Δήλωση Κωνσταντίνου Χαλιορή για την επίσκεψη του Ερντογάν στην Ελλάδα.

Χρόνος ανάγνωσης: 1 λεπτό

Διεθνείς και εγχώριοι πολιτικοί αναλυτές με πείρα στην διεθνή διπλωματία, πολιτικοί αναλυτές και απλοί πολίτες της χώρας προσπαθούν μέρες τώρα να αποκωδικοποιήσουν τον λόγο της επίσκεψης του προέδρου Ερντογάν στην Ελλάδα.

Κανείς από τους παραπάνω δεν καταλήγει σε σαφές συμπέρασμα, πλην συγκεκριμένων ντόπιων ΜΜΕ με χαμηλή τηλεθέαση ή αναγνωστικό κοινό. Οι λοιποί σκεπτόμενοι Έλληνες που δεν αρέσκονται στην κατανάλωση σανού, συμφωνούν μόνο σε ένα πράγμα. Ότι το εσωτερικό ακροατήριο του προέδρου Ερντογάν κυρίως στην Ανατολική Τουρκία, για ακόμα μια φορά φούσκωσε με εθνική υπερηφάνεια.

Ο πρόεδρος Ερντογάν ήρθε στην Ελλάδα, αμφισβήτησε την συνθήκη της Λωζάννης, επισκέφθηκε την Θράκη παρά τις αντιρρήσεις της Ελληνικής πλευράς, προσευχήθηκε στο τέμενος Κιρ Μαχαλέ και μοίρασε δώρα σαν άλλος Άγιος Βασίλης.

Εν ολίγης πραγματοποίησε μια ηγετική εμφάνιση για το ακροατήριο της χώρας του αλλά και των χωρών δορυφόρων κυρίως στα Βαλκάνια. Αντίστοιχου μεγέθους θα μπορούσε να θεωρηθεί η περίπτωση που Έλληνας πρωθυπουργός θα επισκεπτόταν την Άγκυρα, θα αμφισβητούσε τα κυριαρχικά δικαιώματα της Τουρκίας στα παράλια της Μικράς Ασίας, θα προσευχόταν στην Αγιά Σοφιά και να μιλούσε για την Ελληνικότητα της Ίμβρου και της Τενέδου.

Στην σημερινή κυβέρνηση του Τσίπρα, Καμμένου, Αμανατίδη, Πολάκη, Κωνσταντινέα και λοιπών συντρόφων που η προχειρότητα περισσεύει, αρκέστηκαν στο να κανονίσουν μια τόσο σημαντική επίσκεψη, με μοναδικό στόχο να επικοινωνήσουν μετά την επίσκεψη του προέδρου Ερντογάν, ένα δεκάλεπτο στα ΜΜΕ της προπαγάνδας με βαρύγδουπους τίτλους όπως “Η ιστορική απάντηση του πρωθυπουργού στον Ερντογάν” ή “Ο πρώτος Έλληνας πρωθυπουργός που δεν φοβήθηκε να μιλήσει’’. Φάνηκε δια γυμνού οφθαλμού ότι οι ανωτέρω τίτλοι είχαν γραφτεί μέρες πριν, πίσω από τις κλειστές πόρτες του Μαξίμου. Μέχρι εκεί επιτρέπει το πολιτικό ανάστημα τους να σκέφτονται. Κινήσεις απόγνωσης, ακόμα και με εθνικά ζητήματα.

Το προπαγανδιστικό έργο τους δεν διαθέτει πλέον ακροατήριο. Εχει απομείνει τόσο σε πλήθος όσο τα ποσοστά τηλεθέασης της ΕΡΤ και τα πωληθέντα φύλλα της ΑΥΓΗΣ.