ΝΑΝΤΙΑ ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ: Βουλευτής Β2 Αθήνας του ΚΙΝΑΛ-ΠΑΣΟΚ με καταγωγή και από Δωρίδα

Χρόνος ανάγνωσης: 4 λεπτά

Άλλη μία βουλευτής η Νάντια Γιαννακοπούλου που εξελέγη πρώτη με το ΚΙΝΑΛ-ΠΑΣΟΚ, 5.500 σταυρούς, στη Β΄ Αθήνας Δυτικό Τομέα έχει καταγωγή από την Δωρίδα από την πλευρά της μητέρας της.

Ο πατέρας της Γιάννης Γιαννακόπουλος κατάγεται από την Καλαμάτα και έχει και αυτός διατελέσει κατά το παρελθόν βουλευτής Μεσσηνίας.

Η Νάντια Γιαννακοπούλου γεννήθηκε το 1977. Αποφοίτησε από το Δημόσιο Λύκειο Καρέα και σπούδασε στη Νομική Σχολή Αθηνών. Έχει δύο μεταπτυχιακά  διπλώματα στην Ευρωπαϊκή Πολιτική (London School of Economics and Political Science) και στο Εμπορικό και Τραπεζικό Δίκαιο (University of Bristol). Μιλάει άπταιστα αγγλικά και γαλλικά και έχει κάνει σπουδές στο κλασικό πιάνο.

Από το 2003 εργάζεται ως δικηγόρος. Συνεργάστηκε με δικηγορικές εταιρείες και ειδικεύτηκε στο τραπεζικό και χρηματοοικονομικό δίκαιο και στις διεθνείς συμβάσεις.

Το 2007 ήταν υποψήφια βουλευτής Μεσσηνίας του ΠΑΣΟΚ (πρώτη επιλαχούσα). Στις εκλογές του Οκτώβρη 2009 εξελέγη Βουλευτής Μεσσηνίας και επανεξελέγη Βουλευτής στις εκλογές του Μαΐου 2012. Υπήρξε από τους βουλευτές με το μεγαλύτερο αριθμό αναφορών και ερωτήσεων κοινοβουλευτικού ελέγχου.

Υπήρξε ενεργό μέλος της ΠΑΣΠ Νομικής. Είναι από το 2006 μέλος της Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής του ΠΑΣΟΚ και του Πολιτικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ.

Από τον Σεπτέμβριο 2013 έως τον Δεκέμβριο 2014 διετέλεσε Γενική Γραμματέας του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Κλιματικής Αλλαγής, με σημαντικό έργο για την απλοποίηση της περιβαλλοντικής αδειοδότησης, το νέο εθνικό σχεδιασμό για την πρόληψη και την διαχείριση των απορριμμάτων, κ.α.

Από το 2016 είναι αναπληρώτρια εκπρόσωπος τύπου του ΠΑΣΟΚ.

Είναι παντρεμένη με τον ηθοποιό και σκηνοθέτη Μάξιμο Μουμούρη και έχουν τρεις κόρες.(φωτογραφία)

Με υπερηφάνεια μιλά για την μητέρα της Κατερίνα από την Αρτοτίνα που την έχασε πρόωρα στα 64 της χρόνια…

«Η μητέρα μου έφυγε Μεγάλη Παρασκευή ξημερώματα. Μέρα ευλογημένη, και αυτό λέει πολλά. Μαζί με τον Χριστό. Ήρεμη σαν το πουλάκι. Με αξιοπρέπεια, χωρίς να πονά πια και κυρίως με πολλή, πολλή αγάπη. Όπως ακριβώς ήθελε. Ύστερα από 40 σχεδόν χρόνια μάχης με τον καρκίνο. Πάλεψε πολύ δυνατά. Ηταν μία πραγματική αγωνίστρια, μία αληθινή μαχήτρια. Σήκωσε τόσους σταυρούς αγόγγυστα. Ποτέ δεν διαμαρτυρήθηκε. Ποτέ δεν το έβαλε κάτω. Υπήρξε αφοσιωμένη κόρη, υπέροχη σύζυγος, καταπληκτική μητέρα, γιαγιά όλο αγάπη, μία σπουδαία γυναίκα, γεμάτη λεβεντιά, ένας άνθρωπος της δημιουργίας. Ήταν το κέντρο της ζωής μου, το στήριγμά μου. Ήταν πάντα δίπλα μου να με συμβουλεύσει, να με αγκαλιάσει, να με παρηγορήσει, να με κατευθύνει, να με βοηθήσει να ξανασηκωθώ κάθε φορά που έπεφτα, να μου δώσει δύναμη, να μου πει την αλήθεια. Ότι είμαι το οφείλω σε αυτήν. Στον τρόπο που με μεγάλωσε μαζί με την αδελφή μου, στις αρχές που μου έδωσε, στην αγάπη της, στην αυτοθυσία της, στην ανθρωπιά της. Έκανε τα πάντα για την οικογένειά της, τον άνδρα της, τα παιδιά και τα εγγόνια της. Αλλά την ίδια στιγμή αγαπούσε και βοηθούσε όλο τον κόσμο. Όπου υπήρχε ανάγκη, έστεργε… Είχε τόση ανθρωπιά. Γι’ αυτό και την αγαπούσαν όλοι τόσο πολύ. Θυμάμαι ότι δεν άφηνε να φύγει ποτέ κανείς από το σπίτι μας χωρίς να τον φιλέψει, χωρίς να του μαγειρέψει, και ήταν τόσο σπουδαία μαγείρισσα και άξιος άνθρωπος. Και τόσο εργατική και ακούραστη, μία αεικίνητη, εργαζόμενη γυναίκα. Ήταν σε όλα πάντα μέσα. Πρωτεργάτης και πρωταγωνίστρια. Μου έμαθε να παλεύω για το καλύτερο. Να δημιουργώ. Να μη δειλιάζω ποτέ. Ήταν τόσο γενναία. Να έχω αξιοπρέπεια και λεβεντιά. Να είμαι δίκαιη, όπως και αυτή. Να κάνω τα πράγματα πάντα όσο πιο όμορφα μπορούσα».

Υ.Γ. Όλοι εμείς οι Δωριείς είμαστε περήφανοι για την λεβέντισσα Ρουμελιώτισσα μητέρα σου Νάντια.