Απλά λογια για την Επανάσταση τη Δημοκρατία και την Ουσία για την Εξουσία
Χρόνος ανάγνωσης: 8 λεπτά
σημειωματαριο για να καταχωρω ο,τι μου κανει μεγαλη εντυπωση απο οσα διαβαζω,
παρατηρω, η ακουω: στο ραδιοφωνο, την τηλεοραση η ακομα και στο τηλεφωνο. στο
τηλεφωνο, για παραδειγμα, ακουσα, την εποχη που οι αλβανοι ξεσηκωθηκαν κατα του
ηγετη τους (μπερισα) για τις οικονομιες τους που χασανε σε χαρτινους πυργους και
πυραμιδες, τον 85χρονο δικηγόρο Γιωργο Παπαδημητρίου του Κωνσταντινου, παληον
“αμετανοητον” κομμουνιστη, σταλινικον, ζαχαριαδικον μεχρι το κοκκαλο,
να μου λεει: βρε, βρε. παληοαμερικανακι — με αγαπουσε, καλη του ωρα εκει που
βρισκεται, ο μπάρμπα Γιωργος — υπαρχει ελπιδα….υπαρχει ελπιδα! η φλογα της
επαναστασης δεν εσβησε, θα ξαναφουντωσει και θα κανει σταχτη ολους τους
προδοτες του λαϊκου επαναστατικου κινήματος.
τον αποκαλουσαν οι πιστοι συντροφοι του στα βουνα της ρουμελης την δεκαετια του
σαραντα, χωρις να δει τους έλληνες να ξεσηκωνονται σημερα για την ιδια αιτια
που ξεσηκωθηκαν οι Αλβανοί. Ίσως γιατι δεν διεθεταν καλαζνικωφ, ισως γιατι δεν
προλαβε το ιερατειο της 17 νοεμβρη να τους μυησει στα συγχρονα επαναστατικα
κινηματα και μεσα, ισως ομως γιατι οι έλληνες, καιτοι χαμενοι και αυτοι στο
χρηματιστηριο οπως οι αλβανοι στις τραπεζες τους, ειναι περισσοτερο
“πολιτισμενοι” απο τους πεινασμενους γειτονες. Καθωσπρεπει πολιτες
(πολιτισμενοι) δεν ταιριαζει να βγαινουν στους δρομους με “φορα”
(π.χ. forums
βομβαης, πορτο αλεγκρε και αρκετων αλλων τοπων) η και χωρις “φορα”
(π.χ. παθητικη αντισταση παλι στη βομβαη παλαιοτερα, αλλα και αλλαχου, απο
οσους δεν διαθετουν καλαζνικωφ, μ1, η ναπαλμ, αλλα ψυχη, τοσο δυνατη ωστε να
αποτινασσει ζυγους αιωνων. (παραδειγμα ο μαχατμα γκαντι).
Ίσως χρειαστει να επανελθουμε στον παραπανω διαλογο με
τον μπαρμπα – γιωργο και στον επαναστατικο η τον ειρηνικο τροπο διεκδικησης της
εξουσιας καποιαν αλλη, καταλληλοτερη, στιγμη. σημερα (1.12.1991) καταλληλοτερη
ειναι η στιγμη για εναν αλλο διαλογο, αυτον αμεσως παρακατω.
τον ακουσα να τον αποδιδει την κυριακη 1.12.1991 στο ραδιοφωνο του αντενα ο
ραδιοσχολιαστης ανδρεας μαζαρακης. αρχιζει με τον σωκρατη να ερωτα και τον
πολιτικο να απαντα. τον κλεινει οπως ηταν φυσικο παλι ο σωκρατης, ποιος άλλος.
μαθηματικο προβλημα θα το κάνεις;
χρειαστεί;
(επιστημονας παντα);
γλυπτης, μηπως ζωγραφος, μηπως ποιητής;
καλλιτεχνης, μηπως τουλαχιστον εισαι εμπειρικός τεχνίτης, δηλαδη γεωργος, ξυλοκοπος η ψαράς;
απαντησεις του ρητορα – πολιτικού].
πουθενα! τι τελος παντων εισαι. τι κανεις [στη ζωή σου για να ζήσεις];
κουβεντιαζουμε μαζι, αγαπητε μου φιλε, αφησε την εξουσία και μπες στην ουσια. γινε δηλαδη πρωτα
“ουσια” και μετα εξουσία.
