ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΣΤΟΙΧΗΜΑ ΓΙ’ ΑΥΤΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ

Εν
μέσω των τελευταίων εκβιαστικών
παρεμβάσεων των τροϊκανών, για ρυθμίσεις
που προφανώς θα ευνοήσουν τους
επιχειρηματικούς ομίλους που εκπροσωπoύν
οι ελίτ της βόρειας Ευρώπης, αλλά και
δια μέσου των επικοινωνιακών παιχνιδιών
που συνοδεύουν τον τρόπο διαχείρισης
του παρόντος ελέγχου της τρόικα, φτάνουμε
σε μια ιδιότυπη αισιοδοξία που εκπέμπει
το οικονομικό επιτελείο και το Μέγαρο
Μαξίμου, η οποία όμως μπορεί να αποδειχθεί
ρηχή, εάν δεν κερδηθούν τρία στοιχήματα:

Είναι
φανερό ότι αυτά τα στοιχήματα-προϋποθέσεις,
δεν αφορούν τους στόχους που έχει θέσει
η τρόικα, οι οποίοι πατάνε πάνω σε λάθος
διάγνωση, λανθασμένους υπολογισμούς
και λάθος πολλαπλασιαστές. Τις τελευταίες
μάλιστα ημέρες, αλλάζουν και τους
συμφωνημένους κανόνες αξιολόγησης και
μέτρησης τομέων της οικονομίας και των
τραπεζών .

Αφορούν
μια οργανωμένη πολιτική διαπραγμάτευση,
με τους πολιτικούς προϊσταμένους των
Τροϊκανών. Για ένα απλό και ευδιάκριτο
λόγο: Γιατί η πολιτική και οικονομική
σταθερότητα, που είναι το μεγάλο
ζητούμενο, δεν θα καθοριστεί από τις
νέες επινοήσεις-παροτρύνσεις της τρόικα,
ούτε από τον χρόνο των εκλογών, ούτε από
την σύνθεση της επόμενης κυβέρνησης,
αλλά από το κατά πόσο θα ικανοποιηθούν
οι προϋποθέσεις που προαναφέρθηκαν.

Η
διαπίστωση τετράγωνη και απλή. Είτε με
κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ, είτε με κορμό την ΝΔ,
η επόμενη κυβέρνηση δεν θα μακροημερεύσει,
ούτε θα βάλει τη χώρα σε τροχιά εξόδου
από την κρίση, εάν τα πολιτικά και
οικονομικά χαρακτηριστικά του τοπίου
που θα διαμορφωθεί τις επόμενες 60-70
ημέρες, δεν θα είναι συμβατά με το
τρίπτυχο… δραστική μείωση του χρέους,
νέο παραγωγικό μοντέλο, ενίσχυση του
λαϊκού εισοδήματος.

Με
το πρώτο, καταδεικνύεται ότι το παραμύθι
δεν έχει δράκο και ότι τα εκβιαστικά
προαπαιτούμενα για την κάλυψη των
χρηματοδοτικών κενών το 2015 και 2016, δεν
έχουν βάση. Καταρρίπτεται, παράλληλα,
και ο εκβιασμός περί αναγκαιότητας νέου
Μνημονίου ή όπως αλλιώς θέλουν να το
ονομάσουν.

Με
το δεύτερο, αντιμετωπίζονται οι διαβόητες
προτάσεις του ΟΟΣΑ, κάτω από τον
τεχνοκρατικό νεολογισμό «εργαλειοθήκη
ΟΟΣΑ» και δίνονται απαντήσεις σε όλους
εκείνους, καλοπροαίρετους και μη, που
ισχυρίζονται ότι οι δομές της οικονομικής
δραστηριότητας λειτουργούν με τέτοιο
τρόπο, ώστε η Ελλάδα θα χρειάζεται
επιτήρηση για τα επόμενα 30 χρόνια.

Με
το τρίτο, τονώνεται η ρευστότητα της
οικονομίας και ενισχύονται εκατοντάδες
χιλιάδες επιχειρήσεων, ενώ αντιστρέφεται
η οδυνηρή εξίσωση της ανεργίας με την
παράλληλη ενίσχυση των φορολογικών
εσόδων.

Ως
εκ τούτου, η κυβέρνηση έχει και το ηθικό
έρισμα και τα οικονομικά-νομικά
επιχειρήματα να βάλει σε άλλη βάση τη
συζήτηση με τους δανειστές και να
απομακρυνθεί από τη λογική των στεγνών
τεχνοκρατικών ελέγχων των υπαλλήλων
της τρόικα. Το ερώτημα, ωστόσο, είναι τι
θα κάνει τελικά;

Σε
κάθε περίπτωση θα ήταν αυτοκτονικό να
μην τολμήσει την υπέρβαση, όταν το
διεθνές περιβάλλον, αλλά και η συναντήληψη
που διαμορφώνεται μεταξύ των πολιτικών
ηγεσιών των χωρών της ευρωζώνης, ως
απαύγασμα των έντονων ζυμώσεων και
προβληματισμών της τελευταίας 3ετίας,
ευνοεί τις αποφάσεις μακράς πνοής για
την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση.

Σε
αυτές τις αποφάσεις μακράς πνοής δεν
μπορεί πλέον να αντισταθεί, ούτε η
πολιτική, ούτε η οικονομική ελίτ της
Γερμανίας. Γιατί, παρά την ασφάλεια και
την ευχέρεια κινήσεων που της παρέχει
ο μεγάλος κυβερνητικός συνασπισμός
Μέρκελ-Σοσιαλδημοκρατών, δεν θα ήθελε
τα αποτελέσματα των επερχόμενων
ευρωεκλογών, να είναι τέτοια που να
κινούνται στον αντίποδα μιας Ευρώπης
της συνοχής και της οικονομικής
σταθερότητας. Γιατί μόνο έτσι θα
συντηρήσουν το καθεστώς αχαλίνωτης
κερδοσκοπίας .

Το
αποτέλεσμα των ευρωεκλογών είναι και
το κρυφό χαρτί των κυβερνήσεων του Νότου
και φυσικά της Ελλάδας. Γιατί ο
ευρωσκεπτικισμός φουντώνει και οι
αποσχιστικές τάσεις έρχονται ξανά στο
προσκήνιο, μόνο όσο οι Ευρωπαίοι πολίτες
βλέπουν να παίζονται σε βάρος της Ευρώπης
της κοινωνικής συνοχής και αλληλεγγύης,
τα άθλια παιχνίδια των πολιτικών ελίτ,
των κερδοσκόπων και των αδηφάγων
επιχειρηματικών ομίλων.

Το
αντίθετο δεν ισχύει και αυτό καταγράφεται
σε όλες τις σοβαρές έρευνες και αναλύσεις
που γίνονται στις κοινωνίες των ευρωπαϊκών
χωρών.

* Ο
Θανάσης Λουκόπουλος είναι πολιτικός
συντάκτης, μέλος της ΕΣΗΕΑ, με καταγωγή
από την Δωρίδα