Χρόνος ανάγνωσης: 3 λεπτά
Της Μαρίνας Ριζογιάννη *
Στην αθέατη πλευρά πίσω από κάθε υπαρκτό αλλά και μη υπαρκτό κοινωνικό πρόβλημα κρύβεται μία Μη Κυβερνητική Οργάνωση (ΜΚΟ). Όσο υποχωρεί το κράτος πρόνοιας, τόσο ξεφυτρώνουν ΜΚΟ.
Η συνεισφορά των ΜΚΟ και των οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών στην παροχή βοήθειας είναι σημαντική. Το πρόβλημα ξεκινάει όταν κάποιες από αυτές αναπτύσσουν δραστηριότητα εκτός κάθε νομικού πλαισίου.
Στη χώρα μας, αν και κάποιοι μιλάνε για 6.000 ΜΚΟ, στην πραγματικότητα ο αριθμός τους είναι άγνωστος. Προφανώς αυτό δεν γίνεται τυχαία. Κάποιοι δεν επιθυμούν να γίνει χαρτογράφηση αυτών των φορέων και πολύ περισσότερο να υπάρξει έλεγχος.
Κι αυτοί οι κάποιοι δυστυχώς κάθονται και στα έδρανα της βουλής. Αυτό δεν είναι κρυφό. Η διαδικασία ψήφισης του νομοσχεδίου για τις ΜΚΟ απέδειξε το παραπάνω.
Η Κυβέρνηση επιθυμεί να ξεκαθαρίσει το τοπίο δημιουργώντας το μητρώο των ΜΚΟ, ώστε κάθε οργάνωση να αποκτήσει μία ξεκάθαρη ταυτότητα; Ποια είναι τα μέλη της, οι σκοποί της, το έργο της και τα οικονομικά της δεδομένα; Όπως ανέφερε και ο ίδιος ο Πρωθυπουργός, πρέπει να διαχωριστεί η ήρα από το στάρι.
Η αντιπολίτευση έχει όμως αντίθετη άποψη. Ο ΣΥΡΙΖΑ δήλωσε «παρών» ενώ όλα τα υπόλοιπα κόμματα ΚΙΝΑΛ, ΚΚΕ, Ελληνική Λύση και ΜεΡΑ25 καταψήφισαν το σχετικό νομοσχέδιο.
Όλοι οι εκλεγμένοι γνωρίζουν ότι ένα μεγάλο αριθμό ΜΚΟ τον σκεπάζει ένα σκοτεινό πέπλο. Ορισμένοι προτάσσοντας μία ταμπέλα Μη Κυβερνητικής Οργάνωσης, είτε κοινωφελούς είτε φιλανθρωπικής, επιδιώκουν αποκλειστικά και μόνον τον αυτοπλουτισμό τους.
Γιατί λοιπόν δεν επιθυμεί το σύνολο του πολιτικού μας συστήματος να τραβηχτεί αυτό το πέπλο και αποκαλυφθούν όσοι έχουν επιλέξει απλά και μόνον να ροκανίζουν κονδύλια που καρπώνονται από το εσωτερικό και το εξωτερικό χωρίς να λογοδοτούν σε κανέναν;
Αλλά πώς θα μπορούσαν να συνηγορήσουν στο να μπει μία τάξη, όταν ορισμένοι εκ των εκλεγμένων βρίσκονται πίσω από ΜΚΟ οι οποίες αποτελούν ένα εργαλείο οικονομικής αλλά και πολιτικής εξουσίας; Είναι διερευνητέο το πόσο «Μη Κυβερνητικές» είναι κάποιες από τις οργανώσεις που ευαγγελίζονται την αλληλεγγύη και την προσφορά.
Τα κόμματα τηρούν αυτή την αρνητική στάση έναντι του ξεκαθαρίσματος του χώρου των ΜΚΟ, όταν το υγιές κομμάτι αυτών των οργανώσεων ζητάει και επιδιώκει χρόνια τώρα, να γίνει το ξεκαθάρισμα.
Άλλωστε το ίδιο το κράτος και το πολιτικό μας σύστημα έπρεπε να αγωνιά για τη γνωριμία του με τους συνεργάτες του στο κομμάτι της πρόνοιας. Με τους αντικαταστάτες του στο κομμάτι της κοινωνικής μέριμνας.
Ποιοι είναι αυτοί που καρπώνονται κονδύλια εκατομμυρίων από τον ευρωπαϊκό κουμπαρά για να καλύψουν ανάγκες είτε προσφύγων, είτε άλλων ευαίσθητων κοινωνικών ομάδων, είτε να διαχειριστούν ζητήματα περιβάλλοντος και κλιματικής αλλαγής; Οι συνθήκες λειτουργίας αυτών των φορέων αποτελούν κομμάτι του παζλ της εξωτερικής μας εικόνας.
* Η Μαρίνα Ριζογιάννη είναι δημοσιογράφος, αρχισυντάκτης στην εφημερίδα ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