Ζυμώσεις για μια άλλη κυβέρνηση ευρύτερης στήριξης, χωρίς εκλογές

Πέραν
όλων των άλλων αναλύσεων και εκτιμήσεων
που είδαν ήδη το φως της δημοσιότητας,
για την τριήμερη κοινοβουλευτική
διαδικασία επί της προτάσεως μομφής
του ΣΥΡΙΖΑ, η συζήτηση στη Βουλή
αναμόχλευσε δύο σενάρια, που θα σφραγίσουν
τη περίοδο που έρχεται.

Βραχυπρόθεσμο
και επιλογή τακτικισμού, το ένα
.Μεσοπρόθεσμο και πολιτικής σταθερότητας,
το άλλο.

Το
πρώτο αφορά
τη χρονική παράταση της διαπραγματευτικής
διαδικασίας, στο βαθμό που η τρόικα
επιμείνει στις παράλογες και εξωπραγματικές
απαιτήσεις της. Μετά τις δεσμεύσεις
άλλωστε που η κυβερνητική πλειοψηφία
ανέλαβε στη Βουλή, θα ήταν αυτοκτονικό
να υποχωρήσει στις αμιγώς τεχνοκρατικές
προσεγγίσεις των τροϊκανών.

Χρονικά
και λειτουργικά, το σενάριο αυτό φτάνει
μέχρι την έναρξη μιάς πιο ισορροπημένης
πολιτικής διαπραγμάτευσης, στο ανώτατο
δυνατό επίπεδο, η οποία όμως δεν μπορεί
να γίνει πριν σχηματιστεί η κυβέρνηση
του μεγάλου συνασπισμού στη Γερμανία.

Το
δεύτερο
σχετίζεται με τις ανακατατάξεις που
μπορεί να προκαλέσει στο κυβερνητικό
στρατόπεδο, η αναγκαιότητα μιας πιο
καθαρής και αποφασιστικής στάσης επί
της, προσδιορισμένης χρονικά, προοπτικής
για αλλαγή των μνημονιακών στόχων ,τους
οποίους οι πάντες πλέον χαρακτηρίζουν
άκαιρους και αντιπαραγωγικούς.  

Αυτή
είναι και η ουσία της πολιτικής
διαπραγμάτευσης ,την οποία κορυφαίοι
αναλυτές στην Ελλάδα και την Ευρώπη,
εκτιμούν ότι μπορεί να κάνει με τον
καλύτερο τρόπο, μια κυβέρνηση που θα
έχει ευρύτερη στήριξη και μεγαλύτερο
πολιτικό και κοινωνικό εκτόπισμα.

Θεωρούν
ότι μια κυβέρνηση-όπως η παρούσα- που
στηρίζεται σε εξαιρετικά εύθραυστη
κοινοβουλευτική πλειοψηφία, δεν
συγκεντρώνει αυτά τα χαρακτηριστικά,
τη στιγμή μάλιστα που υπάρχουν τουλάχιστον
4-5 βουλευτές που δηλώνουν ανοιχτά ότι
δεν θα ψηφίσουν τις τεχνοκρατικές
επιλογές της τρόικα ,στα υπό διαμόρφωση
οικονομικά μεγέθη της χώρας. Κάτι που
αυτομάτως δημιουργεί, όπως είναι ευνόητο,
προβληματικό πλαίσιο κυβερνητικής
λειτουργίας, που υπολείπεται κατά πολύ
των απαιτητικών περιστάσεων της
συγκυρίας.

Θεωρούν
ότι είναι πολύ πιθανή η κυβερνητική
κρίση, αν οι προς ψήφιση κυβερνητικές
προτάσεις, κινηθούν στον αντίποδα της
εκφρασθείσης βούλησης αρκετών βουλευτών
από το ΠΑΣΟΚ, αλλά και τη Ν.Δ.

Το
ευμετάβλητο αυτό πλαίσιο λειτουργίας
,δεν οδηγεί κατ` ανάγκη σε εκλογές.
Άλλωστε οι περισσότεροι συμφωνούν ότι
οι εκλογικές διαδικασίες ,σε αυτή την
πολύ λεπτή φάση της διαχείρισης της
κρίσης στην Ελλάδα, δεν προσφέρουν
ασφαλή και ελεγχόμενη διέξοδο από το
πρόβλημα.

Αυτό
που μένει είναι μια νέα ισχυρή κυβερνητική
πλειοψηφία, ικανή να εκπέμψει ένα καθαρό
μήνυμα πολιτικής και κοινωνικής
συσπείρωσης, ικανής να ανταπεξέλθει
στις μεγάλες προκλήσεις της ερχόμενης
περιόδου.

Ζητούμενο
το πώς αυτό, θα επιτευχθεί. Πάντως, οι
πολυεπίπεδες ζυμώσεις και συζητήσεις
μεταξύ κορυφαίων παραγόντων σε ΠΑΣΟΚ,
Ν.Δ., αλλά και ΔΗΜΑΡ κατατείνουν σε
προτάσεις για μια άλλης συνθέσεως
κυβέρνηση που θα συγκεντρώνει τις
προϋποθέσεις που προαναφέραμε.

Πρώτα
απ` όλα, μια κυβέρνηση που θα αλλάξει τα
προτάγματα και τις βασικές επιλογές
για να μπορέσει να στηριχθεί, όχι μόνο
απ` τους βουλευτές της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ,
αλλά και της ΔΗΜΑΡ και της ομάδας των
Ανεξαρτήτων. Το ερώτημα είναι κατά πόσον
οι ηγετικές ομάδες και οι ίδιοι οι
αρχηγοί Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ, έχουν τα ψυχικά
αποθέματα για ένα τέτοιο εγχείρημα.

Σε
κάθε περίπτωση ,οι εξελίξεις στο εσωτερικό
του ΠΑΣΟΚ ,είναι αυτές που θα ανοίξουν
τις διαδικασίες και θα παράξουν
συγκεκριμένο αποτέλεσμα. Όπως άλλωστε
συνέβη πριν δύο περίπου χρόνια, όταν οι
τότε διεργασίες οδήγησαν σε παραίτηση
του Πρωθυπουργού Γ. Παπανδρέου και στον
σχηματισμό κυβέρνησης συνεργασίας
Παπαδήμου.

Στον
παρόντα χρόνο , θα επιδιωχθεί η συμφωνημένη
και συντεταγμένη διέξοδος από το
πρόβλημα, που θα έχει την ανοχή των
Βενιζελικών βουλευτών. Ακριβώς για να
μη προσλάβουν διαστάσεις σύγκρουσης ,
οι υπαρκτές διαφωνίες επί των επιλογών
Βενιζέλου και οδηγηθεί η χώρα σε εκλογές.
Στην αντίθετη περίπτωση η ρήξη και η
διαγραφή βουλευτών που αντιστρατεύονται
τις επιλογές Βενιζέλου , μοιάζει
αναπόφευκτη.

Πάντως
και τα δύο ενδεχόμενα , οδηγούν σε μια
άλλη ηγεσία στο ΠΑΣΟΚ ,απ` την οποία δεν
είναι υποχρεωτικό να απουσιάζει ο κ.
Βενιζέλος. Απλά, σε αυτή την περίπτωση,
δεν θα έχει τον πρώτο και τελευταίο
λόγο, όπως συμβαίνει σήμερα.

 

* Ο Θανάσης Λουκόπουλος είναι πολιτικός συντάκτης , μέλος της ΕΣΗΕΑ, με καταγωγή από την Δωρίδα