Η αιτία του… κακού μας του καιρού

Άρθρο της Στέλλας Πριόβολου *

«Όπου και να ταξιδέψω η Ελλάδα με πληγώνει».Αλήθεια, πόσο τα
λόγια του ποιητή αγγίζουν την ψυχή μας σήμερα! Ζούμε σε μια Ελλάδα «πληγωμένη».
Βιώνουμε καταστάσεις πρωτόγνωρες σε μια εποχή που μοιάζει να αγνοεί τις ηθικές
και πολιτισμικές αξίες, «εγκλωβισμένοι» σε μιαν Ευρώπη που, παρά τις
ελληνορωμαϊκές της ρίζες και τα ανθρωπιστικά της ιδεώδη, κατάφερε να γίνει η
πρώτη διδάσκουσα την περιφρούρηση του νομίσματος και των υλικών συμφερόντων, απαξιώνοντας
τον Άνθρωπο. Η κρίση, εξάλλου, της Ευρώπης δεν είναι στενά οικονομική
αλλά ευρύτερα πολιτική και πολιτισμική.

Στο πνεύμα αυτό της εποχής, που στερείται ουσιαστικά δημοκρατικής
συνείδησης, η συμπεριφορά πολλών, δυστυχώς, πολιτικών χαρακτηρίζεται από αλαζονεία,
αναίδεια προκλητικότητα και συχνά έλλειψη στοιχειώδους αγωγής. Το
φαινόμενο αυτό είναι εξαιρετικά επικίνδυνο, γιατί πολύ εύκολα κληροδοτείται
στην κοινωνία των πολιτών και παγιώνεται, καθώς η νέα γενιά αναπτύσσεται μαζί
του.

Οι ενόψει των εκλογών και των σχετικών νομικών διαδικασιών επιθέσεις
εναντίον του προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας δεν έχουν προηγούμενο για τα
χρόνια της Μεταπολίτευσης. Το σημαντικό είναι ότι οι επιθέσεις αυτές γίνονται
εναντίον του ύψιστου θεσμού της Πολιτείας και όχι εναντίον ενός προσώπου, το
οποίο μάλιστα δεν είναι απλώς αξιοσέβαστο αλλά έχει διαπρέψει
στη νομική επιστήμη.

Θα πρέπει όμως να αναλογιστούμε ότι όταν οι θεσμοί πλήττονται, η δημοκρατία
καταλύεται και στην κοινωνία επικρατούν οι νόμοι της ζούγκλας. Η πολιτική
αντιπαράθεση όχι μόνον επιτρέπεται, αλλά επιβάλλεται στα δημοκρατικά καθεστώτα,
αρκεί να μην παραβιάζονται τα όρια. Σήμερα, δυστυχώς τα όρια αγνοούνται
συστηματικά και οι θεσμικά ασχημονούντες αυξάνονται διαρκώς. Μήπως έχουν
διαπιστώσει ότι…δικαιώνονται ; και ποιοι είναι αυτοί που τους δικαιώνουν και
γιατί δεν αναζητούνται οι ευθύνες τους; Πολλά τα ερωτηματικά και μία η
απάντηση: Λείπει η παιδεία, η πνευματική και ψυχική καλλιέργεια,
η κουλτούρα, όπως συνηθίζουμε να την αποκαλούμε. Αυτή είναι η αλήθεια που όλοι
αναγνωρίζουμε και αναμασάμε , χωρίς δυστυχώς να συνειδητοποιούμε τη σημασία
της.

Ο Ισοκράτης αναφέρεται στους κινδύνους που εγκυμονεί η
ανεπαρκής εφαρμογή της Δημοκρατίας ως Πολιτεύματος, που δεν προετοιμάζει τους πολίτες ώστε να
μη θεωρούν την ασυδοσία δημοκρατία, την παρανομία ελευθερία και την αθυροστομία
ισότητα δικαιωμάτων.

Κάθε μορφή συντεταγμένης κοινωνίας επιβάλλει στο άτομο όρια, που το
εμποδίζουν να αντιδράσει απέναντι στους άλλους , όπως του αρέσει. Η ελευθερία
είναι πάντα σχετική μέσα στον περιορισμό.

Τις επόμενες ημέρες η Βουλή των Ελλήνων ανοίγει… τη νέα της σεζόν. Ας
αναλογιστούν οι πολιτικοί μας τις ευθύνες τους , ας «παιδευθούν» για
να μην παιδεύουν τον δυστυχισμένο ελληνικό λαό, τον «πάντα ευκολόπιστο και
πάντα προδομένο»!

* Η Στέλλα Πριόβολου είναι
καθηγήτρια Φιλοσοφικής Σχολής στο Πανεπιστήμιο Αθήνας