ΚΙΝΑΛ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ: Αύξηση από 20% σε 40% ποσοστού που λαμβάνουν οι Δήμοι από μεταλλευτικές μισθώσεις

Χρόνος ανάγνωσης: 11 λεπτά

Την αύξηση του ποσοστού που λαμβάνουν οι δήμοι από μεταλλευτικές μισθώσεις και ανταποδοτικά τέλη από λατομικές δραστηριότητες στις κοινότητες, από 20% σε 40% ζήτησε το Κίνημα Αλλαγής με τροπολογία που κατέθεσε στη Βουλή.

Όπως ανακοίνωσε το Κίνημα Αλλαγής με συνέπεια ακολουθεί τη θέση πως η ανάπτυξη και η χρήση των πόρων, οφείλουν να ακολουθούν κανόνες. Πρώτα από όλα η οικονομική και επιχειρηματική ανάπτυξη δεν μπορεί να γίνεται χωρίς όφελος για την κοινωνία, χωρίς πρόνοια για την ορθή διαχείριση των πόρων και την πρόβλεψη για τις επιπτώσεις στο σήμερα αλλά και στις επόμενες γενεές.

Μετά την μεγάλη αλλαγή της μεταλλευτικής νομοθεσίας, το 2012, δρομολογήθηκαν ουσιαστικές παρεμβάσεις προς όφελος των τοπικών κοινωνιών, σε περιοχές όπου υπάρχει μεταλλευτική δραστηριότητα. Με τον Ν. 4042/2012 ορίσθηκε απόδοση του ποσοστού 20% σε Δήμους εντός των ορίων των όποιων ασκείται μεταλλευτική δραστηριότητα.

Ξέρουμε πως αυτό δεν είναι αρκετό, ούτε αρκετά δίκαιο για την κοινωνία. Το ΠΑΣΟΚ και το ΚΙΝΗΜΑ ΑΛΛΑΓΗΣ, τα χρόνια μετά το 2012, έως και σήμερα, έχουν καταθέσει κείμενα, προτάσεις, κοινοβουλευτικές ερωτήσεις και τροπολογίες, σαν και αυτή που σήμερα καταθέτουμε, την 2^η τροπολογία τους τελευταίους μήνες, επαναφέροντας συστηματικά το θέμα της αύξησης ποσοστού απόδοσης προς τους ΟΤΑ από μεταλλευτική διαδικασία, από 20% σε 40%.

Το πνεύμα είναι να βοηθηθούν οι Δήμοι και να μην «κολλήσουν» πολιτικές αποφάσεις ενίσχυσης τους με δίκαιο και σταθερό πόρο, από την μεταλλευτική δραστηριότητα, σε τεχνητές δυσκολίες αλλαγής άρθρων του νόμου ή υπουργικών αποφάσεων.

Τι περισσότερο, πολιτικά, ηθικά και κοινωνικά, σαφές πως , σήμερα, εν μέσω κρίσης πανδημίας και ανάγκης δράσεων ανάσχεσης της κλιματικής κρίσης, οι ανάγκες των Δήμων για έργα και μέτρα περιβαλλοντικής και κοινωνικής προστασίας και φροντίδας έχουν αυξηθεί.

Η κοινωνία είναι περισσότερο ευαισθητοποιημένη, και οι πολίτες δικαίως ζητούν, έλεγχο για περιβαλλοντική συμμόρφωση του επιχειρείν σε κάθε βήμα, αυξημένο κοινωνικό περιβαλλοντικό μέρισμα από τις μεταλλευτικές δραστηριότητες και της εκμετάλλευσης του μη ανανεώσιμου ορυκτού πλούτου και θέτουν επιτακτικά ζητήματα, όπως αυτό της ασφάλειας της εργασίας, με χρήση των καλύτερων δυνατών μέτρων προστασίας, και της ορθολογικής διαχείρισης του ορυκτού πλούτου για τις επόμενες γενεές.

Για όλους τους παραπάνω λόγους, για λόγους κοινωνικής δικαιοσύνης και ενίσχυσης της χρηματοδότησης των Δήμων που στα όρια τους υπάρχει μεταλλευτική δραστηριότητα, το ΚΙΝΗΜΑ ΑΛΛΑΓΗΣ, κατέθεσε, για δεύτερη φορά τους τελευταίους μήνες, τροπολογία για το θέμα αυτό, προτείνοντας την αύξηση του ποσοστού που το Δημόσιο επιστρέφει στους Δήμους, από 20% σε 40%.

