Ξ. ΧΑΣΟΥΡΑΣ : Η Ελληνική Περιφέρεια στο “Σημείο Μηδέν”

Χρόνος ανάγνωσης: 7 λεπτά

             Η σωστή απόφαση της κυβέρνησης να αναστείλει μια λανθασμένη απόφαση της διοίκησης των ΕΛ.ΤΑ. για την        κατάργηση των καταστημάτων ταχυδρομείων σε όλη την ελληνική επαρχία,έθεσε επί τάπητος ξανά μια τεράστια πρόκληση για το Έθνος μας:

               Το μέλλον της ελληνικής περιφέρειας.

               Τα τελευταία χρόνια η ελληνική επαρχία – ιδιαίτερα τα ορεινά και τα ημιορεινά της τμήματα – έχουν μπει σε ένα φαύλο κύκλο υπανάπτυξης και ραγδαίας πληθυσμιακής μείωσης.

Τα χωριά μας ερημώνονται για μια σειρά από λόγους αλλά ο βασικότερος είναι η οικονομική συρρίκνωση.

               Στην ερήμωση της επαρχίας συνέβαλλε και μια σταδιακή αποκαθήλωση των δημόσιων υπηρεσιών που συνέβη τα προηγούμενα (κυρίως «μνημονιακά») χρόνια.

               Τράπεζες έκλεισαν, σχολεία μειώθηκαν και αργότερα έκλεισαν, κοινωνικές υποδομές χάθηκαν ή παρήκμασαν, αστυνομικά τμήματα μειώθηκαν όπως και άλλες δημόσιες υπηρεσίες.

               Φυσικά ούτε ο νομός μας δεν αποτέλεσε εξαίρεση, με την ελληνική επαρχία έχει μπει σε ένα φαύλο κύκλο.

               Η οικονομική κρίση,οδηγεί σε πληθυσμιακή κρίση,η πληθυσμιακή κρίση σε μείωση των δημοσίων υπηρεσιών και αυτή η μείωση σε νέα οικονομική κρίση και πληθυσμιακή μείωση.

               Το ζητούμενο είναι πως θα βγούμε από αυτόν τον φαύλο κύκλο και γίνεται σαφές ότι μόνο η ελληνική πολιτεία συντεταγμένα μπορεί να το κάνει.

               Επίσης είναι κατανοητό πλέον ότι χρειάζεται ένα σοβαρό σχέδιο.

               Το να ερχόμαστε μεμονωμένα να «κλείνουμε τρύπες» με ημίμετρα όπως τώρα με τα ΕΛ.ΤΑ.,δεν λύνουμε το πρόβλημα.

               Η Πολιτεία και το ελληνικό πολιτικό σύστημα στο σύνολο του πρέπει να απαντήσει στο ερώτημα:

               Θέλουμε να σώσουμε την Ελληνική Περιφέρεια ή θα την αφήσουμε στην τύχη της;

               Αν υπάρχει η βούληση για την αναστροφή της φθίνουσας πορείας, οφείλουν να παρέμβουν άμεσα.Όχι όμως με ευχολόγια, αλλά ολοκληρωμένα σχέδιο ή με περιφερειακά σχέδια.

               Με σχέδιο για την οικονομική αναζωογόνηση αλλά και την αναδιοργάνωση  των δημόσιων υπηρεσιών και των κοινωνικών δομών.

               Είναι προφανές ότι εδώ που φτάσαμε ένα τέτοιο σχέδιο θα χρειαστεί πόρους που θα έχουν τον χαρακτήρα της επένδυσης. Δεν θα πρέπει δηλαδή να αναμένουμε άμεση απόσβεση ούτε μια λογική κερδοφόρας λειτουργίας, τουλάχιστο σε πρώτη φάση.

               Ένα ταχυδρομικό γραφείο για παράδειγμα (λόγω της συγκυρίας) πρέπει να συνεχίσει την λειτουργία του σήμερα και ας είναι κοστοβόρο με στόχο και χρονοδιάγραμμα όμως να κρατήσει ανθρώπινο δυναμικό,το οποίο με την σωστή στήριξη μπορεί να φέρει ανάπτυξη.Το ίδιο ισχύει για τα τραπεζικά καταστήματα,τα αστυνομικά τμήματα,τις μεταφορές και τις άλλες υπηρεσίες.

