Χρόνος ανάγνωσης: 3 λεπτά
Του Μπάμπη Παπαδημητρίου*
Το 2021 θα είναι έτος μεταρρυθμίσεων. Πολλές έχουν προωθηθεί ήδη στη Βουλή. Άλλες, πολύ σημαντικές, θα εισαχθούν στο πρώτο τρίμηνο. Παρά την πανδημία, την τεράστια ζημιά και την αναταραχή που έφερε, το έργο της πλειοψηφίας, η οποία πήρε τη λαϊκή εντολή στις εκλογές του Μαΐου – Ιουλίου πέρυσι, βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη.
Είναι σημαντικό, πιστεύω, να υπενθυμίσω ότι οι μεταρρυθμίσεις και οι αλλαγές που επιχειρούνται τώρα ανήκουν στην ατζέντα των πολιτικών επιλογών με τις οποίες παρουσιάστηκε ο Κυριάκος Μητσοτάκης στην ανοικτή δημοκρατική διαδικασία για την προεδρία του κόμματος της Νέας Δημοκρατίας και, στη συνέχεια, με το κυβερνητικό πρόγραμμα, που υιοθετήθηκε κατά πλειοψηφία από το εκλογικό σώμα.
Είναι εξίσου σημαντικό, ειδικά αυτές τις ημέρες, να παρατηρήσουμε ότι η «Έκθεση Πισσαρίδη» δεν αποτελεί πολιτικό πρόγραμμα. Όπως άλλωστε και η ελληνική εισήγηση για την απορρόφηση των έκτακτων πόρων του Ταμείου Ανάκαμψης.
Όλα όμως τα προαναφερθέντα συντονίζονταιστην ανάγκη μιας θεμελιώδους, σχεδόν υπαρξιακής, πολιτικής επιλογής: είτε θα αλλάξουμε, δηλαδή θα μεταρρυθμίσουμε στα σημαντικά τη χώρα, είτε θα χάσουμε έδαφος, για τρίτη φορά από τότε που αποφασίσαμε να συμμετάσχουμε στην Οικονομική και Νομισματική Ένωση.
Όμως, η ετοιμασία και νομοθέτηση αυτών των σημαντικών αλλαγών είναι απλώς η φάση προετοιμασίας των μεταρρυθμίσεων. Το κρίσιμο είναι η εμπέδωση, αποδοχή και εφαρμογή των αλλαγών. Οι κυβερνήσεις κρίνονται στην πράξη, δηλαδή εκ του αποτελέσματος. Το «μάθημα-πάθημα» το πήραμε, ελπίζω, με όσα καταστροφικά συνέβησαν μετά το 2015.
Για παράδειγμα, η επείγουσα μετατροπή εκατοντάδων διοικητικών διαδικασιών οδηγεί στη μεταρρύθμιση της Διοίκησης. Η έναρξη επιχειρήσεων με ένα «click» και η ενίσχυση απλών περιβαλλοντικών και χωροθετικών προϋποθέσεων στη μεταποίηση θα ευνοήσουν το επιχειρείν, τόσο για τις μικρές και τις νεοφυείς επιχειρηματικές πρωτοβουλίες, όσο και για την εγκατεστημένη μεταποίηση και την αποδοτική αγροτική παραγωγή.
Το ίδιο και η εφαρμογή του νέου πτωχευτικού πλαισίου, οι μικροπιστώσεις και οι ευκαιρίες του πλαισίου «Ηρακλής», που θα συνδυαστούν με τη δημιουργία πιστωτικού οργανισμού διαχείρισης των προβληματικών δανείων (badbank), θα απελευθερώσουν την επιχειρηματικότητα και θα επαναφέρουν ένα μάχιμο τραπεζικό σύστημα.
Η μείωση των επιβαρύνσεων του κόστους παραγωγής θα ανοίξει τον δρόμο σε δύο θεμελιώδεις μεταρρυθμίσεις: εισαγωγή, για τη νέα γενιά, κεφαλαιοποιητικού πυλώνα στο συνταξιοδοτικό σύστημα και προσαρμογή ορισμένων κανόνων της αγοράς εργασίας σε συνθήκες ισότιμου και αποδοτικού ανταγωνισμού της εθνικής μας οικονομίας.
Εξίσου σημαντικές είναι όμως οι μεταρρυθμίσεις που κινούνται στην Παιδεία, με τελικό κριτήριο την οικονομική ανεξαρτησία των Ιδρυμάτων. Δεν θέλουμε εκπαιδευτικό σύστημα για τους ολίγους «αρίστους», αλλά εκπαίδευση που υποστηρίζει εμπράκτως τις δυνατότητες «αριστείας» των πολλών σε ένα ανοικτόσύστημα πανεπιστημιακής, τεχνολογικής και μεταπτυχιακής ανάδειξης ικανοτήτων.
Σκεφτείτε τις ευκαιρίες από τον (αυτό) εγκλεισμό της Βρετανίας. Παρόμοιες ευκαιρίες θα υπάρξουν με τη λειτουργικά ώριμη μεταρρύθμιση του ΕΣΥ, που θα στηρίζεται στην ελεγχόμενη διοικητική και οικονομική αυτονομία ευάριθμων νοσηλευτικών κέντρων.
Τέλος, η συνισταμένη των μεταρρυθμίσεων του 2021 θα στηρίζεται σε μια Νέα Οικονομική Πολιτική, που θα εναρμονίζει κρατικές και ιδιωτικές προσπάθειες, με στόχο τη διεύρυνση της Προστιθέμενης Αξίας.
Η αύξηση του Εθνικού Εισοδήματος και η Δημοσιονομική Ισορροπία θα χτίσουν, άλλωστε, το προστατευτικό τείχος που θα αποκρούσει τους κινδύνους από την απότομη αύξηση (κοντά στα 40 δισ. ευρώ!) του κρατικού χρέους, που θα μας έχει αφήσει πίσω η Πανδημική Απειλή.
*Ο Μπάμπης Παπαδημητρίου είναι δημοσιογράφος και βουλευτής ΝΔ με καταγωγή από Δωρίδα