μακαρίτη του Παπούλια…), αλλά οι δηλώσεις τους πριν και μετά την ορκωμοσία. Μέχρι να προσέλθουν στο Υπουργικό Συμβούλιο, ορισμένοι πρέπει να είχαν ανεβάσει ο καθένας τους από μία μονάδα τουλάχιστον τα spreads των ελληνικών ομολόγων. Ο ένας κοινωνικοποιούσε Υπηρεσίες, ο άλλος προσλάμβανε απολυμένους, ο τρίτος έδιωχνε τους Κινέζους από τον Πειραιά. Επικρατούσε η αισιοδοξία της βούλησης και απουσίαζε η απαισιοδοξία της νόησης».

Μία μονάδα στα spreads των ελληνικών ομολόγων, από την …κία που έλεγε ο καθένας από αυτά τα νούμερα, προσερχόμενοι ή απερχόμενοι από το Προεδρικό Μέγαρο, το φαντάζεστε;! Κι ύστερα διαμαρτύρεται το παλικάρι-συγγραφέας ότι τον κακολογεί ο Ρέγκλινγκ ή ο Στουρνάρας που υποστηρίζουν ότι το «πείραμα» ΣΥΡΙΖΑ μας κόστισε 100 δισ. ευρώ…

Χοντρά ψέματα

Το ειδύλλιο με τον Καμμένο αρχηγό των ΑΝΕΛ είναι γνωστό, και αδιαμφισβήτητο. Τη συνεργασία μαζί του, την είχε αποφασίσει πριν από τις εκλογές, και όσα λέει τώρα είναι απλώς να μας εμφανίσει την περίπτωση, ως αναγκαίο κακό. Λέει όμως και ψέματα, χοντρά ψέματα. Ότι τάχα μου, είχε βολιδοσκοπήσει τη Φώφη Γεννηματά για συνεργασία, και επειδή εκείνη δεν δέχθηκε, στράφηκε στον Καμμένο. Πρόκειται για άθλια απόπειρα να δικαιολογηθεί, επικαλούμενος μια συνομιλία με τη Φώφη η οποία δεν είναι στη ζωή για να τον διαψεύσει κατάμουτρα.

Το έκανε όμως,  ο διευθυντής του γραφείου της εκείνη την εποχή, Μανώλης Όθωνας: «Ο ισχυρισμός αυτός δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα. Στο τυπικό τηλέφωνο των συγχαρητηρίων της Φώφης στον κύριο Τσίπρα (τον κάλεσε για να τον συγχαρεί για τη νίκη του στις εκλογές του Σεπτεμβρίου του 2015) για κακή τύχη του rebranding ήμουν εκεί. Καμία τέτοια νύξη δεν υπήρξε.

Το γεγονός ότι ακόμα κι αν υπήρχε τέτοια πρόταση “προοδευτικής” κυβέρνησης, με τον Καμμένο, “όχι” θα απαντούσε η Φώφη δεν αλλάζει ότι πρόκειται για μεγάλο ψέμα. Πράγματι με τη Γεννηματά πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ δεν υπήρχε καμία περίπτωση κυβερνητικής συνύπαρξης με την Ακροδεξιά. Αυτό δεν ήταν πρόσχημα αλλά αδιαπραγμάτευτη πολιτική θέση. Αντίθετα η εκ των υστέρων δικαιολογία δεν αναιρεί ότι τον Σεπτέμβριο του 2015 ο κύριος Καμμένος δεν ήταν ανάγκη αλλά πολιτική επιλογή του κυρίου Τσίπρα».

Ο Βελουχιώτης και ο Ζέρβας

Το ευτύχημα είναι ότι στο βιβλίο, του εξ εφέδρων αρχηγού τού ξεφεύγουν μερικές γελοιότητες με τον Καμμένο. Δεν μιλάγανε λέει, την «επαφή» την είχε ο Παππάς, αλλά όταν συναντήθηκαν εκείνη τη μοιραία ημέρα στην Κουμουνδούρου, ο άλλος τον γοήτευσε, όταν του είπε τα ακόλουθα:.

«Εγώ θέλω το Υπουργείο Αμυνας και δεν θα σου βάλω κανέναν όρο, δεν θέλω να είμαι Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης. Θέλω το Υπουργείο Αμυνας, γιατί αυτό ήταν το όνειρό μου (ε, βέβαια, ήξερε ο άνθρωπος τι ζήταγε…). Θέλω να συμμετάσχω σε αυτή την προσπάθεια. Μαζί θα φτιάξουμε μια νέα εθνική ενότητα. Εσύ θα είσαι ο Αρης Βελουχιώτης και εγώ ο Ναπολέων Ζέρβας...»!!!!!!!!!!!!!!!!

Δυστυχώς, ο Τσίπρας παραλείπει να αναφέρει στο βιβλίο ποιος θα υποδυόταν τον Χατζηαβάτη, ποιος το Κολλητήρι, ποιος τον μπαρμπα-Γιώργο, ποιος τον Βεληγκέκα κ.λπ. Προφανώς εκείνη την ώρα δεν είχε μοιράσει ακόμη τους ρόλους…

Περί μεγάλων ιδεών

Θα σταματήσω για σήμερα, εδώ, τις αναφορές στο «παραμύθι με… όνομα». Άλλωστε, έχουμε τόσες ημέρες μπροστά, να μιλήσουμε και για άλλα πολλά – κυρίως για τα ψέματα εκείνης της εποχής, που τώρα διασταυρώνονται (άθελά του;), από εκείνον που κρατούσε την μπαγκέτα της συμφωνικής ορχήστρας των… «άχρηστων». Καλά να ‘μαστε, με τόσο υλικό. Την οργή του Πολάκη, τον θυμό της προέδρου (μπλα… μπλα… μπλα…) Ζωής, το γλείψιμο του Παππά στον αρχηγό, τις εκρήξεις Λαφαζάνη, την αντίδραση του… Τάιλερ, και λοιπών – όρεξη να υπάρχει.

Όπως και για την αθλιότητα εις βάρος του Κ. Σημίτη – άλλη μια εις βάρος πολιτικού που δεν βρίσκεται στη ζωή. Επειδή, λέει, εμφάνισε την ένταξη της Ελλάδας στο ευρώ ως τη «νέα Μεγάλη Ιδέα».

Οχι, ρε μεγάλε, η νέα Μεγάλη Ιδέα ήταν τα… ιου… ιου, του Βαρουφάκη…

* Ο  Γιώργος Παπαχρήστος είναι δημοσιογραφικό στέλεχος και αρθρογράφος στις εφημερίδες ΤΟ ΒΗΜΑ και ΤΑ ΝΕΑ