Τι προδίδει η εκλογική αποχή

Η
μεγάλη αποχή που προβλέπεται να εκδηλωθεί
πανευρωπαικά στις κάλπες της 25ης
Μαίου, θα πρέπει να εκληφθεί από τη
κυρίαρχη πολιτική τάξη της Ευρώπης ως
το χειρότερο αρνητικό μήνυμα εκ μέρους
των ψηφοφόρων της Γηραιάς Ηπείρου.

Πολύ
πιο ανησυχητικό από την αύξηση των
ποσοστών που θα σημειώσουν οι κάθε
χρώματος και χαρακτήρα αντιευρωπαικές
δυνάμεις.

Διότι,
η απάθεια σημαίνει απαξίωση του
εγχειρήματος και βεβαίως κανένα όραμα
δεν μπορεί να επιτευχθεί εάν δεν υπάρχει
αποδοχή και συμμετοχή.

Η
απάθεια των Ευρωπαίων πολιτών, στο βαθμό
που επιβεβαιωθούν οι σφυγμομετρήσεις
για αποχή των ψηφοφόρων κατά ποσοστά
60% και 70% (σε ορισμένες χώρες), αναδεικνύει
-κατά τη γνώμη μας – δύο κρίσιμα πολιτικά
προβλήματα.

Το
πρώτο
είναι η έλλειψη δημοκρατίας στην Ευρώπη.
Το γεγονός δηλαδή ότι οι αποφάσεις
λαμβάνονται μακριά από τους πολίτες.
Χωρίς αυτοί να εκλέγουν τις ηγεσίες οι
οποίες κρίνουν το μέλλον τους και χωρίς
οι ηγεσίες να λογοδοτούν στους πολίτες.

Το
δεύτερο είναι
ότι, οι πολίτες δεν αισθάνονται την
Ευρώπη ως ενιαία οντότητα κοινών
συμφερόντων. Πιστεύουν δηλαδή ότι οι
πολιτικές που εφαρμόζονται ευνοούν
κυρίως εθνικά συμφέροντα, των ισχυρότερων
φυσικά εταίρων και πολύ λιγότερο κοινά
πανευρωπαικά συμφέροντα. Εξού και δεν
υπάρχει μία ισχυρή υπερεθνική δομή
εξουσίας, που να εξυπηρετεί το στόχο
αυτόν.

Κατόπιν
όλων αυτών, το ευρωπαικό εγχείρημα και
η προοπτική της ενοποίησης, λογικό είναι
ότι δοκιμάζονται. Εκτός εάν η Ευρώπη
αλλάξει, εάν οι ηγεσίες που διαμορφώνουν
τις εξελίξεις κατανοήσουν το μήνυμα
και κλείσουν αυτό το ρήγμα δημοκρατίας
με τους πολίτες και ισοτιμίας με όλα τα
μέλη.

Αυτή
τη στιγμή, ας το συνειδητοποιήσουμε, τα
κράτη της Γηραιάς Ηπείρου μπορούν να
επιβιώσουν μόνο μέσα από την οικονομική
και πολιτική ένωση της Ευρώπης.

Διότι,
ο παγκόσμιος ανταγωνισμός και οι διεθνείς
αγορές είναι δυνάμεις που λειτουργούν
ανελέητα για τις μικρότερες χώρες, τις
ασθενέστερες οικονομίες.

Η
Ευρώπη μόνο ως ενιαία δύναμη μπορεί να
αναμετρηθεί στη διεθνή οικονομία.

Επίσης,
όμως, θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι, οι
αποφάσεις που θα καθορίζουν περισσότερο
πλέον τη ζωή όλων μας στην Ευρώπη, θα
εξαρτώνται σε μεγαλύτερο βαθμό από τα
ευρωπαικά όργανα και λιγότερο από τις
εθνικές μας κυβερνήσεις.

Ε,
λοιπόν, αυτές οι δύο κολοσσιαίες μεταβολές
(και προτεραιότητες) θα πρέπει να πατήσουν
απαραιτήτως σε κοινή βάση, να εκφραστούν
πολιτικά και με δημοκρατία, για να έχουμε
τύχη.

* Ο
Γιάννης Κοτόφωλος είναι δημοσιογράφος
στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ , με καταγωγή από την
Δωρίδα