Please ensure Javascript is enabled for purposes of website accessibility

- Διαφήμιση -

Το μετεκλογικό τοπίο και η κυβέρνηση σθεναρής διαπραγμάτευσης

- Διαφήμιση -

Χρόνος ανάγνωσης: 5 λεπτά

Του
ΘΑΝΑΣΗ ΛΟΥΚΟΠΟΥΛΟΥ *

Τρία
είναι τα στοιχεία που πρέπει να
χαρακτηρίζουν την πολιτική αντιπαράθεση
εν όψει των ευρωεκλογών της 25ης
Μαίου :
  • Ο
    τρόπος και το εύρος της απομείωσης του
    χρέους ,ώστε να καταστεί διαχειρήσιμο
  • Η
    αναγκαιότητα ή μη ,λήψης νέων πρόσθετων
    μέτρων λιτότητας την επόμενη τριετία
    ,ώστε η χώρα να εκπληρώσει τις δεσμεύσεις
    που περιγράφονται στο νέο μεσοπρόθεσμο
  • Η
    προϋποθέσεις διασφάλισης της πολιτικής
    σταθερότητας στη χώρα για τους επόμενους
    δέκα μήνες, προκειμένου να αποφευχθούν
    ανεπιθύμητες παρενέργειες στη ροή των
    πολιτικών γεγονότων.
Παρά
το γεγονός ότι η επιτυχής ή ανεπιτυχής
, έκβαση των τριών αυτών παραμέτρων της
προεκλογικής αντιπαράθεσης, βρίσκεται
στα χέρια εξωγενών κυρίως παραγόντων
, επιχειρείται , κατά τρόπο τουλάχιστο
ύποπτο, να πειστούν οι έλληνες πολίτες
ότι το τρίτο είναι αυτό που θα συνεισφέρει
αποφασιστικά στην επίλυση των δύο
προηγούμενων. Να πειστούν δηλαδή ότι
και πάλι η ευθύνη βρίσκεται σε ελληνικά
χέρια και ότι και πάλι την πρώτη ευθύνη,
σε περίπτωση αποτυχίας, θα την έχει η
πολιτική ηγεσία της χώρας.

Αυτό
όμως είναι εντελώς παραπλανητικό και
σ’ ένα βαθμό ενδεικτικό των ύπουλων
προθέσεων, των κύκλων εκείνων που
συνθέτουν το πολιτικό και οικονομικό
διευθυντήριο της ευρωζώνης. Των ελίτ
δηλαδή εκείνων που θέλουν να κρατούν
όμηρο την Ελλάδα, για να προωθούν
ευχερέστερα τα οικονομικά τους σχέδια,
στο πλαίσιο της κατανομής ρόλων ,
οικονομικών σφαιρών επιρροής και
κερδοσκοπικών εμπορικών ζωνών, που
έχουν προγραμματίσει

Πρέπει
να γίνει ξεκάθαρο ότι για το άμεσο
τουλάχιστον μέλλον, η πολιτική σταθερότητα
δεν διασφαλίζεται από το αποτέλεσμα
των ευρωεκλογών, ούτε απ’ την ακραία ή
μη συμπεριφορά των πολιτικών δυνάμεων.

Εξαρτάται
πρωτίστως :
  1. Από
    το εάν η υπόθεση του χρέους, θα ρυθμιστεί
    κατά τρόπο που θα απαλλάσσει την ελληνική
    οικονομία απ’ τον βραχνά πρόσθετων
    χρηματοδοτικών υποχρεώσεων και δεν θα
    επιβαρύνει τους επόμενους ετήσιους
    κρατικούς προϋπολογισμούς με βάρη που
    είναι έξω και πέρα από κάθε λογική.
  2. Από
    την αποφυγή αφαίρεσης οποιουδήποτε
    ποσού , με οποιοδήποτε τρόπο ,από τα
    εισοδήματα των μισθωτών και συνταξιούχων
  3. Από
    μια ουσιαστική και χειροπιαστή
    αναπτυξιακή διαδικασία, που θα αναθερμάνει
    την αγορά και θα δώσει νέες θέσεις
    εργασίας

Και
τα τρία είναι κομβικής σημασίας και δεν
επιδέχονται πλέον νέας παράτασης. Χωρίς
τον συνδυασμό αυτών των τριών δεν υπάρχει
πολιτική σταθερότητα, ακόμα κι αν τα
αποτελέσματα των ευρωεκλογών είναι
διαχειρήσιμα. Δεν δημιουργούν δηλαδή
μείζον θέμα πολιτικής αξιοπιστίας της
κυβέρνησης και εμφανούς αναντιστοιχίας
με την λαϊκή βούληση.

