ΕΚΛΟΓΕΣ : Δεν τολμούν να περιγράψουν το μετά

Χρόνος ανάγνωσης: 4 λεπτά

Ζούμε μια μακρά προεκλογική περίοδο κι αυτό το καταλαβαίνει κανείς από την ίδια την πολιτική αντζέντα. Η κυβέρνηση προβάλλει τη σκληρή διπλωματική στάση απέναντι στον Ερντογάν: τα εθνικά θέματα συσπειρώνουν και φέρνουν και ψήφους.

Ο ΣΥΡΙΖΑ παίζει τα ρέστα του υπογραμμίζοντας σε κάθε ευκαιρία το γεγονός ότι ο πληθωρισμός καλπάζει, η τιμή των καυσίμων τρομάζει και η ακρίβεια ζορίζει τα νοικοκυριά.

Και οι δυο προσπαθούν να στριμώξουν το ΠΑΣΟΚ απαιτώντας από τον Νίκο Ανδρουλάκη απαντήσεις για το τι θα κάνει μετεκλογικά κι αυτός, ενώ ξεκίνησε επιθετικά, τώρα παίζει άμυνα.

Αλλά αυτό που εγώ βλέπω είναι ότι τα τρία κόμματα ασχολούνται με τη μέρα των εκλογών και το πώς η ώρα των αποτελεσμάτων θα τους επιτρέψει να πανηγυρίσουν. Ενώ θα πρεπε να προβληματίζονται για το τι ακολουθεί.

Ολοένα και περισσότεροι αναλυτές συμφωνούν ότι θα έχουμε εκλογές το φθινόπωρο: νωρίς, αν το καλοκαίρι έχουν πάει όλα καλά και τα ταμεία του κράτους γεμίσουν από την προσοδοφόρα (όπως αναμένεται) τουριστική σεζόν, ή αργά, αν το καλοκαίρι η χώρα ζήσει τους εφιάλτες με τις φωτιές που έζησε πέρυσι.

Γιατί οριοθετείται πλέον ως χρόνος εκλογών το φθινόπωρο; Γιατί όλοι καταλαβαίνουν πως ο επόμενος χειμώνας μπορεί να είναι απερίγραπτα σκληρός: τόσο σκληρός που η κυβέρνηση δεν θα θελήσει να σηκώσει το σταυρό του μαρτυρίου χωρίς πολιτικούς συμμάχους.

Ας μείνουμε στα δεδομένα. Οι μεγάλοι αμερικανικοί οίκοι προειδοποιούν ότι αυτό που έρχεται είναι μια παγκόσμια ύφεση της οικονομίας, τα χαρακτηριστικά της οποίας ακόμα είναι δυσανάγνωστα. Από πουθενά δεν προκύπτει πως θα υπάρξει πτώση της τιμής του πετρελαίου: ακόμα κι αν οι Σαουδάραβες μεγαλώσουν την παραγωγή, και πάλι η αύξηση του κόστους μεταφοράς του είναι τόσο μεγάλη, ώστε η τιμή δύσκολα θα πέσει. Για την τιμή του φυσικού αερίου καλύτερα να μη μιλάμε: η εξάρτηση της Ευρώπης από τη Ρωσία είναι τεράστια κι αυτό δεν θα αλλάξει σε πέντε μήνες.

Αλλά σε όλα αυτά μοιάζει βέβαιο ότι θα προστεθούν και νέες δυσκολίες: ο πόλεμος στην Ουκρανία θα έχει ως αποτέλεσμα την εκτόξευση της τιμή των τροφίμων – θα υπάρξουν και ελλείψεις. Δεν είναι απίθανο τον επόμενο χειμώνα να υπάρχουν δελτία για την κατανομή των τροφίμων, απαγόρευση κυκλοφορίας αυτοκινήτων κάποιες μέρες, ακόμα και περιορισμοί στην κατανάλωση του ηλεκτρικού ρεύματος.

Σας φαίνονται υπερβολικά αυτά; Αν ναι, σκεφτείτε πώς θα αντιδρούσατε αν το καλοκαίρι του 2018 κάποιος σας έλεγε πως σε μερικούς μήνες θα στέλνατε SMS σε ένα συγκεκριμένο νούμερο για να πάτε στο φαρμακείο και πως θα ήταν όλα κλειστά γιατί η ανθρώπινη επαφή θα ήταν επικίνδυνη. Το πιθανότερο είναι ότι θα τον λέγατε τρελό: δεν το λέω τυχαία.

Τον Νοέμβριο του 2019 (κι ενώ περιμέναμε τα εμβόλια) είχα γράψει για το ενδεχόμενο να κυκλοφορούμε με πιστοποιητικά εμβολιασμού και να τα δείχνουμε για να μπούμε σε κλειστούς χώρους. Είχα πάρει μια σειρά από email αναγνωστών: οι πιο ευγενικοί μου έγραφαν ότι η φαντασία μου είναι αχαλίνωτη. Είναι. Αλλά κι εγώ ακόμα δυσκολεύομαι να φανταστώ τι μπορεί να γίνει τον επόμενο χειμώνα – όλες κι όλες οι βεβαιότητές μου είναι δυο. Η πρώτη ότι μπορεί να είναι για την Ευρώπη ο δυσκολότερος των τελευταίων πενήντα χρόνων και η δεύτερη ότι η διαχείριση της δυσκολίας του δύσκολα μπορεί να γίνει από κυβέρνηση που να μη βασίζεται σε μια τεράστια πλειοψηφία.

Τι θέλω να πω; Ότι το θέμα δεν είναι οι εκλογές: το αληθινό μυστήριο έρχεται ύστερα από αυτές. Νομίζω πως οι πολιτικοί αρχηγοί μιλάνε πολύ για εκλογές ακριβώς γιατί δεν έχουν να πουν τίποτα για το μετά από αυτές. Δεν τολμούν αυτό το μετά ούτε να το περιγράψουν στον κόσμο ως ενδεχόμενο, ακριβώς όπως το 2010 δεν τολμούσαν να περιγράψουν το τι σημαίνει «χρεοκοπήσαμε»…

*Ο Αντώνης Καρπετόπουλους είναι δημοσιογράφος στην εφημερίδες ΤΟ ΒΗΜΑ και ΤΑ ΝΕΑ