Αιολική Ενέργεια. Στη μάχη κατά της ενεργειακής φτώχειας, υπέρ της αυτοδύναμης τοπικής ανάπτυξης

Χρόνος ανάγνωσης: 5 λεπτά

 

 

Δύο   είναι τα βασικά δεδομένα για την παραγωγή ενέργειας από Αιολικό Δυναμικό.

Το Βουνό και η Θάλασσα.

Στην ουσία και τα δύο συνεισφέρουν στην πλήρη αξιοποίηση του  αιολικού δυναμικού πού υπάρχει  σε   ένα συγκεκριμένο τόπο.  

Σε πολλές περιπτώσεις λόγω της ανθρώπινης παρέμβασης, το  βουνό γίνεται αντιπαραγωγικό και πολλές φορές εχθρικό για το ανθρωπογενές περιβάλλον. Η ίδια λογική ισχύει και για το θαλάσσιο περιβάλλον.

Σήμερα και όχι μόνο , μιλάμε για την ενδογενή ανάπτυξη.

Γνωρίζουμε άραγε την εννοιολογική της ερμηνεία και τον ουσιαστικό προσδιορισμό της.

Ενδογενής ανάπτυξη   είναι η ισόρροπη κατανομή   του πληθυσμού στο χώρο και η καλλίτερη αξιοποίηση των πόρων μιας περιοχής, με σκοπό την   ικανοποίηση των αναγκών της τοπικής κοινωνίας, αλλά και τη διαφύλαξη των φυσικών πόρων.

Με ποία έννοια και λογική, δεν μπορούν να συνυπάρξουν η προστασία του περιβάλλοντος και η ανάπτυξη;

Από πότε αυτές οι έννοιες έγιναν εχθρικές μεταξύ τους;και από ποιους;

Από πότε η προστασία του περιβάλλοντος είναι καταστρεπτική για την ανάπτυξη   ή και το αντίστροφο;

Γιατί το βουνό και η θάλασσα δεν μπορούν να αποτελέσουν τους πυλώνες για την εξάλειψη της ενεργειακής φτώχειας, που είναι η μεγαλύτερη πληγή, αν όχι κατάρα, στον υποτιθέμενο σύγχρονο κόσμο;

Και το κυριότερο,για την ίδια την αναπτυξιακή διαδικασία.

Γιατί δεν μπορούν να συνυπάρξουν σε ένα ενιαίο σύνολο βουνό και θάλασσα για την αυτοτελή προστασία του περιβάλλοντος και την αναπτυξιακή διαδικασία ενός τόπου;

Μπορούν και τα δύο να δώσουν διέξοδο,στην υπανάπτυξη και την ύφεση δίνοντας ουσιαστικά λύση στην ενεργειακή φτώχεια.

Δεν υπάρχει κανένας στον κόσμο, που να πιστεύει,ότι η όποια επιχειρηματική δραστηριότητα, δεν στοχεύει, στο ιδιωτικό κέρδος.

Το ζητούμενο είναι πως το ιδιωτικό κέρδος, θα έχει και κοινωνικό όφελος.

Άραγε όλο το ιδιωτικό κέρδος; Προφανώς όχι. Ένα μέρος σίγουρα μπορεί να γίνει κοινωνικό όφελος.

Πότε και από ποιους προσδιορίστηκαν αντικειμενικά τα επιστημονικά δεδομένα προστασίας του περιβάλλοντος,για την ανάσχεση της κλιματικής αλλαγής;

Πότε και από ποιους προσδιορίστηκαν οι όροι διαχείρισης των Βουνών;

Που υπάρχει ζωνοποίηση των βουνών, με ότι αυτό συνεπάγεται γιατην ένταξη των περιοχών, με την έννοια των Δήμων, σε σχέση με τον πυρήνα των εθνικών δρυμών και των άλλων βουνών;

Ζωνοποίηση ενός βουνού σημαίνει τον προσδιορισμό των χώρων για  κάθε συγκεκριμένη   δραστηριότητα στο βουνό.

Και αυτή η δραστηριότητα δεν είναι κατ’ανάγκη οικονομική.

Όλες πράγματι οι θαλάσσιες ακτογραμμές προσφέρονται για τουριστική ανάπτυξη, με βασικό στοιχείο την καθαρότητα του νερού;

Γιατί όλα αυτά;

Πρέπει πράγματι να δούμε τους μύθους γύρω από τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (Α.Π.Ε), και να διαλύσουμε αυτούς που έχουν στρεβλά δημιουργηθεί από διάφορα συμφέροντα και την άγνοια πολιτών, τοπικών φορέων και ορισμένων μέσων ενημέρωσης.

Ένα όραμα και όχι μόνο.

Γιατί ό αέρας,ο ήλιος και η θάλασσα να μην αποτελέσουν τις πιο καθαρές παραγωγικές, από άποψη ενέργειας πηγές. Και να θυμίσω ΕΠΙ ΠΤΕΡΥΓΩΝ ΑΝΕΜΩΝ ΖΩΗ ΑΕΝΑΟΣ ΠΝΕΕΙ, έλεγαν οι αρχαίοι μας   πρόγονοι.

*Ο Δημήτρης Αποστόλου είναι Σύμβουλος Τοπικής Ανάπτυξης στην Περιφερειακή Ένωση Δήμων Στερεάς Ελλάδας