ακριβως εχει ο διαλογος η οτι ο ραδιοπαρουσιαστης εβαλε και το δικο του
αλατοπιπερο. παντως ηταν για εμενα ενας πολυ νοστιμος διαλογος ο οποιος γινεται
νοστιμοτερος καθε φορα που γινονται εκλογες: βουλευτικες, δημοτικες,
ευρωεκλογές. Οι υποψηφιοι ουσιας και εξουσιας πολλοί. Ας κανουμε τον κοπο καθε
φορα που ψηφιζουμε να βρισκουμε τους υποψηφιους της ουσιας και της εξουσιας και
να επιβραβευουμε με την ψηφο μας τους πρώτους. Είναι το στοιχειωδες καθηκον
καθε δημοκρατικου πολιτη που δεν μπορει η δεν θελει να κραταει καλαζνικωφ ουτε
ομως να δεχεται παθητικα ως υπνωτικο ο,τι του προσφερουν απο τα παραθυρα των
τηλεορασεων φωνασκουντες ρητορες. πολιτικοι δηλαδη ανευ “ουσίας”.
Ενίοτε υποβοηθουμενοι και απο καποιους φωνασκουντες δημοσιογραφους (ανευ ουσιας
και αυτοί).
παραπανω διαλογο εγιναν πολλες εκλογές. Περισσότερες απο οσες ειχεν αναγκη ο
τόπος. Και μαλιστα με κομματα επισης πολυ περισσότερα. Άλλες χωρες της
προτεσταντικης κυριως ευρωπης, επιμενουν στον δικομματισμό. Η Αμερική επιμενει
χωρις ταλαντευσεις απο το 1776. Αποριας αξιον: αφου ξερουν, οι ηγετες αυτων των
αλλων χωρων, οτι πρωτοι διδαξαντες την δημοκρατια ηταν οι έλληνες, γιατι μας
αγνοουν σημερα; γιατι δεν μας αντιγραφουν να δουνε οι λαοι τους ασπρες μερες
οπως βλεπουμε εμεις σημερα (!);
αναμετρηση: με παμπολλα και ετουτην την φορα κόμματα.
Με την δεξιαν δηλαδη
τριχοτομημένη.
Την
ριζοσπαστικην διοχοτομηθεισαν σε επτα μολις μηνες απο της ανοδου της στην
εξουσία.
Το τιμημενον, εμενον σε καθαρες και σταθερες αξιες, που ομως ο λαος
δεν τις αναγνωριζει σημερα περαν ενος ισχνου μονοψηφιου ποσοστού.
Και, το
κεντρον, με ελαχιστες εξαιρεσεις στο παρελθον, αγομενον και φερομενον ως
κινουμενη αμμος με ποικιλα κεντροδεξια η κεντροαριστερα ονόματα.
Το παλαι ποτε
ΠΑΣΟΚ αγωνιζεται για μια θεση στον τραυματισμενον ήλιο της δικαιοσυνης και της
δημοκρατιας με πατεριτσες ενος ισχνου δεξιου τεμαχιου της διολιγον διαλαμψασης
δημαρ υπο τον Φώτην.
Ο ποταμος, με ελαχιστο καθαρο νερο στην πηγη, δεχεται κατα
την αριστεραν αυτου οχθη αποβλητα χειμαρων και ορεων (θολα η κρυσταλλινα
αδιακριτως), κατα δε την δεξιαν τα αγροτικα και τα αστικα πολιτικα πλεονασματα
που δεν τους χωρανε τα κομματα εξουσιας.
αναμενομενων εκλογών. Μήπως ομως ειναι καιρος καποιοι πολιτικοι ουσιας,
της εντιμης δεξιας, του ανιδιοτελους και αταλαντευτου κεντρου (εκεινου που μας
εχει διδαξει ο αριστοτελης) και της τιμημενης και καθολα εντιμης και αδολης
αριστερας, να πουνε αμεσως μετα τις εκλογες: φτανει πια! ειναι πλεον
καιρος για ενα συνταγμα που θα θεμελιωνει την προεδρικη κοινοβουλευτικη
δημοκρατια (αντι της πρωθυπουργικοκεντρικης κοινοβουλευτικης δημοκρατιας) η
οποια θα εγγυαται εκλογες καθε τεσσερα χρονια και βουλη με λιγοτερους των 300
που θα εκλεγονται με την απλη αναλογικη, θα ανηκουν σε μεγαλυτερα η μικροτερα
κομματα αλλα με καθηκοντα να ψηφιζουν νομους, ποτε με το δικαιωμα της
αμφισβητησης του εκλεγμενου απο τον λαο προεδρου της δημοκρατίας. Να ελπισουμε
αραγε σε μιαν τετοια εξελιξη, μαζι και με οσα αλλα ειναι απαραιτητα — στην
δημοσια διοικηση, την δικαιοσυνη, τις τραπεζες, την υγεια και πρωτιστως την
εκπαιδευση — για μια συγχρονη πολυεπιπεδη δημοκρατια (multidimensional democracy).