ΟΙ ΕΥΡΩΠΑΪΚΕΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΤΟ BREXIT ΚΑΙ Η ΑΝΑΠΤΥΞΗ

Η Ευρώπη είναι μουδιασμένη… Το ενδεχόμενο εξόδου της Βρετανίας από την Ευρωπαϊκή Ένωση είναι το ένα μεγάλο θέμα που δημιουργεί τις αγωνίες και τις αβεβαιότητες στην ηπειρωτική Ευρώπη – και κυρίως στους μεγάλους εταίρους – το άλλο μείζον ζήτημα είναι η συνεχής καθυστέρηση που παρατηρείται στην προσδοκώμενη ανάπτυξη των οικονομιών.

Χωρίς ένα νέο κύκλο οικονομικής ανάπτυξης η Ευρώπη δεν μπορεί εύκολα να λύσει τα ζωτικά της προβλήματα, με πρώτο τη διογκούμενη ανεργία, η οποία είναι η σημαντική αιτία που πυροδοτεί τα αντιευρωπαϊκά εθνικιστικά και λαϊκιστικά πολιτικά ρεύματα. 

Τώρα, για να υπάρξει μία αποφασιστική προοπτική οικονομικής άνθησης στο μεγαλύτερο μήκος και πλάτος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, βασική προϋπόθεση είναι ένα ισχυρό τραπεζικό σύστημα. 

Ένα σταθερό και δυναμικό σύστημα, έναν γρήγορο και γερό ιμάντα μεταβίβασης – αυτό είναι οι τράπεζες – που θα τροφοδοτεί με χρήματα και κεφάλαια τις ευρωπαϊκές επιχειρήσεις και τις νέες επενδύσεις. Και αυτό είναι ένα ακόμη κολοσσιαίο θέμα για την Ευρώπη, όπου το 80% των επιχειρήσεων, μικρών και μεγάλων, κινείται από τις ευρωπαϊκές τράπεζες. 

Σχετικά με την υπόθεση του Brexit, εάν τυχόν επικρατήσει ως επιλογή των Βρετανών στο δημοψήφισμα της 23ης Ιουνίου, οι άνθρωποι οι οποίοι αντανακλούν τους προβληματισμούς που αναπτύσσονται στα κεντρικά υπερεθνικά όργανα, όπως είναι η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και η Κομισιόν, υποστηρίζουν ότι θα πρέπει, οι πολιτικές ηγεσίες της ηπειρωτικής Ευρώπης και οι αρμόδιοι θεσμοί, να το αντιμετωπίσουν σαν μία ευκαιρία για την επιτάχυνση των διαδικασιών και την εμβάθυνση της ενοποίησης.

Εάν λοιπόν η πλειοψηφία των Βρετανών πει έξω από την Ε.Ε., οι μεγάλοι εταίροι θα πρέπει να πουν και «τώρα περισσότερο Ευρώπη» για μας τους άλλους.

Στην περίπτωση που οι Βρετανοί ψηφίσουν υπέρ της παραμονής της χώρας τους στην Ε.Ε., τότε οι πολιτικές ηγεσίες των υπολοίπων εταίρων, θα πρέπει να ξεκόψουν οποιαδήποτε επανάληψη του βρετανικού φαινομένου. Η αναγκαία συμφωνία με τη βρετανική κυβέρνηση δεν μπορεί να μην υλοποιηθεί σε αυτή την περίπτωση, εννοείται, αλλά θα πρέπει οπωσδήποτε να βρεθεί και ο τρόπος που θα κόψει η Ευρώπη το βήχα σε οποιαδήποτε άλλη χώρα θελήσει να επιχειρήσει τον ίδιο πολιτικό εκβιασμό. Διότι, απλά, σε μία τέτοια εξέλιξη η Ευρώπη θα μετατραπεί σε πολλών ταχυτήτων και θα αποσυντεθεί.

Όσον αφορά στο απειλητικό θέμα της οικονομίας και ειδικότερα για τις κοινωνίες του Νότου, οι εκτιμήσεις κάνουν λόγο για τεράστια προσπάθεια και πολύ χρόνο προκειμένου να έχουμε κάποιο πολύ ουσιαστικό αποτέλεσμα.

Είναι αλήθεια ότι η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα έχει ανοίξει το μεγάλο της πουγκί, αλλά η πραγματική οικονομία δεν είναι καθόλου εύκολο να πάρει μπροστά.

Αφενός διότι ακόμη, όπως προαναφέραμε, το ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα δεν είναι όπως θα πρέπει μονταρισμένο για να παίξει τον ηγετικό του ρόλο και αφετέρου διότι η ανάπτυξη απαιτεί επενδύσεις παραγωγικές και επενδύσεις υποδομών, πράγμα που δεν φαίνεται να μπορεί να σημειωθεί άμεσα.

Όσο το κυρίαρχο δόγμα θα παραμένει η αυστηρή λιτότητα και οι Γερμανοί δεν θα αποφασίζουν ως η μεγαλύτερη ευρωπαϊκή δύναμη να βάλουν το χέρι στη τσέπη, οι προσδοκίες για ανάπτυξη θα πρέπει να παραμένουν χαμηλές.

* Ο Γιάννης Κοτόφωλος είναι δημοσιογράφος στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, με καταγωγή από την Δωρίδα