ΟΙ ΤΡΟΠΟΙ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗΣ ΚΑΙ ΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ
- Διαφήμιση -
Χρόνος ανάγνωσης: 5 λεπτά
Τον τρόπο με τον οποίο
η νέα ελληνική κυβέρνηση έχει επιλέξει
να διαπραγματευτεί τα μείζονα θέματα
που έχει ανοικτά με την Ευρώπη δεν τον
γνωρίζουμε ακριβώς και ασφαλώς δεν
μπορούμε να προδικάσουμε έτσι κανένα
αποτέλεσμα.
Ωστόσο, για αυτούς που
ασχολούνται με τα ευρωπαικά θέματα και
την εξέλιξη των πολιτικών αποφάσεων
στα κέντρα της Ευρώπης, δεν είναι δύσκολο
να διατυπωθεί μία πρόβλεψη και μάλιστα
πολύ συγκεκριμένη : ότι η Ελλάδα δεν
πρόκειται να αντιμετωπιστεί ως μία
διαφορετική περίπτωση έναντι των άλλων
εταίρων και κυρίως – μέσα σε αυτό το
ευρωπαικό πλαίσιο – ότι δεν πρόκειται
να αναζητηθεί και να βρεθεί μία ξεχωριστή
λύση για τα μεγάλα της προβλήματα, έξω
από τις ευρωπαικές συντεταγμένες, όρους,
κανόνες και δεσμεύσεις.
σκληρό, αλλά αυτή είναι πραγματικότητα
και ο τρόπος που η Ευρώπη χειρίζεται τα
μεγάλα θέματα τα τελευταία χρόνια της
κρίσης, πραγματοποιώντας κάθε φορά –
μέσα από αυτή την επώδυνη και χρονοβόρα
διαδικασία – και τα αναγκαία βήματα
για την πολιτική της ένωση.
κανόνας είναι ότι η οποιαδήποτε λύση,
για τον οποιοδήποτε εταίρο, δεν μπορεί
να μην λαμβάνει υπόψη την αποδοχή, την
ισορροπία και την κοινή ωφέλεια με τα
υπόλοιπα κράτη μέλη. Πόσο μάλλον σήμερα,
που υπό τις παρούσες συνθήκες οι
διαδικασίες αντανακλούν κυρίως τον
συσχετισμό των δυνάμεων μεταξύ των
εταίρων, με δεδομένο ότι δεν υπάρχουν
ανώτατα υπερεθνικά πολιτικά όργανα,
άμεσα εκλεγμένα.
εργαλεία λήψης των αποφάσεων, τα
διακυβερνητικά θεσμικά όργανα, στα
οποία ευλόγως εκφράζεται η βούληση των
πιο εύρωστων κρατών μελών.
γραφειοκρατία, επίσης, η οποία φροντίζει
για τη συνύπαρξη και την ισορροπία
μεταξύ των διαφόρων κοινοτικών οργάνων,
λειτουργώντας όχι με πολιτικά αλλά με
τεχνοκρατικά κριτήρια και κριτήρια
επιβίωσης.
και αμοιβαίων συμφερόντων, το οποίο –
παρ ότι ακόμη δεν έχει ολοκληρωθεί –
δείχνει ενιαίο, δυνατό και αδιάσπαστο.
Είναι αυτό εξάλλου το οποίο κρατάει τα
λεφτά στα χέρια του !! Τι άλλο να πει
κανείς…
διαπραγμάτευσης – λοιπόν – με τη διοίκηση
της Ευρώπης, ας το πούμε έτσι, δεν είναι
καθόλου εύκολη υπόθεση. Ακόμη και
διαφορετικά να θελήσει να το προσεγγίσει
κανείς το θέμα, σε συνεννόηση πολιτική
και σε συνεργασία επιθυμητή με τις
κυβερνήσεις άλλων κρατών μελών της
Ευρώπης, το αποτέλεσμα είναι σχεδόν
απίθανο να είναι το επιθυμητό, έξω από
το κάδρο της διαβούλευσης και των λύσεων
σε κεντρικό ευρωπαικό επίπεδο.
αφενός διαφέρουν οι πολιτικές και οι
εθνικές προτεραιότητες κάθε κυβέρνησης
(βλέπε ακόμη και τον χρόνο των εκλογών)
και αφετέρου διότι κανείς, καμία
κυβέρνηση, δεν προτίθεται να οδηγηθεί
σε προτάσεις και λύσεις – κοστούμι,
ραμμένο και κομμένο για άλλους.
είναι τυχαίες οι προχθεσινές αντιδράσεις
της Ισπανίας και της Πορτογαλίας,
απέναντι στις ελληνικές προτάσεις για
τη διάσκεψη του χρέους. Οι λύσεις στην
Ευρώπη περνούν από τα ίδια τα ευρωπαικά
θεσμικά όργανα και βασίζονται σε ενιαίους
κανόνες, χωρίς εξαιρέσεις, με βάση την
κοινή ωφέλεια και τη δέσμευση.
εξής, είναι μία αδιαπέραστη πραγματικότητα…
Ο τρόπος συνεπώς της διαπραγμάτευσης,
σε συνδυασμό με το τάϊμινγκ και κυρίως
δηλαδή τα στοιχεία εξέλιξης που προσπαθεί
να οικοδομήσει η Ευρώπη τώρα για την
πολιτική της ένωση, αποκτούν την περίοδο
τούτη τεράστια πραγματικά σημασία.
- Διαφήμιση -