Το ίδιο
ισχύει και για το αντίστροφο. Ακόμα
δηλαδή κι’αν ο ΣΥΡΙΖΑ εξασφαλίσει
μια διαφορά άνω των 4-5 μονάδων από την
Ν.Δ., δεν θα κεφαλαιοποιήσει την νίκη
του αυτή , ούτε θα δημιουργήσει συνθήκες
πολιτικής ρευστότητας και ανάγκης
άμεσης προσφυγής στις βουλευτικές
πλέον κάλπες, αν οι πολίτες , οι παραγωγικές
δυνάμεις και η κοινωνία η ίδια , αισθανθούν
πως επί των τριών ζητημάτων που
προαναφέραμε , γίνονται ουσιαστικές
παρεμβάσεις και ότι λαμβάνονται
οριστικές αποφάσεις .

Ότι δεν
ανακυκλώνονται δηλαδή οι ίδιες μέθοδοι,
οι οποίες μέχρι σήμερα δεν έδιναν στην
οικονομία την καθοριστική ώθηση εξόδου
από την κρίση.

Υπ’ αυτή
την έννοια , μόνο ως ανούσια και βλακώδη
μπορεί να χαρακτηριστεί η αντιπαράθεση
των κομμάτων του κυβερνητικού συνασπισμού
με τα κόμματα της αντιπολίτευσης, για
την εγκυρότητα του πρωτογενούς
πλεονάσματος.

Γιατί το
πρωτογενές πλεόνασμα , μόνο ως εισιτήριο
που οδηγεί την πολιτική ηγεσία στην
διαπραγμάτευση για την απομείωση του
χρέους , μπορεί να ιδωθεί . Ούτε ως μέσο
για την επιτυχία (επιφανών ανδρών) , ούτε
ως διαβατήριο για το κοινωνικό
απαρτχάιντ.

Το ερώτημα
είναι ποια πολιτική ηγεσία ,
επιστρατεύοντας ακόμη και εκβιαστικά
διλήμματα- αν χρειαστεί – θα στοχεύσει
έγκαιρα, σωστά και πετυχημένα.

Ορισμένοι
θεωρούν ότι η κυβέρνηση συνεργασίας ,
με την παρούσα σύνθεση και τις γνωστές
δεσμεύσεις , εκ των πραγμάτων, δεν μπορεί.

Αντιτείνουν
, πως οι συνθήκες θα απαιτήσουν, ένα
διαφορετικής συνθέσεως κυβερνητικό
σχήμα , με μεγαλύτερο πολιτικό εύρος
και ευκρινέστερο κοινωνικό πρόσημο.

Ορισμένοι
άλλοι εκτιμούν, ότι είναι αναπόφευκτες
οι βουλευτικές εκλογές, για πολλούς
και διαφορετικούς λόγους .

Σε κάθε
περίπτωση , ο στόχος δεν επιτυγχάνεται
με το να ανοίγει πρώτη η ελληνική πλευρά
τα χαρτιά της , όπως φημολογείται ότι
θα γίνει με την πρότασή της για επιμήκυνση
του χρέους , σε βάθος 50 ετών.

*Ο
Θανάσης Λουκόπουλος είναι πολιτικός
συντάκτης, μέλος της ΕΣΗΕΑ, με καταγωγή
από την Δωρίδα

- Διαφήμιση -

Subscribe to our newsletter
Subscribe to our newsletter

Άμεσες ειδοποιήσεις για τα τελευταία άρθρα μας - στη στιγμή!

- Διαφήμιση -