Η ΑΚΡΟΔΕΞΙΑ, ΤΟ ΤΕΛΜΑ, Ο ΦΟΒΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΕΛΛΕΙΜΜΑ ΤΩΝ ΗΓΕΤΩΝ

Του  Γιάννη 
Κοτόφωλου *

 Οι τοπικές
εκλογές στη Γερμανία, κατέδειξαν ότι η άνοδος της Ακροδεξιάς και η αναβίωση των
εθνικιστικών πολιτικών ρευμάτων  δεν
είναι αποτέλεσμα μόνο  της παρατεταμένης
οικονομικής ύφεσης και του αυξανόμενου αριθμού των ανέργων.

Είναι  συνέπεια, επίσης, μίας γενικότερης κρίσης
αντιπροσώπευσης μεταξύ του παραδοσιακού κομματικού συστήματος  και της κοινωνίας, η οποία, αιφνιδιασμένη από
τις εξελίξεις,  αναζητεί με αγωνία λύσεις,
σε εντελώς νέα προβλήματα.

Η οικονομική
κρίση αφενός, αλλά, παράλληλα, η γεωπολιτική μετατόπιση και η αλλαγή του
συσχετισμού των διεθνών συμφερόντων, που γεννούν τους πολέμους και τη μαζική
μετανάστευση, έχουν αλλάξει ριζικά τα δεδομένα πάνω στα οποία στηρίχτηκε το
σύστημα της Δύσης κατά τα τελευταία πενήντα χρόνια, οικονομικά και πολιτικά. Τις
επιπτώσεις της κολοσσιαίας αυτής ανατροπής βιώνουμε τώρα, ειδικότερα στην
Ευρώπη.

Το πολιτικό
σύστημα  βρίσκεται σήμερα σε μία εμφανή
αδυναμία, επειδή δεν μπορεί να παράσχει δημόσια αγαθά, με την ίδια σχετική
ευκολία που τα παρείχε κατά τις προηγούμενες δεκαετίες.

Παρ όλα
αυτά, όμως, οι πολιτικοί ηγέτες και τα μεγάλα παραδοσιακά κόμματα, παραμένοντας
σε μία πελατειακή ακόμη λογική απέναντι στο εκλογικό σώμα, εξακολουθούν να
υπόσχονται λύσεις και παροχές δηλαδή, τις οποίες όμως είναι αδύνατον να
εξυπηρετήσουν στη συνέχεια. Διότι, απλά, οι συνθήκες έχουν αλλάξει.

Αυτή είναι
μία πολύ σοβαρή  αναντιστοιχία, που
δημιουργεί και επιτείνει την κρίση εμπιστοσύνης και αντιπροσώπευσης. Η
οικονομική κρίση είναι το ένα μεγάλο πρόβλημα, αλλά αναπτύσσονται παράλληλα και
άλλα, τα οποία διαρκώς διογκώνονται, γίνονται 
απειλητικά, φοβίζουν και αποσταθεροποιούν τη  μεσαία τάξη που αποτελούσε δομικά τον
κεντρικό άξονα του πολιτικού και κοινωνικού συστήματος.

Είναι η
μαζική μετανάστευση, η τυφλή τρομοκρατία, το δέος το οποίο προκαλούν οι αγορές
σε έναν κόσμο χωρίς σύνορα κ.ο.κ. που έχουν οδηγήσει μεγάλα τμήματα των
ψηφοφόρων στην απόλυτη αβεβαιότητα.

Αυτός ο
φόβος και η ανασφάλεια είναι που οδηγούν στα πολιτικά άκρα, στην άνοδο των
εθνικιστικών κινημάτων, την έξαρση του λαϊκισμού και του φασισμού, στην
εξάπλωση του ευρω-σκεπτικισμού.

Είναι
χαρακτηριστικό ότι τα πιο παραδοσιακά κόμματα και κυρίως τα κόμματα του
πολιτικού κέντρου χάνουν διαρκώς δυνάμεις.

Ο
συντηρητισμός και ο εθνικισμός αναπτύσσεται απειλώντας να γκρεμίσουν τα ιδεώδη
της ανοικτής κοινωνίας και της ίδιας της δημοκρατίας στην Ευρώπη. 

Τρομακτική
οπισθοδρόμηση, πολλές δεκαετίες πίσω…

Θα ήταν
λάθος όμως, να μείνει κανείς μόνο στην πιο εύκολη ανάγνωση όσον αφορά τις
αιτίες, την κρίση την οικονομική δηλαδή και την ανεργία, τη μείωση του
κοινωνικού κράτους, την κρίση του έθνους – κράτους, την γεωπολιτική
ανακατάταξη, τη μετανάστευση, το προσφυγικό πρόβλημα κ.λ.π., εάν δεν
συμπεριλάβει μέσα στον πυρήνα και το τεράστιο έλλειμμα πολιτικών ηγετών,
ειδικότερα στην Ευρώπη.

Ηγετών
μεγάλου πολιτικού διαμετρήματος, οι οποίοι θα επιδείξουν γενναιότητα αποφάσεων
και κυρίως θα εμπνεύσουν τους λαούς για το μέλλον, για το αύριο που οι ίδιοι θα
πρέπει να χτίσουν με τις δικές τους δυνάμεις.

Πολιτικών
προσωπικοτήτων που  θα έχουν την
ειλικρίνεια και τη δύναμη να εξηγήσουν τις συγκλονιστικές αλλαγές που
σημειώνονται στην καρδιά και στο εποικοδόμημα σήμερα των κοινωνιών, παγκοσμίως,
στη βάση των νέων εντελώς δεδομένων.

Ηγέτες που
και θα κινητοποιήσουν δημιουργικά τις νέες γενιές, θα δείξουν το δρόμο  καταπολεμώντας τα επικίνδυνα άκρα της
πολιτικής, το τέλμα και την ανασφάλεια.

* Ο Γιάννης Κοτόφωλος είναι
δημοσιογράφος στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, με καταγωγή από την Δωρίδα