Please ensure Javascript is enabled for purposes of website accessibility

- Διαφήμιση -

Σκιές στις σχέσεις Μακρόν και Μέρκελ

- Διαφήμιση -

Χρόνος ανάγνωσης: 3 λεπτά

Του  Γιάννη  Κοτόφωλου*

Από τον κεντρικό πυρήνα της Ευρώπης, τα νέα δεν είναι και πολύ ευχάριστα. Στην ισχυρή πολιτική βούληση που διατυπώνει για τις ευρωπαϊκές μεταρρυθμίσεις ο Εμανουέλ Μακρόν, αντιπαρατίθεται τώρα η διστακτικότητα την οποία εκφράζει η Αγκελα Μέρκελ, κάτω από την πίεση που δέχεται από τη δεξιά πτέρυγα του κόμματος της και την απήχηση του κόμματος των εθνικιστών που βρίσκεται πλέον μέσα στη γερμανική Βουλή.

Η αίσθηση που δημιουργείται λοιπόν είναι ότι θα υπολειτουργεί για αρκετό ακόμη διάστημα ο περίφημος γαλλο-γερμανικός άξονας, η ατμομηχανή των ευρωπαικών εξελίξεων. Οι προσδοκίες ήταν αναμφίβολα πολλές και μεγάλες, αλλά δεν φαίνεται να επιβεβαιώνονται σε ικανοποιητικό βαθμό. Η διαφορετική στάση που κράτησαν η Γερμανία και η Γαλλία απέναντι στο πρόβλημα της Συρίας είναι ενδεικτική. Όπως και η επιφύλαξη που διατύπωσε ο Γάλλος πρόεδρος για την ένταξη των χωρών των Δυτικών Βαλκανίων στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

-- Διαφήμιση --

Είναι φανερό ότι, εκτός από τη δυστοκίαή την αποτυχία μίας προόδου  συνεργασίας με ορισμένους εταίρους, όπως είναι η Ιταλία μετά τις εκλογές και ακόμη περισσότερο η Ουγγαρία (επισημάνσεις τις προηγούμενης Κυριακής), η υπόθεση της ενοποίησης περιπλέκεται και στον κεντρικό πυρήνα, τη Γερμανία και τη Γαλλία, όπου το ένα πολιτικό γεγονός τροφοδοτεί το άλλο και δημιουργείται ένας κύκλος αδράνειας.

Οι εξελίξεις  στην Ιταλία και την Ουγγαρία, φοβίζουν για παράδειγμα τη γερμανική κοινή γνώμη. Δεν ακούει εύκολαγια άλλα ρίσκα και άλλα λεφτά υπέρ της αλληλεγγύης και της ενοποίησης, όταν το κύμα του ευρωσκεπτικισμού παίρνει κεφάλι σε χώρες οι οποίες απολαμβάνουν μακροχρόνια στήριξη και τεράστιες οικονομικές επιδοτήσεις.

Συνεπώς, η Μέρκελ  δεν μπορεί να είναι απολύτως συνεπής στο ραντεβού που έδινε με τον Μακρόν, για το μέλλον μίας περισσότερο ενωμένης και άρα περισσότερο ισχυρής Ευρώπης. Διαφοροποιείται έτσι και ο Μακρόν με τη σειρά του,στα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής,όπου η Γαλλία αισθάνεται ισχυρότερη ως σημαντική στρατιωτική και πυρηνική δύναμη. Αλλά, γίνεται έτσι ενωμένη Ευρώπη ;

Ο Μακρόν, τις προηγούμενες ημέρες, έκανε μία εντυπωσιακή ομιλία στην Ευρωβουλή, για την προοπτική της Ευρώπης μέσα στον κυκεώνα των γεωπολιτικών ανακατατάξεων και την επείγουσα ανάγκη να προχωρήσουν οι μεταρρυθμίσεις για την ενοποίηση.

Να ενισχυθούν και να διευρυνθούν τα υπερεθνικά όργανα λήψης αποφάσεων, τα οποία θα λειτουργούν με βάση τα ενιαία ευρωπαϊκά συμφέροντα, όπως συμβαίνει με την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, την Ευρωπαϊκό Επιτροπή, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο. Θεσμοί υπερεθνικοί που κράτησαν ενωμένη στα δύσκολα την οικονομική κοινότητα και την πήγαν μπροστά.

Τώρα όμως χρειάζονται τα επόμενα μεγάλα βήματα, τα οποία πρέπει να αναδείξουν την Ευρώπη σε μία κατά κάποιο τρόπο υπερδύναμη. Αυτό  είναι και το πολύ δύσκολο του όλου εγχειρήματος, γιατί απαιτεί την εκχώρηση κι άλλων σημαντικών εθνικών εξουσιών από τις εγχώριες κυβερνήσεις. Πώς να μετρήσει το μήνυμα του Μακρόν, όταν ο συσχετισμός των δυνάμεων δεν ευνοεί στη Γερμανία τα άλματα;

Η εικόνα λοιπόνδεν είναι ευχάριστη. Πέρασαν δώδεκα μήνες από την ελπιδοφόρα εκλογή του Μακρόν και άλλοι επτά από την επανεκλογή της Μέρκελ, αλλά τίποτε ουσιαστικό δεν έγινε στην πράξη. Τίποτε που να αλλάζει το κλίμα και να κινητοποιεί τους Ευρωπαίους πολίτες…

Ούτε στο μέτωπο της οικονομίας και των επενδύσεων, ούτε στο μέτωπο του προϋπολογισμού της Ευρωζώνης, ούτε φυσικά στο φλέγον ζήτημα του μεταναστευτικού, το οποίο ανατροφοδοτεί τα ακροδεξιά κινήματα παραμένοντας άλυτο.

Οι πολιτικές ηγεσίες των δύο μεγαλύτερων κρατών μελών θα πρέπει να ξαναμιλήσουν για την ατζέντα της Ευρώπηςκαι με αφορμή τις ευρωεκλογές τον Μάιο του 2019, να δώσουν τουλάχιστον άμεση προτεραιότητα στη αναμέτρηση των δυνάμεων με γνώμονα τις ευρωπαϊκές πολιτικές ομάδες – όπως αποτυπώνονται στο Ευρωκοινοβούλιο – και όχι με βάση τα εθνικά κόμματα που υποκύπτουν στη λογική του πολιτικού κόστους, τις λαϊκίστικες υποσχέσεις και τη μετάθεση των ευθυνών στα ευρωπαϊκά κέντρα αποφάσεων.

*Ο Γιάννης Κοτόφωλος είναι δημοσιογράφος στην ΚΘΗΜΕΡΙΝΗ με καταγωγή από την Δωρίδα

- Διαφήμιση -

Subscribe to our newsletter
Subscribe to our newsletter

Άμεσες ειδοποιήσεις για τα τελευταία άρθρα μας - στη στιγμή!

- Διαφήμιση -