               Πρέπει τώρα που φτάσαμε στο σημείο μηδέν εάν υπάρχει η πολιτική βούληση να κρατήσουμε ζωντανή την περιφέρειανα επενδύσουμε, έστω και εάν υπάρχει προσωρινά ένα μεγαλύτερο δημόσιο κόστος.

               Προφανώς όλο αυτό το εγχείρημα δεν θα είχε νόημα αν δεν υπάρξει παράλληλα ένα ουσιαστικό σχέδιο οικονομικής ανασυγκρότησης, κάτι που έλειψε τις προηγούμενες δεκαετίες.

               Είναι αδιανόητο στην εποχή του θριάμβου της μεσογειακής διατροφής και του εκπληκτικού ονόματος που απολαμβάνουν τα ελληνικά αγροτοδιατροφικά προϊόντα να μην έχουμε μια ισχυρή αγροτική παραγωγή που να συμμετέχει  κάθε χωριό,κάθε περιοχή της ελληνικής περιφέρειας.

               Και είναι επίσης αδιανόητο ο τόπος μας με την φυσική του ομορφιά, να μην έχει να ισχυρό μοντέλο ορεινού και ημιορεινού τουρισμού. Επίσης, πόσο δύσκολο είναι να λειτουργήσουν κάποιες μεγάλες παραγωγικές μονάδες στην ελληνική περιφέρεια συνδεόμενες μάλιστα και με τις αντίστοιχες υπάρχουσες εκπαιδευτικές δομές;

               Η ελληνική περιφέρεια έχει παραγωγικό δυναμικό που αυτήν τη στιγμή δεν αξιοποιείται.               Θυσιάζεται απλά στο όνομα ενός συγκεντρωτικού μοντέλου που έχει επικρατήσει στην χώρα επί δεκαετίες με τα τραγικά αποτελέσματα, τα οποία και βιώνουμε.

               Θα χρειαστεί προφανώς,μια συνολική αναθεώρηση της οργάνωσης των δημοσίων υπηρεσιών στην επαρχία ώστε να τις κάνουμε πιο παραγωγικές και πιο αποτελεσματικές.Όπως επίσης θα χρειαστεί μια ευρύτερη πολεοδομική οργάνωση με την δημιουργία κέντρων υπηρεσιών μέσα την ελληνική ενδοχώρα που θα κάνουν βιώσιμη την ζωή στα χωριά μας.

               Πρέπει να δούμε ποιος θα είναι οι κωμοπόλεις του μέλλοντος που θα φιλοξενήσουν ένα κορμό υπηρεσιών και ποιο το μεταφορικό μοντέλο ώστε οι υπηρεσίες αυτές να είναι προσβάσιμες σε μικρούς χρόνους από τους κατοίκους των γύρω χωριών.

               Δεν θα ανακαλύψουμε εμείς την πυρίτιδα.Πολλές από αυτές τις χώρες που θαυμάζουμε και που αποκαλούμε ανεπτυγμένες έχουν αναπτύξει πολύ καλά μοντέλα περιφερειακής ανάπτυξης και οργάνωσης.

               Συμπερασματικά,ο μαρασμός της ελληνική υπαίθρου δεν είναι νομοτέλεια.Είναι μια μεγάλη αστοχία της ελληνικής πολιτείας, η οποία και οφείλει να αντιστρέψει αυτόν τον μαρασμό.

               Το πρόβλημα είναι άκρως πολιτικό, σε μία δύσκολη εποχή και σε μία γεωγραφική περιοχή, όπου υπάρχουν «αναταράξεις».

               Επιβάλλεται η εκπόνηση και πιστή εφαρμογή του ενός σχεδίου ανασυγκρότησης, η οποία πρέπει να ξεκινήσει άμεσα γιατί δεν έχουμε πλέον χρόνο εγκαταλείποντας εν μέρει λογικές αγοράς και άμεσου κέρδους, υιοθετώντας μια φιλοσοφία επένδυσης και βιώσιμης ανάπτυξης.

 

Ξενοφώντας Δ. Χασούρας

Πολιτευτής Φωκίδας

με τη Νέα Δημοκρατία