Χρόνος ανάγνωσης: 12 λεπτά
ενημέρωση/συζήτηση για την πορεία και τις εξελίξεις του ζητήματος απόδοσης
αντισταθμισμάτων στον Δήμο Δωρίδας, λόγω ζημιών που υφίσταται η περιοχή από τον
ταμιευτήρα του Μόρνου”.
επικρατεί στους αιρετούς μας και συντάκτες τής πρόσκλησης.
Ποιός όμως, πότε και πώς αποφάσισε ότι υπάρχει ζήτημα διεκδίκησης
αντισταθμισμάτων από ,ολόκληρο προφανώς, τον Δήμο Δωρίδας, με ποιά επιχειρήματα
και σκεπτικό? , <<λόγω τον ζημιών
που υφίσταται η περιοχή <<,ποιά όμως περιοχή ,μήπως άραγε ο συντάκτης
εννοεί, όλου του Δήμου, οπότε εχει δικαίωμα να γελάσει ο ,, πάσα πικραμένος,, ενώ ταυτόχρονα εξασθενεί
μέχρι γελοιοποίησης η επιχειρηματολογία μας.!!!
Φωκίδας όπως ο κ. Δήμαρχος Δελφών , ο νύν και οι πρώην βουλευτές Φωκίδας!!!!!
Φανταστείτε την γελοιοποίηση που θα υφιστατο κάποιος αν ζητούσε να περιέλθουν
τα αντισταθμίσματα από ανεμογεννήτριες, που σωστά και με τον νόμο καταβάλλονται
σε κάποιες παράλιες κοινότητες ,σε ολόκληρο τον Δήμο η γιατί όχι σ όλη την Φωκίδα.!!
Διάβασα κάπου πρόσφατα ότι η σημερινή Δημοτική Αρχή, για πρώτη περίπου
φορά…. έθεσε και σε σωστό μάλιστα
πλαίσιο.. το θέμα των αντισταθμιστικών…. και άλλα γλαφυρά και παρόμοια….,
και για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι, αφού οι περισσότεροι
σημερινοί μας αιρετοί, ήταν αγέννητοι ή ανήλικοι με κοντά πανταλονάκια… όταν
άρχισαν οι αγώνες για τα προβλήματα που δημιουργούσες το ακόμα σχεδιαζόμενο και
αργότερα εκτελεσθέν έργο τού Μόρνου.
Φυσικά δεν φταίνε οι ίδιοι για την ηλικία τους, ή για το ότι στην πλειοψηφία τους κατάγονται/κατοικούν από
κοινότητες εκτός της πληγείσης περιοχής, αλλά γιατί δεν αναζητούν μνήμες και
γνώσεις από την ιστορική εξέλιξη του ζητήματος…. ίσως χρήσιμες για τις παραπέρα μεθοδεύσεις ΜΑΣ, αντι την
συνεχιζόμενη οδό της «πεπατημένης»….
Οι ανησυχίες ,τα βάσανα και οι
συγκρούσεις Λιδωρικιωτών και όλων των κατοίκων των γύρω χωριών κυρίως των
Καλλιέων με την Κεντρική Εξουσία, άρχισαν
με τα πρώτα βήματα του έργου, παρότι η
τότε Δικτατορία τις περιόριζε σε συναντήσεις/ παραστάσεις με τούς
εξουσιαστές κυρίως υψηλόβαθμους αξιωματικούς καταγόμενους από την ορεινή
Δωρίδα. Τα παράπονα καπνός και οι υποσχέσεις άπειρες.
για την καταστροφή υπαρχόντων δρόμων, εναλλακτική
ύδρευση για το Λιδωρίκι λόγω καταστροφής
του αντλιοστασίου μας που βρισκόταν στον σημερινό πυθμένα της Λίμνης,
/1968/καταστροφή αποθηκών, κτηνοτροφικών εγκαταστάσεων , αργότερα ο δραματικός
εκτοπισμός των κατοίκων του Καλλίου , είναι λίγα παραδείγματα.
Τόσο επί Δικτατορίας όσο και μετά την μεταπολίτευση έως σήμερα οι
παραστάσεις προς την Κεντρική Εξουσία
ήταν προσωπικές και προφορικές, οι ελπίδες στηρίζονταν σε γνωστούς και
γνωστούς γνωστών, αρχικά αξιωματικούς, ύστερα πολιτικούς, πολιτευτές και
πολιτικάντηδες οι οποίοι επίσης προφορικά πάντα έβλεπαν ευνοϊκά τα «δίκαια αιτήματα μας» και υπόσχονταν να
παρέμβουν στην Κυβέρνηση για να ικανοποιηθούν….
