Χρόνος ανάγνωσης: 4 λεπτά
Μόνον κάποιος ανεγκέφαλος ή κάποιος που μισεί πολύ τον Τσίπρα θα σκεφτόνταν να νομοθετήσει κατά των διαμαρτυριών για τους πλειστηριασμούς.
Βούτυρο στο ψωμί της Ζωής, του Λαφαζάνη, του ΚΚΕ, του Ρουβίκωνα είναι οι απαγορεύσεις που ψήφισε η κοινοβουλευτική πλειοψηφία.
Πρώτοι μάγκες θα γίνουν οι ακτιβιστές της Αριστεράς που ανάλογα με το τι γράφουν τα πινάκια των εκπλειστηριάσεων κατοικιών βρίσκονται έξω από τα ειρηνοδικεία.
Λαϊκοί ήρωες θα γίνουν η Ζωή, ο Λαφαζάνης και τ’ άλλα συντρόφια αν τους συλλάβουν και τους οδηγήσουν στη φυλακή.
Εκεί που δεν υπήρχε αντιπολίτευση στους δρόμους θα δούμε να γκρεμίζονται και τα τσιμέντα στον Κορυδαλλό και το Μαλανδρίνο.
Σκεφτείτε τι έχει να γίνει όταν το 2019 θα βγούν στο σφυρί 40.000 ακίνητα.
Μεταξύ αυτών δεν μπορεί να μην υπάρχουν πρώτες κατοικίες και σπίτια λαϊκών οικογενειών.
Δεν μπορεί και τα 40.000 να είναι βίλες του 1.500.000 εκατ. και σπίτια πλουσίων στρατηγικών κακοπληρωτών.
Θα είναι και σπίτια φτωχών, νεόπτωχων και όσων μεσοαστών η κρίση τους έριξε στα βράχια.
Η μόνη λύση για να ανατραπεί η μεγάλη αναστάτωση είναι να υπάρξει νόμος, που να απαγορεύει όχι τις διαδηλώσεις, αλλά τον πλειστηριασμό πρώτης κατοικίας.
Μόνον έτσι θα υπάρξει ηρεμία και δεν θα ζήσουμε ακραίες καταστάσεις.
Γιατί ακραίες καταστάσεις το νέον έτος, με τόσους πλειστηριασμούς, θα υπάρξουν.
Μάλιστα, στο Μαξίμου θα πρέπει να κάνουν τον σταυρό τους μην αυτοκτονήσει κανείς ταλαίπωρος που δεν μπορεί να πληρώσει τη δόση του δανείου και του παίρνουν το σπίτι ή μην έχουμε σε τίποτε συγκρούσεις έξω από τα ειρηνοδικεία κανέναν νεκρό.
Από ατυχία, από ατυχία.
Αν όμως χυθεί αίμα θα είναι δύσκολο να το αντέξει η κυβέρνηση.
Θα πέσει με πάταγο.
Άλλο τρόπο θα πρέπει να βρει για να ελέγξει τις διαμαρτυρίες.
Με νόμους δεν μπορεί και δεν γίνεται σε καθεστώς δημοκρατίας.
Και μάλιστα από μια κυβέρνηση που εξελέγη επειδή διακρίθηκε σε κινητοποιήσεις, διαμαρτυρίες, διαδηλώσεις και συγκρούσεις για να μην υπάρχουν τέτοιου είδους απαγορεύσεις.
Και βέβαια είναι το ολιγότερον ηλίθιο βουλευτές της αξιωματικής αντιπολίτευσης να δηλώνουν ότι ηδονίζονται που βλέπουν τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ να ψηφίζουν υπέρ των πλειστηριασμών.
Η πρώτη κατοικία, τα σπίτια των φτωχών, η λαϊκή οικογένεια δεν προσφέρονται για φτηνή αντιπολίτευση.
Δηλαδή, για να καταλάβω, η αξιωματική αντιπολίτευση είναι υπέρ των πλειστηριασμών και τώρα ηδονίζονται που συντάσσονται μαζί τους και οι του ΣΥΡΙΖΑ;
Αυτό εννοούσαν οι κύριοι Βορίδης και Άδωνις όταν μας έλεγαν ότι ηδονίζονται;
Αν είναι έτσι να μας το πουν.
Διαφορετικά ας τους επαναφέρει στην τάξη ο Μητσοτάκης.
Ας τους πει να σοβαρευτούν.
Αντί να πουν στις κυβερνητικούς βουλευτές “θα πρέπει να ντρέπεστε που δεν προστατεύετε την πρώτη και τη λαϊκή κατοικία” τους έκαναν μαθήματα ηδονής.
Αντί να τους πουν “Το σόϊ αριστεροί είστε εσείς που παίρνετε το σπίτι του φτωχού και του ανήμπορου;” τους κορόϊδευαν.
Όμως η πρώτη κατοικία, τα σπίτια των ανθρώπων δεν προσφέρονται για κοροϊδία, ηδονή και φτηνή αντιπολίτευση.
Και μάλιστα δεν προσφέρεται για πλάκα και για ένα πολύ,σοβαρό λόγο: οι πλειστηριασμοί γίνονται προκειμένου να μειωθούν τα κόκκινα δάνεια των τραπεζών, να βελτιωθεί η κεφαλαιακή τους επάρκεια για να μην πάμε σε νέα ανακεφαλαιοποίηση που μπορεί να οδηγήσει ακόμη και σε κούρεμα καταθέσεων.
Αυτή είναι η ουσία του προβλήματος με τους πλειστηριασμούς.
Αυτό είναι το παλούκι για την κυβέρνηση.
Τώρα καταλαβαίνουν οι του ΣΥΡΙΖΑ τι εστί διακυβέρνηση.
Θα πρέπει -και το λέω στην πιο απλή του μορφή για να το καταλάβουν όλοι- να κάνουν πλειστηριασμούς για να μην έχουμε κούρεμα καταθέσεων.
Έπρεπε να διαλέξουν ανάμεσα στους ΛΑΕτζήδες και τους Ισιμπήδες (ECB είναι η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα).
Και διάλεξαν.
Ανάμεσα στον Λαφαζάνη και τον Ντράγκι ήταν η επιλογή.
Και την έκαναν.
Αυτό είναι το δίλημμα και σ’ αυτό πρέπει να πάρουν θέση, όλοι τους.
Κι αυτοί που κυβερνούν κι αυτοί που διαδηλώνουν κι αυτοί που ηδονίζονται.