Η ΤΑΚΤΙΚΗ ΤΟΥ ΒΕΡΟΛΙΝΟΥ ΚΑΙ Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΟΥ ΠΑΓΙΔΑ

Η
Γερμανία παρασύρεται στην παγίδα που
η ίδια δημιούργησε με τις δογματικές
της αντιλήψεις, για τον τρόπο διαχείρισης
της κρίσης στην Ευρώπη. Αυτό δείχνουν
πλέον τα γεγονότα για την πορεία των
οικονομιών.

Το
αποτέλεσμα της πολιτικής του Βερολίνου
ήταν η διαιώνιση της οικονομικής κρίσης
στις χώρες του Νότου, πράγμα που άρχισε
όμως να πλήττει και τον ίδιο τον κορμό
της γερμανικής οικονομίας, την εξαγωγική
της βιομηχανία δηλαδή, εξαιτίας της
μειωμένης ζήτησης από τις ευρωπαικές
αγορές.

Οι
εξελίξεις ωστόσο δεν φαίνεται ότι θα
πάρουν διαφορετική πορεία, τουλάχιστον
σύντομα. Το Βερολίνο φαίνεται να είναι
εγκλωβισμένο από την προπαγάνδα της
γερμανικής ηγεσίας κατά των χωρών του
Νότου όλα αυτά τα χρόνια, ξεκινώντας
από το ξέσπασμα της δημοσιονομικής
κρίσης στην Ελλάδα.

Οι
δημοσκοπήσεις στη Γερμανία δείχνουν
ότι όταν η κα Μέρκελ εμφανίζεται σκληρή
κατά των ασθενέστερων εταίρων και δεν
δείχνει διατεθειμένη να ενδώσει σε
αιτήματα χαλάρωσης ή οικονομικής
ενίσχυσης, τα ποσοστά της στο εσωτερικό
πολιτικό παιγνίδι εξακολουθούν να
παραμένουν υψηλά.

Όταν
εκείνη δείχνει διαλλακτική και υποχωρεί,
τα ποσοστά της υποχωρούν επίσης και οι
αντιευρωπαικές δυνάμεις που συσπειρώνεται
εντός της Γερμανίας κερδίζουν περαιτέρω
έδαφος. Από το 15% του εκλογικού σώματος
που αυτή τη στιγμή δεν εκπροσωπείται
στο γερμανικό κοινοβούλιο, περίπου ένα
10% με 11% τοποθετείται κατά της Ευρωπαικής
Ενωσης. Και η τάση είναι αυξητική.

Οι
Γερμανοί ψηφοφόροι, σφικτοί έτσι κι
αλλιώς στα οικονομικά τους, εθίστηκαν
στη ρητορική (της συντηρητικής ηγεσίας
τους και των μέσων ενημέρωσης) για τους
«χαλαρούς» πολίτες του Νότου.

Διαποτίστηκαν
από τη μεθοδευμένη αντίληψη, ότι τον
σπάταλο Νότο πληρώνουν οι παραγωγικοί
πολίτες του Βορρά, κυρίως οι ίδιοι, που
ως φορολογούμενοι της μεγαλύτερης
ευρωπαικής δύναμης συνεισφέρουν τα
περισσότερα στα κοινά ταμεία. Και τώρα
λένε «δεν πληρώνουμε τίποτε, μην ζητάτε
άλλα λεφτά».

Καμία
ευρωπαική αλληλεγγύη, καμία εξισορρόπηση
πόρων κ.λ.π. Ούτε καν συζήτηση για την
προοπτική των ευρωομολόγων. Αυτό είναι
το «δόγμα», το οποίο φαίνεται τώρα ότι
ραγίζει…

Και
ενδεχομένως, ίσως αυτή να είναι και η
αρχή για κάποια λύση. Να «πονέσει»
περισσότερο και η ίδια η Γερμανία από
την ύφεση, η οποία σημαίνει πάντα αύξηση
σημαντική της ανεργίας.

Σε
μια τέτοια περίπτωση η κα Μέρκελ θα
αρχίσει να ζυγίζει διαφορετικά τα
πολιτικά κόστη στο εσωτερικό της. Άρα
θα αλλάξει και η οπτική πολιτική γωνία,
με την οποία βλέπει το Βερολίνο την
υπόλοιπη Ευρώπη.

Με
γονατισμένο οικονομικά τον Νότο και
κατακερματισμένες τις αγορές, η γερμανική
οικονομία θα υποφέρει σημαντικά. Οσο
το Βερολίνο δεν μεταβάλει την πολιτική
του για την Ευρώπη, θα υφίσταται και
αυτό τις αρνητικές συνέπειες.

Οι
εξαγωγές της Γερμανίας, που αποτελούν
τα πνευμόνια της, μειώνονται συνεχώς,
εκτός από την αγοραστική αδυναμία του
Νότου που είναι η πρώτη αιτία και εξαιτίας
της εντελώς λάθος τακτικής που ακολούθησε
απέναντι στη Ρωσία..

Ο
ευρωπαικός νότος, ως βασικός απορροφητήρας
των γερμανικών προιόντων, δεν δείχνει
σημάδια ανάκαμψης. Τα προβλήματα στην
Ιταλία και την Γαλλία αυξάνονται.

Αυτή
όλη η αλυσίδα, όπως σήμερα έχουν τα
πράγματα, είναι κάτι περισσότερο από
έναν φαύλο οικονομικό κύκλο. Αποτελεί
και σοβαρή απειλή για την Ευρωζώνη.

* Ο
Γιάννης Κοτόφωλος είναι δημοσιογράφος
στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, με καταγωγή από την
Δωρίδα