οι αιρετοί άρχοντες του
Λιδωρικίου και των γύρω κοινοτήτων (ποτέ βεβαίως και είναι φυσικό των
παράλιων κοινοτήτων, με εξαίρεση αυτών του κάμπου του Μόρνου που έχασαν το νερό
που πότιζαν) έθεταν το ζήτημα, οι εκάστοτε ,Μαυρογιαλούροι, της Φωκίδας και όχι
μόνο, έδιναν προφορικά πάντα, ανέξοδες υποσχέσεις οι οποίες ουδέποτε
πραγματοποιήθηκαν….
Ο ίδιος ως κοινοτάρχης Λιδωρικίου το
1992,πιεζόμενος από τις δυσκολίες με τα σκουπίδια, τον υπό κατασκευή βιολογικό
καθαρισμό (Δημοσιεύματα στον αθηναϊκό Τύπο ,παράπονα της ΕΥΔΑΠ κλπ) και την νέα
αυστηρή περιβαλλοντολογική νομοθεσία προστασίας
και της λεκάνης απορροής Μόρνου
προσπάθησα κατά δύναμη να θέσω πάλι
τα ζητήματα,… δημαρχεύοντος ενός εχθρικού διορισμένου νομάρχη, σε μια εχθρική
απέναντι στην κοινοτική μας Αρχή Κυβέρνηση.
κοινοτάρχες των πληγεισών κοινοτήτων, μερικοί εκ των οποίων στήριξαν την
προσπάθεια/τουλάχιστο στα λόγια/,άλλοι όχι, λόγω «ιδεολογικών διαφορών»…. έλεος, αν υπάρχει
!!!!!Τελικά σε συνεργασία με τον αείμνηστο Περικλή Πέτρου, πρόεδρο τότε τής
Δωρικής Αδελφότητας, (ο οποίος έκλεισε και το ραντεβού) και τον αείμνηστο
μαχητικό κοινοτάρχη Καλλίου Τσιτούρα, γίναμε
δεκτοί από τον τότε Υπ. Περιβάλλοντος και Δημοσίων Έργων Αχιλλέα Καραμανλή.
Του θέσαμε αρχικά το πρόβλημα του
παραλίμνιου δρόμου Λιδωρικίου, Καλλίου, Διακοπίου… Δάφνου κλπ Χωματόδρομου σε
άθλια κατάσταση ως το Λευκαδίτι, παρά τις υποσχέσεις ότι ως παραλίμνιος και σε
αντικατάσταση της καλυμμένης απο την Λίμνη εθνικής οδού Λιδωρικίου, Καλλίου, Διακοπίου..
κλπ θα είχε περατωθεί πριν τα εγκαίνια του έργου το 1976.Μας είπε ότι θα δει το
θέμα στα πλαίσια των δυνατοτήτων χωρίς καμία δέσμευση ή συσχετισμό με
προηγούμενες υποσχέσεις. Τελικά ο δρόμος ασφαλτοστρώθηκε με 20 χρόνια
καθυστέρηση γύρω στ 1995.
απρόβλεπτη μέχρι τότε αυστηρή νομοθεσία, που έκανε απαγορευτική οποιαδήποτε ουσιαστικά
μεταποιητική αλλά και αγροτική δραστηριότητα , σημειώνοντας ότι στην προσπάθειά
μας να προσελκύσουμε επενδυτές στην περιοχή
και θέσεις εργασίας για τους άνεργους
την βρίσκαμε μπροστά μας και τον
ρώτησα πως τέλος πάντων βλέπει την μελλοντική επιβίωση τών κατοίκων της
πληγείσης περιοχής μας. Δεν απάντησε, ούτε έδειξε να κατανοεί τα
προβλήματα ή να έχει αίσθημα ευθύνης για προηγούμενες υποσχέσεις
πολιτικών τής παράταξής του ,που όπως είναι
φυσικό αγνοούσε αφού ήταν προφορικές δηλαδή
« έπτεα πτερόεντα,».
Κατέθεσα λεπτομερές Υπόμνημα για τα
,,αντισταθμιστικά,, στην λογική της
σημερινής πρότασής μου… επισημαίνοντας προηγούμενες υποσχέσεις της Κεντρικής Εξουσίας που δέχτηκε αδιάφορα σαν να ζητούσαμε κάποιο
ρουσφέτι και στίς πιέσεις του Περικλή Πέτρου και του πράγματι μαχητικού
κοινοτάρχη Καλλίου Τσιτούρα για κάποια
δέσμευση εξαγριώθηκε και μας «πέταξε»
σχεδόν έξω από το Υπουργείο παρά το ότι οι δύο ήταν ομοϊδεάτες του….
προβλήματα και ζήτησα στήριξη της περιοχής μας ,ανάληψη ευθυνών από μια κρατική επιχείρηση , ανθούσα οικονομικά κλπ Καμιά ανταπόκριση το
αντίθετο μάλιστα, κριτική για τα σκουπίδια και τα απόβλητα τών κοινοτήτων
μας και υπογράμμιση του οτι ως Ανώνυμη
Εταιρία, δεν έχουν ευθύνες απέναντι σε κανένα παραπέμποντάς μας με τα παράπονα
και προβλήματα μας στην Κυβέρνηση….. απ την οποία είχαμε πρόσφατα επιστρέψει άπρακτοι…,
δαρμένοι κι απαυτωμένοι …όπως λένε στα χωριά μας.