Η ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑ

Στο Σχέδιο Νόμου του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας «Κύρωση Επενδυτικής Συμφωνίας μεταξύ της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Μονοπρόσωπης Ανώνυμης Εταιρείας με την επωνυμία “ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ ΜΟΝΟΠΡΟΣΩΠΗ ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΜΕΤΑΛΛΕΙΩΝ ΚΑΙ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑΣ ΧΡΥΣΟΥ” και συναφείς διατάξεις»

Θέμα: ΑΥΞΗΣΗ ΠΟΣΟΣΤΟΥ ΠΟΥ ΛΑΜΒΑΝΟΥΝ ΟΙ ΔΗΜΟΙ ΑΠΟ ΜΕΤΑΛΛΕΥΤΙΚΕΣ ΜΙΣΘΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΝΤΑΠΟΔΟΤΙΚΑ ΤΕΛΗ ΑΠΟ ΛΑΤΟΜΙΚΕΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ ΣΤΙΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΕΣ

ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ

Σήμερα, η τοπική Αυτοδιοίκηση με τους Δήμους, καλείται, με σημαντικά περιορισμένους πόρους από το Κεντρικό Κράτος και το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, να επιτελέσει ουσιαστικά έργα και μέτρα περιβαλλοντικής ανάσχεσης της κλιματικής κρίσης αλλά και έργα κοινωνικής προστασίας και μέριμνας.

Η κοινωνία είναι περισσότερο ευαισθητοποιημένη, και οι πολίτες δικαίως ζητούν, έλεγχο για περιβαλλοντική συμμόρφωση του επιχειρείν σε κάθε βήμα, αυξημένο κοινωνικό περιβαλλοντικό μέρισμα από τις μεταλλευτικές δραστηριότητες και της εκμετάλλευσης του μη ανανεώσιμου ορυκτού πλούτου καιθέτουν επιτακτικά ζητήματα, όπως αυτό της ασφάλειας της εργασίας, με χρήση των καλύτερων δυνατών μέτρων προστασίας, και της ορθολογικής διαχείρισης του ορυκτού πλούτου για τις επόμενες γενεές.

Τέλος, επειδή με το άρθρο 45 παραγ.3 του ν. 4512/2018παρατάθηκε η λατομική δραστηριότητα για εβδομήντα (70) χρόνια από τριάντα (30) που όριζε το άρθρο 9 παραγ.2 του ν. 1428/1984, χωρίς όμως να θεσπίζονται αυστηρότεροι όροι περιβαλλοντικής προστασίας και αποκατάστασης του χώρου που λατομείται κρίνεται επιβεβλημένο να υπάρχει αντισταθμιστικό όφελος στις τοπικές κοινωνίες και ειδικά στις Κοινότητες για ρυπογόνες και επιβαρυντικές για το περιβάλλον δραστηριότητες, όπως είναι αυτές των λατομείων αδρανών υλικών, όταν μάλιστα αυτές παρατείνουν την λειτουργία τους για 70 χρόνια.

ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑ

Άρθρο 1

Η παρ. 2 και η παράγραφος 4. του άρθρου 63, Ρύθμιση δικαιωμάτων μεταλλειοκτησίας, του N. 4042/2012,ΦΕΚ Α΄ -24/13.02.2012 (Ποινική προστασία του περιβάλλοντος – Εναρμόνιση με την Οδηγία 2008/99/ΕΚ – Πλαίσιο παραγωγής και διαχείρισης αποβλήτων – Εναρμόνιση με την Οδηγία 2008/98/ΕΚ – Ρύθμιση θεμάτων Υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής), αντικαθίσταται ως εξής:

«2. Από τα μισθώματα που βεβαιώνονται και εισπράττονται ετησίως από το Ελληνικό Δημόσιο για την εκμίσθωση δικαιωμάτων μεταλλειοκτησίας του Δημοσίου σε Δημόσιους Μεταλλευτικούς Χώρους, ποσοστό ύψους σαράντα τοις εκατό (40%) διατίθεται με κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών και Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής στους Δήμους εντός των ορίων των οποίων διενεργείται η μεταλλευτική δραστηριότητα.»                       

