- Διαφήμιση -
Χρόνος ανάγνωσης: 3 λεπτά
Στο νέο κόσμο των ανατροπών, των εντάσεων και των συγκρούσεων μεταξύ των μεγάλων ή των περιφερειακών εθνικών δυνάμεων, δεν μπορεί πλέον να παραμένει η Ευρώπη αδύναμη, ουσιαστικά ανήμπορη να επιβάλει διαπραγματευτικούς όρους, μέτρα και κυρώσεις. Είναι άκρως αναγκαίο να κινηθεί άμεσα και να σχηματίσει ένα κοινό σύστημα άμυνας και ασφάλειας, μία ενιαία εξωτερική πολιτική για τα συμφέροντα των κρατών της Γηραιάς Ηπείρου.
Χωρίς τη συγκρότηση ενός πανευρωπαϊκού αμυντικού συστήματος, ιδίως τώρα που το ΝΑΤΟ πεθαίνει, και χωρίς μία συμπαγή εξωτερική πολιτική, απέναντι στις εστίες πολέμου και τους κινδύνους που πολλαπλασιάζονται, η Ευρώπη δεν θα καταφέρει να επιβιώσει στο τέλος ούτε ως μία υπολογίσιμη διεθνής οικονομική δύναμη.
-- Διαφήμιση --
Στη Μεσόγειο, τούτη την ώρα, μέσα στα ευρωπαϊκά σύνορα, εκτυλίσσεται ένα πολύ σημαντικό παιγνίδι κυριαρχίας, δίχως να μπορεί να αντιδράσει η Ευρώπη γρήγορα και καθοριστικά, αλλάζοντας τη ροή των εξελίξεων. Η εικόνα προβληματίζει. Επιβεβαιώνει ένα αξιοσημείωτο κενό, μία αμηχανία χειρισμών, ένα έλλειμμα στρατηγικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως και της Γερμανίας ειδικότερα, σε αντίθεση με τον Μακρόν.
Δεν είναι καθόλου τυχαία τα ταξίδια Πομπέο και Λαβρόφ, στη συγκυρία των τελευταίων ημερών. Με αφορμή την Ενέργεια, διεξάγεται στη Μεσόγειο μία μεγάλη μάχη για το ποιος θα επικρατήσει στο νοτιο-ανατολικό κομμάτι της θάλασσας, και αυτό αλληλοεπιδρά στους ευρύτερους γεω-πολιτικούς συσχετισμούς δυνάμεων.
Η πολεμική απειλή, η κλιμακούμενη επιθετικότητα και η ισλαμική έξαρση που ταυτόχρονα εκδηλώνει σήμερα ο Ερντογάν, δεν είναι μία υπόθεση που αφορά την Ελλάδα μόνο. Είναι προφανέστατα ένας κίνδυνος που κτυπά την καρδιά της Δύσης, την Ευρώπη, και θα έπρεπε να αναχαιτιστεί άμεσα. Είναι πολύ θετικό ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση έδωσε δείγματα ενιαίας οικονομικής δύναμης, μετά το ξέσπασμα της πανδημίας, με τη δημοσιονομική υπέρβαση του Ταμείου Ανάκαμψης και το άνοιγμα των κρουνών της ΕΚΤ. Επαλήθευσε τα καλά πολιτικά ανακλαστικά της και το ένστικτο επιβίωσης της Ευρώπης.
Αυτή η συμπεριφορά όμως, στην οικονομία μεμονωμένα, δεν μπορεί να μεταφραστεί σε δύναμη πάνω στη γεωπολιτική σκακιέρα. Ανάμεσα δηλαδή στο σκληρό ανταγωνισμό των ΗΠΑ και της Κίνας ή απέναντι στις ορέξεις των περιφερειακών «διαβόλων», της Ρωσίας και τη Τουρκίας.
Χρειάζεται απαραιτήτως μία κοινή πολιτική για την άμυνα και τις εξωτερικές υποθέσεις. Πάση θυσία. Μόνο έτσι θα μπορέσει να επιβάλει κυρώσεις, να απαντήσει συλλογικά και αποφασιστικά η Ευρώπη στις προκλήσεις τύπου Ερντογάν και να κερδίσει τον αναγκαίο σεβασμό στην παγκόσμια σκακιέρα. Μόνο έτσι, επίσης, θα καταφέρει να γίνει και μίαισχυρή οικονομική δύναμη, σε διεθνές επίπεδο.
Δεν φθάνει μία ΕΚΤ και ένα ΕΚΟΦΙΝ, τρόπος του λέγειν, για να πρωταγωνιστήσεις στα παγκόσμια οικονομικά πράγματα. Απαιτείται πολιτική επιρροή, νόμισμα αναφοράς και δύναμη επιβολής ( προϋπόθεση! ). Παράλληλα,οι ευρωπαϊκές οικονομίες θα ενισχυθούν περαιτέρω όταν η Ευρωπαϊκή Ένωση δημιουργήσει τη δική της αμυντική βιομηχανία και τεχνολογία.
Δεν είναι δυνατό να έχει η Ευρώπη μεγάλες οικονομικές φιλοδοξίες και να μην διαθέτει το δικό της οπλικο-βιομηχανικό σύμπλεγμα. Να σπαταλούνται για στρατιωτικούς εξοπλισμούς, απίστευτα υψηλοί οικονομικοί πόροι, από κάθε μία χώρα ξεχωριστά σήμερα, και να κατευθύνεται μεγάλο μέρος των κονδυλίων αυτών προς τις ΗΠΑ…
* Ο Γιάννης Κοτόφωλος είναι δημοσιογράφος στην εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ με καταγωγή από Δωρίδα
- Διαφήμιση -