Επίσκεψη Ξεν. Χασούρα σε Βουνιχώρα και Αγία Ευθυμία καθώς και στο φιλανθρωπικό σωματείο “Αλκυόνη”

Χρόνος ανάγνωσης: 6 λεπτά

Συνεχίζει τις επισκέψεις του σε χωριά της Φωκίδας ο υποψήφιος βουλευτής της ΝΔ Ξενοφώντας Χασούρας ενημερώνοντας τους πολίτες για την υποψηφιότητά του και το πρόγραμμα της Νέας Δημοκρατίας.

Χθές ήταν η σειρά της Βουνιχώρας και της Αγίας Ευθυμίας να επισκεφθεί και μετά τις επαφές που είχε δήλωσε :

“Οι διαδρομές στα χωριά της Φωκίδας μας, γιγαντώνουν το πνεύμα και καθαρίζουν την ψυχή. Βουνιχώρα και Αγία Ευθυμία ήταν οι προορισμοί μας.  Κόσμος καλός κι ευγενικός, περήφανος κι ανήσυχος.  Πήρα θάρρος και αποφάσισα να ξεχάσω όλους τους φόβους μου και προχωρώ με σταθερό βήμα και βεβαιότητα ότι οι στόχοι  μας θα υλοποιηθούν. Ξέρω ότι η ενέργεια, η πίστη, η αφοσίωση που προσφέρουμε σε αυτήν την προσπάθεια με τη Νέα Δημοκρατία θα φωτίσουν το νομό  μας και όλους όσους ζουν, εργάζονται και τον υπηρετούν”.

Επίσκεψη στην “Αλκυόνη”
Την ίδια μέρα ο Ξεν. Χασούρας έκανε επίσκεψη και στο φιλανθρωπικό σωματείο Αλκυόνη επισημαίνοντας:

“Δεν θα παρέλειπα ποτέ να επισκεφτώ την Αλκυόνη σαν καλός φίλος, μέλος της και υποψήφιος βουλευτής με τη Νέα Δημοκρατία. Είναι τιμή μου και χαρά μεγάλη, η συμμετοχή στην ίσως πιο δυνατή έκφραση πολιτισμού, αλληλεγγύης και ανθρωπιάς στον τόπο μας. Η Αλκυόνη είναι το φιλανθρωπικό σωματείο μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, που εξειδικεύεται και δραστηριοποιείται στο χώρο ανθρώπων με αναπηρίες  στη Ναύπακτο και τη Δωρίδα.  Με υποδέχτηκε η πρόεδρος του συλλόγου Βάσω Παναγοπούλου και συζητήσαμε όλα τα θέματα που αφορούν τις δομές και τις δράσεις του Συλλόγου. Από αυτή την ανάρτηση θυμίζω ότι τα άτομα με αναπηρία έχουν ίσα δικαιώματα με όλους μας και επιπλέον, δικαιούνται οι ειδικές ανάγκες τους να λαμβάνονται υπόψη σε όλα τα στάδια του οικονομικού και κοινωνικού σχεδιασμού.  Είναι δουλειά μου, τα δικαιώματά τους να τα κάνω πράξη απ’ όποια θέση και αν βρίσκομαι. Δανείζομαι μια φράση από το περιοδικό της Αλκυόνης της κοινωνιολόγου και εργαζόμενης στο σύλλογο κ. Κατσιάνου  «Η πρώτη σκέψη που μου έρχεται στο μυαλό…από τότε που γνώρισα το χώρο της αναπηρίας μέχρι σήμερα, παραμένει η ίδια: Μακάρι να τους γνώριζες…”