«4. Η ισχύς των ανωτέρω παραγράφων του παρόντος άρθρου αρχίζει από 1.1.2021»

Άρθρο 2

Η παρ. 2 σημείο 2. του άρθρου 12, Ρύθμιση μεταλλευτικών και Λατομικών θεμάτων του Ν. 4203/2013, Ρυθμίσεις θεμάτων Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας και άλλες διατάξεις όπως ισχύει, αντικαθίσταται ως εξής:

«2. Από τα μισθώματα που βεβαιώνονται και εισπράττονται από το Ελληνικό Δημόσιο για την εκμίσθωση δικαιωμάτων μεταλλειοκτησίας του Δημοσίου σε Δημόσιους Μεταλλευτικούς Χώρους, ποσοστό ύψους σαράντα τοις εκατό (40%) διατίθεται για έκαστο Δημόσιο Μεταλλευτικό Χώρο, για ενεργές και μη παραχωρήσεις και για ιδιωτικά ή και δημόσια μεταλλεία, με κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών και Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής στους οικείους Δήμους, εντός των ορίων των οποίων διενεργείται η μεταλλευτική δραστηριότητα, ανάλογα με το ποσοστό επιφάνειας του χώρου εκμετάλλευσης που εμπίπτει εντός των διοικητικών ορίων εκάστου Δήμου, σύμφωνα με τις ισχύουσες εγκεκριμένες τεχνικές μελέτες.Η απόφαση διάθεσης κατά το προηγούμενο εδάφιο, εκδίδεται το δεύτερο εξάμηνο εκάστου έτους και αφορά τα μισθώματα που εισπράχθηκαν βάσει των συμβατικών υποχρεώσεων των μισθωτών για το προηγούμενο έτος.

Η ισχύς των ανωτέρω παραγράφων του παρόντος άρθρου αρχίζει από 1.1.2021.

Η διάθεση αυτή θα γίνεται μόνον και αποκλειστικά για την κάλυψη του συνόλου των προϋπολογισμών συγκεκριμένων έργων που προγραμματίζονται από τους εν λόγω Δήμους και χρηματοδοτούνται από τον Κρατικό Προϋπολογισμό ή την κάλυψη του συνόλου της εθνικής συμμετοχής για αντίστοιχα έργα που συγχρηματοδοτούνται και από την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Με την ανωτέρω κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών και Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, σε εξαιρετικές περιπτώσεις, όπως κρίσεις πανδημίας, μείωσης διαθέσιμων πόρων στους Δήμους για ανάγκες πρότασης έργων ανάσχεσης κλιματικής κρίσης,   που τεκμηριώνονται από τους Δήμους προς τους οικείους Υπουργούς για την απόφαση αυτών, το ποσοστό του τέλους για ενεργές και μη παραχωρήσεις και για ιδιωτικά ή και δημόσια μεταλλεία, που διατίθεται στους οικείους Δήμους δύναται να αναπροσαρμόζεται σε υψηλότερα επίπεδα. »

Άρθρο 3

Η παράγραφος 3 του άρθρου 62 του ν.4512/2018 τροποποιείται ως εξής:

«3. Όλα τα λατομεία που συνεχίζουν την λειτουργία τους και μετά τα σαράντα (40) έτη υποχρεούνται να καταβάλλουν «πράσινο τέλος» ύψους ένα τοις εκατό (1%) επί της αξίας των πωλούμενων προϊόντων, υπέρ του ειδικού λογαριασμού της παρ. 2 του άρθρου 55, ο οποίος δημιουργείται στο Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας υπό τη διαχείριση του Πράσινου Ταμείου και να διατίθεται αποκλειστικά στις Κοινότητες εντός των ορίων των οποίων λειτουργούν τα συγκεκριμένα λατομεία.»

 

Οι προτείνοντες Βουλευτές

Γιώργος Αρβανιτίδης

Ευαγγελία Λιακούλη

Γιώργος Μουλκιώτης

Χρήστος Γκόκας

Μιχάλης Κατρίνης

Απόστολος Πάνας