Εκτοτε, χωρίς να κρύβω ότι είχα για
ένα διάστημα ελπίδες, μιας πιο θετικής αντιμετώπισης από κάποια πιο σοβαρή
κυβέρνηση….. που δυστυχώς γρήγορα αποδείχτηκαν ψευδαισθήσεις, άρχισα να σκέπτομαι
την δικαστική προσφυγή σαν μοναδική
διέξοδο. Συζήτησα το θέμα με σοβαρούς πολιτικούς και νομομαθείς που βρέθηκαν
στον δρόμο μου, φυσικά επιφανειακά και στο πόδι, οι οποίοι μου τόνισαν ότι το
κράτος μας και τα πολιτικά του στελέχη δεν έχουν συνέχεια και μνήμη… ότι δεν
δεσμεύουν οι προφορικές υποσχέσεις, οτι ακόμα και ευνοϊκές Υπουργικές αποφάσεις
και νομοθετήματα ανατρέπονται ανα πάσα
στιγμή και ο νοών νοήτω……. Οι δικαστικές όμως
αποφάσεις είναι εκτελεσταίες.
χρόνια, προφορικά βέβαια σε γνωστούς μου αιρετούς μια και δεν είχα καμιά
θεσμική ιδιότητα , κάποιου τις εύρισκαν ενδιαφέρουσες αλλά δεν μπορούσαν να τίς
προωθήσουν γιατι δεν ήταν στα πράγματα…. κλπ….
Στα χρόνια που ακολούθησαν με Καλλικράτη και Καποδίστρια οι αιρετοί μας και
κυρίως οι αιρετοί Νομάρχες αλλά και βουλευτές
έθεταν το αίτημα , τουλάχιστο στα ΜΜΕ αλλά ξαφνικά και αναιτιολόγητα(o ευρών το γιατί
αμειφθείσεται) για όλο τον Νομό Φωκίδας. Επεδίωκαν απ ότι γνωρίζουμε κάτι από
φίλιες και μή κυβερνήσεις και πολιτικούς με τα γνωστά αποτελέσματα αλλά και
ψιλογελοιοποίση του προβλήματος (νοοτροπία του δώσε κι εμένα μπάρμπα λέγεται
στο χωριό μου) όπως φαίνεται και εκ τού αποτελέσματος.
Η σημερινή Δημοτική Αρχή συνέχισε,
απ ότι γνωρίζω, με την ίδια μέθοδο.. .ενώ ταυτόχρονα και πάλι ο βουλευτής
Φωκίδας ζητά αντισταθμιστικά για όλη την Φωκίδα…. ο κ. Δήμαρχος Δελφών
επίσης, ο καθένας ζητά περίπου ότι του κατέβει
και η εικόνα που εκπέμπεται προς τα έξω, προς τούς συνδημότες μας αλλά
και την κυβέρνηση, αν κάποιος σ αυτή ασχολείται …θυμίζει την ,,Βαβυλωνία,,
του Βυζάντιου.
Υπενθυμίζω ότι στην πρότασή μου
θέτω και άλλα ζητήματα (ενώ όλοι οι άλλοι ζητούν αντισταθμιστικά σε ζεστό χρήμα!!!!)
οπός απεριόριστη άντληση νερού, ειδικό καθεστώς υψηλής επιδότησης, για μη ρυπογόνες δραστηριότητες που θα
έφερναν θέσεις εργασίας σε μια περιοχή που πνέει τα λοίσθια. Κάτι που μου
διέφυγε στην πρόταση και προσθέτω τώρα είναι κάλυψη της υπέρογκης δαπάνης
βιολογικού καθαρισμού των αποβλήτων που λόγω Λίμνης πρέπει να κάνουν βόλτες
στον ανήφορο μέχρι να καταλήξουν εκτός λεκάνης απορροής κ.α.
Με αυτά τα ολίγα θεωρώ άτι η μόνη δυνατή προοπτικά είναι αυτή που αναφέρω
και αιτιολογώ στην πρότασή μου προς το ΔΣ από τίς 10/2/2017,δηλαδη η Προσφυγή
σε όλα αν χρειαστεί τα επίπεδα Δικαιοσύνης, ακόμα και στο Ευρωπαϊκό
Δικαστήριο. Καταλήγω επισημαίνοντας ότι η προσφυγή ,δεν αποκλείει παράλληλες
ενέργειες δια της ,,πεπατημένης,, απ
όσους κι όσες αντέχουν την κοροϊδία
δεκαετιών εκ μέρους της Κεντρικής Εξουσίας και κυρίως των διαμεσολαβητών
μ αυτή πολιτικάντηδες.
Γιώργος Φωτόπουλος
Μ.Sc.Τέως Κοινοτάρχης Λιδωρικίου