Ποια είναι τελικά η Κεντροαριστερά στην Ελλάδα;

Χρόνος ανάγνωσης: 4 λεπτά

Της Κατερίνας Παναγοπούλου*

Μία φράση που ακούγεται όλο και πιο συχνά τελευταία είναι πως «ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ ερίζουν για την πρωτοκαθεδρία στον χώρο της Κεντροαριστεράς».

Δηλαδή ποια είναι ακριβώς η Κεντροαριστερά; Από πότε ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ ανήκουν στον ίδιο ιδεολογικό χώρο; Ποια μπορεί να είναι η συγκολλητική ουσία ανάμεσα σε ένα κόμμα που συμμετείχε σε διαδηλώσεις κραδαίνοντας πλακάτ που ζητούσαν κρεμάλες για τους βουλευτές του άλλου;

«Η προοπτική εξουσίας», θα απαντούσαν κάποιοι, αν και μοιάζει λίγο αμφίβολο. Δεδομένου ότι ούτε ο ψηφοφόρος του ΠΑΣΟΚ θα στήριζε ένα κολλάζ με εκείνους που τον έλεγαν γερμανοτσολιά, Τσολάκογλου, προσκυνημένο και θεωρητικά ούτε οι εμπνευστές αυτών των χαρακτηρισμών θα ήθελαν συνεργασία με τους προσκυνημένους. Ή με εκείνους που ήθελαν να κλείσουν φυλακή για τη Νοβάρτις.

Υπάρχει όμως και κάτι πιο σημαντικό. Το πολιτικό περιεχόμενο. Από πότε ο Συνασπισμός της Ριζοσπαστικής Αριστεράς έγινε κεντροαριστερό κόμμα;

Ακόμα κι αν κάποιος έδινε συγχωροχάρτι στο πολιτικό παρελθόν του ΣΥΡΙΖΑ και την άγρια στοχοποίηση του ΠΑΣΟΚ, υπάρχει και το παρόν.

Η εισβολή στο κράτος με προγραφές κρατικών λειτουργών, δικαστικών, δημοσιογράφων και τραπεζιτών που ζητούσε ο Παύλος Πολάκης πλάι στη συνήθη φρασεολογία για λαδέμπορες, η πρόσφατη αντιθεσμική και αντιδημοκρατική έκκληση υποψήφιου ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ στην ευρωπαία εισαγγελέα να ρίξει την κυβέρνηση, μαζί με τη χυδαιολογία και τις στοχοποιήσεις στις οποίες επιδίδονται τα κομματικά τρολ, μάλλον δεν μπορούν να θεωρηθούν ως η επιτομή της κεντροαριστερής πολιτικής.

Προφανώς, η θέση στην οποία έχει περιέλθει το ΠΑΣΟΚ είναι δύσκολη, δεδομένου ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει καταφέρει να ηγεμονεύει σε έναν ευρύτερο χώρο που εκτείνεται από τη Δεξιά, την Κεντροδεξιά έως την Κεντροαριστερά. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι το ΠΑΣΟΚ πρέπει να αποτελέσει mild εκδοχή του ΣΥΡΙΖΑ για να αποκτήσει εκλογική δεξαμενή.
Άλλωστε η Χαριλάου Τρικούπη δεν θα πρέπει να ξεχνά δύο σημαντικές στιγμές. Καταρχάς τον περασμένο Ιούνιο. Οταν το κόμμα με το οποίο κάποιοι επιμένουν να την τοποθετούν στον ίδιο ιδεολογικό χώρο της Κεντροαριστεράς όχι απλά έχασε τις εκλογές. Υπέστη στρατηγική ήττα.

Αλλά και τον Οκτώβριο του 2021, λίγο πριν απ’ εκλογές για τον νέο πρόεδρο του ΚΙΝΑΛ. Τότε που ο Γιώργος Παπανδρέου δήλωνε «θα συμβάλω για να γίνει η παράταξη καταλύτης για τη διαμόρφωση μιας μεγάλης προοδευτικής πρότασης διακυβέρνησης».

Όλοι υποψιάστηκαν το υπονοούμενο και την εξύφανση μιας απόπειρας συγκρότησης κοινού μετώπου ΠΑΣΟΚ – ΣΥΡΙΖΑ. Η προσπάθεια δεν πήγε και πολύ καλά στην κάλπη. Δεν έχει κανέναν λόγο το ΠΑΣΟΚ να ακολουθήσει την ίδια προσπάθεια και τύχη. 

*Η Κατερίνα Παναγοπούλου είναι δημοσιογράφος-αρθρογράφος στην εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