Χρόνος ανάγνωσης: 4 λεπτά
Την υποβαθμισμένη ποιότητα των νερών της λίμνης του Μόρνου επισημαίνει ο βουλευτής Φωκίδας Γιάννης Μπούγας με επιστολή του στην Πρόεδρο της Ειδικής Μόνιμης Επιτροπής Προστασίας Περιβάλλοντος της Βουλής και ζητά το θέμα να συζητηθεί στην Επιτροπή καθώς και να γίνει και επιτόπια αυτοψία.
Στη συνεδρίαση μάλιστα της Επιτροπής ζητά να κληθούν και ο Πρόεδρος της ΕΥΔΑΠ, ο Δήμαρχος Δωρίδας και εκπρόσωποι της Περιφέρειας.
Ολόκληρη η επιστολή του βουλευτού.
Προς Άμφισσα, 04.02.2020
Πρόεδρο Ειδικής Μόνιμης Επιτροπής
Προστασίας Περιβάλλοντος της Βουλής,
Κα Διονυσία – Θεοδώρα Αυγερινοπούλου
Θέμα : Περιβαλλοντική υποβάθμιση των υδάτων της Λίμνης Μόρνου
Αξιότιμη κα Πρόεδρε,
Όπως ασφαλώς γνωρίζετε, η Τεχνητή Λίμνη Μόρνου, με επιφάνεια 14,8 km2, δημιουργήθηκε το 1979, με κατασκευή φράγματος στον ποταμό Μόρνο. Πρόκειται για εσωποτάμιο ταμιευτήρα, ο οποίος κατασκευάστηκε με σκοπό να καλυφθούν οι συνεχώς αυξανόμενες ανάγκες για την ύδρευση της Αθήνας. Εκτός από την ύδρευση της Αθήνας,
Ο υδαταγωγός Μόρνου χρησιμοποιείται για την ύδρευση 18 Δήμων και Κοινοτήτων των Νομών Φωκίδος, Βοιωτίας και Αττικής, που βρίσκονται κατά μήκος του υδραγωγείου (Άμφισσα, Ερυθρές, Πλαταιές, Βίλλια, Οινόη, Λεύκτρα, Δίστομο, Στείρα, Ελλοπία, Ξηρονομή, Προφήτη Ηλία, Κυριάκι, Θίσβη, Δομβραίνα κ.λπ.), εξυπηρετεί δε και την μερική άρδευση αγροτικών καλλιεργειών της Φωκίδας, της Βοιωτίας και της Αιτωλοακαρνανίας.
Σήμερα, 40 χρόνια μετά, και παρά τους περιορισμούς που τέθηκαν με την υπ΄αριθμ. Α5/2280/83 (ΦΕΚ 720/Β/83) Υγειονομική Διάταξη, όπως αυτή τροποποιήθηκε– συμπληρώθηκε μεταγενέστερα, τα λύματα από τα πέριξ χωριά (Λιδωρίκι, Πεντάπολη, Μαλανδρίνο), τους οικισμούς και τις μικρές βιοτεχνίες, είτε μέσω των αποχετευτικών βόθρων είτε μέσω του αποχετευτικού δικτύου, χωρίς αυτό να έχει πιστοποιηθεί επίσημα, καταλήγουν μέσω και του υδροφόρου ορίζοντα στη Λίμνη.
Σημειωτέον, ότι τα λύματα των «Φυλακών Μαλανδρίνου», καθόσον δεν υφίσταται εγκεκριμένος αποδέκτης των επεξεργασμένων λυμάτων του δικού τους Βιολογικού καθαρισμού, διοχετεύονται με βυτία είτε στην Μονάδα Βιολογικού Καθαρισμού της Άμφισσας είτε σε αυτή του Γαλαξιδίου, με ό,τι συνεπάγεται αυτό ως προς το κόστος μεταφοράς.
Το εντελώς απαραίτητο τότε ασφυκτικό νομικό πλαίσιο για την προστασία της Λίμνης, καθώς το νερό της προοριζόταν για ανθρώπινη κατανάλωση, σήμερα δεν έχει αποδώσει τα αναμενόμενα, έτσι ώστε να εγείρονται αμφιβολίες για την ποιότητα του νερού της.
Παράλληλα, η ορεινή Φωκίδα εξακολουθεί να υφίσταται σκληρούς περιορισμούς που έχουν προκαλέσει επιχειρηματική ασφυξία, διότι σύμφωνα με την επίμαχη Α5/2280/83 (ΦΕΚ 720/Β/83) Υγειονομική Διάταξη, στη γύρω περιοχή και σε ακτίνα 1,5 χιλιομέτρου δεν μπορεί να στηθεί καμιά νέα επιχείρηση και οι υφιστάμενες επιχειρήσεις δεν μπορούν να ανασάνουν, δε μπορούν να αναπτυχθούν και δεν μπορούν προπάντων να αδειοδοτηθούν παραμένοντας σε αέναο καθεστώς ομηρίας, με τεράστιες οικονομικές συνέπειες για τη Δωρίδα και τη Φωκίδα.
Κατόπιν των ανωτέρω, κι επειδή πρόκειται για περιβαλλοντικό ζήτημα, που αφορά τόσο την περιοχή του Δήμου Δωρίδος όσο και τους κατοίκους του λεκανοπεδίου, παρακαλώ όπως συζητηθεί στην Επιτροπή, στην οποία προεδρεύετε, ενδεχομένως μετά και από επιτόπια αυτοψία.
Κατά τη συζήτηση, προτείνω να κληθούν, μεταξύ άλλων, ο Πρόεδρος της ΕΥΔΑΠ, ο Δήμαρχος Δωρίδος ή εκπρόσωπος του Δήμου, εκπρόσωπος της Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας, καθώς και οι καθ’ ύλην αρμόδιοι υπηρεσιακοί παράγοντες.
Μετά τιμής
Ιωάννης Δ. Μπούγας
Βουλευτής Φωκίδας