Κάθοδος των ηγετών στις κοινωνίες της Ε.Ε.

Χρόνος ανάγνωσης: 1 λεπτό

Του  Γιάννη  Κοτόφωλου *

Η Ευρώπη χρειάζεται με κάποιο τρόπο να ξυπνήσει… Να συναισθανθεί τους κινδύνους που την διατρέχουν και να αλλάξει αποφασιστικά  το κλίμα. Υπάρχουν τρία τελευταία γεγονότα, τα οποία πρέπει να προβληματίσουν και να κινητοποιήσουν την ΑγκελαΜέρκελ και τον Μανουέλ Μακρόν.

Αυτοί οι δύο, οι οποίοι ηγούνται των μεγαλύτερων κρατών μελών της Ευρωπαικής Ενωσης, είναι αυτοί που εκφράζουν σήμερα την προοπτική της βαθύτερης ενοποίησης και της ενδυνάμωσης της Ευρώπης.

Αυτοί πρέπει να σηκώσουν το ιστορικό πολιτικό βάρος, να ταράξουν τα λιμνάζοντα νερά… Απαιτούνται γενναίες αποφάσεις για την επόμενη ημέρα της Ευρώπης και οπωσδήποτε πλέονμία μεθοδική επικοινωνία με τους πολίτες της Γηραιάς Ηπείρου.

Να πληροφορηθούν και να συνειδητοποιήσουν οι ευρωπαϊκές κοινωνίες τι έχουν να κερδίσουν από την ολοκληρωμένη ενοποίηση – και τι έχουν βέβαια να χάσουν – μέσα σε ένα άγρια ανταγωνιστικό και πολύπλοκο διεθνές οικονομικό και γεωπολιτικό περιβάλλον. Δεν αντέχει άλλο χρονικά να παραμένει η προοπτική αυτή μία κλειστή υπόθεση των πολιτικών και οικονομικών ελίτ, με όλη τη δυσκαμψία που παρουσιάζει επιπλέον η τεχνοδομή των Βρυξελλών.

Η υπόθεση πρέπει να περάσει στους Ευρωπαίους πολίτες, οι ηγέτες πρέπει να συνομιλήσουνμε την κοινωνία, να αναμετρηθούν με το ύψος των περιστάσεων. Πρέπει να ξεκαθαρίσει στους ψηφοφόρους η εικόνα και ότι πρόκειται να αλλάξει και τους φοβίζει στο μέλλον.

Τα μηνύματα προδίδουν ανεπάρκεια και είναι ανησυχητικά.

Πρώτον, οι πολεμικές εξελίξεις στη Συρία κατέδειξαν ότι η Ευρώπη δεν διαθέτει γεωπολιτικά ανακλαστικά. Συνθλίβεται ως ρόλος από τη σύγκρουση δύο υπερδυνάμεων, παρακολουθώντας αμήχανα ένα σκληρό παιγνίδι.  Χωρίς να έχει δουλέψει τις προτεραιότητες των δικών της συμφερόντων, να έχει διαμορφώσει τη δική της στρατηγική.Δεν υπάρχει κοινή εξωτερική πολιτική στόχευση, ενιαία στρατηγικά συμφέροντα.Η διχοστασία Γερμανίας και Γαλλίας στο θέμα της Συρίας είναι χαρακτηριστική.Η αδυναμία της Ευρώπης είναι εμφανής, δεν είναι η πρώτη φορά, συνεπώς και τα κέρδη κάθε φορά από τις συγκρούσεις στη σκακιέρα είναιασήμαντα.

Δεύτερον, στην Ουγγαρία, η ανάδειξη των εθνικιστικών δυνάμεων σε ηγεμονική πολιτική δύναμη, αποκαλύπτει το έλλειμμα συνοχής και συν-αντίληψης που υπάρχει στο ίδιο το ευρωπαϊκό οικοδόμημα. Η Ευρώπη δεν μπορεί να συμπορευτεί στο μέλλον, ανταποκρινόμενη σε παγκόσμιες προκλήσεις, με τέτοια σοβαρά προβλήματα.Με χώρες μέλη πνιγμένες στη ξενοφοβία, πολέμιες κάθε αλλαγής,κάθε μεταναστευτικού ρεύματος. Χώρεςπου δεν σέβονται τους δημοκρατικούς θεσμούςκαι τους κανόνες δικαίου. Σε τέτοιου τύπου περιπτώσεις, με βαριά αντιδημοκρατικές συμπεριφορές όπως η Ουγγαρία, η ηγεσία της Ευρώπης πρέπει να απαντήσει αποφασιστικά.

Τρίτον, διότι ακριβώς τέτοιου μεγέθους αντιφάσεις και θεμελιώδη – για την δημοκρατική Ευρώπη – πολιτικά προβλήματα, υπονομεύουν το ίδιο το νόημα και το σκοπό της ενοποίησης στα μάτια των λαών της. Ειδικότερα μετά από το ξέσπασμα μίας πολύχρονης οικονομικής κρίσης, με πολύ υψηλά ποσοστά ανεργίας. Εξού και τα αποτελέσματα των πρόσφατων εκλογών στην Ιταλία. Αυτές οι μεγάλες ρωγμές και το πολιτικό έλλειμμα στον ευρωπαϊκό κορμό είναι που τροφοδοτούν τα εθνικιστικά κινήματα, τη λαϊκίστικη ρητορεία, την απάθεια ή την αντίδραση των πολιτών. Το κομματικό συνονθύλευμα που διεκδικεί την  κυβέρνηση στην Ιταλία, είναι ένα ακόμη χαρακτηριστικό παράδειγμα.

Είναι η ώρα λοιπόν να ξυπνήσει η Ευρώπη, για να μη χάσει το έδαφος κάτω από τα πόδια της… Ο κόσμος μεταβάλλεται εντυπωσιακά και δεν είναι αποκλειστικά πλέον η οικονομία στο επίκεντρο.

Οι ευρωεκλογές που θα διεξαχθούν σε έναν χρόνο, είναι μία πολύ καλή ευκαιρία να ανοίξει ο μεγάλος διάλογος για την Ευρώπη, από τους κορυφαίους σήμερα ηγέτες της Γηραιάς Ηπείρου… Τι θέλουμε από την Ευρώπη και πως θα το κάνουμε, ποιος παίρνει τις αποφάσεις και σε ποιόν λογοδοτεί.

Οι πολιτικοί ηγέτες επιβάλλεται να κατέβουν από την κορυφή της εξουσίας στην κοινωνία, να περπατήσουν ανάμεσα στους λαούς της Ευρώπης, να τους ακούσουν και να τους εξηγήσουν.

*Ο Γιάννης Κοτόφωλος είναι δημοσιογράφος στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ με καταγωγή από την Δωρίδα