ΧΩΡΙΣ ΕΘΝΙΚΗ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΔΕΝ ΒΓΑΙΝΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ

Κανένας στρατηγός δεν
πάει στον πόλεμο με κατακερματισμένο
το στράτευμα και διαλυμένα τα όπλα του.
Μοναδική εξαίρεση αποτελεί το ελληνικό
πολιτικό σύστημα, στην προσπάθεια να
αντιμετωπίσει ο τόπος την βαθειά δομική
του κρίση.

Ακόμη και τον τελευταίο μήνα
της προεκλογικής επιχειρηματολογίας,
το ελληνικό κομματικό σύστημα αποδείχτηκε
εξαιρετικά πολύ φτωχό και αδύναμο να
σταθεί στο ύψος των εθνικών περιστάσεων.
Να διαμορφώσει μία πολιτική πρόταση,
έστω και στα λόγια, η οποία να ανοίγει
έναν δρόμο για την έξοδο από την κρίση
και να διασφαλίζει παράλληλα την
προνομιακή θέση της χώρας στην Ευρώπη.

Αυτό θα αποτελούσε μία βάση διαλόγου
για τους πολύ κρίσιμους προσεχείς μήνες.
Μια αρχή πολιτικής και κοινωνικής
συνεννόησης, η οποία είναι πλέον για
την Ελλάδα επιβεβλημένη.

Διότι, ο τόπος μας, δεν
διέρχεται απλά μία οικονομική κρίση.
Διέρχεται μία βαθειά εγχώρια κρίση,
ενός υπερτροφικού κράτους, με χαρακτηριστικά
τριτοκοσμικά, το οποίο δεν μπορεί πλέον
να επιζήσει εντός της Ευρώπης.

Διέρχεται
επίσης μία βαθειά εγχώρια κρίση, ενός
αντιπαραγωγικού μοντέλου οικονομίας,
η οποία δεν μπορεί πλέον να επιβιώσει
με δανεικά, χωρίς να προσελκύει άμεσες
παραγωγικές επενδύσεις και να είναι
ανταγωνιστική.

Διέρχεται επιπλέον μία
βαθειά θεσμική κρίση, μίας κοινωνίας
που πέρασε από την υπερκατανάλωση και
την πελατειακή ασφάλεια, στην ανέχεια
και την εργασιακή αβεβαιότητα.

Ο ανέξοδος
και παραισθητικός λόγος των πολιτικών
κομμάτων, ειδικά τούτη την περίοδο,
επέτεινε μάλιστα τη σύγχυση και την
κρίση αυτή. Η ελληνική κοινωνία διχάστηκε…

Και κάτω από αυτή την τρομακτική πίεση
για την Ελλάδα – υπαρξιακή με την
στρατηγική και την ευρωπαική της διάσταση
– κανένα από όλα αυτά τα κολοσσιαία
προβλήματα δεν πρόκειται να επιλυθεί,
με διαιρημένες και σκορπισμένες τις
πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις.
Επουδενί. Χρειάζεται απαραιτήτως
συνεργασία εθνική.

Η Ελλάδα το προσεχές
διάστημα έχει ανάγκη έναν γόνιμο ιστορικό
συμβιβασμό. Μία σοβαρή συνεργασία για
τη δημιουργία ενός εθνικού σχεδίου
ανασυγκρότησης, σε πολιτικό επίπεδο.
Και ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο σε
επίπεδο παραγωγικών δυνάμεων.

Είναι ο
μόνος δρόμος για να μπορέσει να αλλάξει
και να επιβιώσει η Ελλάδα οικονομικά
και ο μόνος δρόμος για να μην καταστεί
ο παρακατιανός ζήτουλας στη τελευταία
γωνιά της Ευρώπης.

Η στρατηγική ανεπάρκεια
των πολιτικών, οι παρατεταμένες κρίσεις
και ο κοινωνικός διχασμός, θυμίζουμε
ότι ενίοτε στον τόπο έχουν καταστροφικές
συνέπειες. Βλέπε την μικρασιατική
καταστροφή και το εμφύλιο πόλεμο!

* Ο Γιάννης Κοτόφωλος είναι δημοσιογράφος στη ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, με καταγωγή από την Δωρίδα