Γερμανία, η μεγάλη απειλή

Κερδοσκοπεί η Γερμανία εις βάρος της
υπόλοιπης Ευρώπης; Αναμφίβολα ναί! Αλλά
δεν είναι αυτό μόνο το ηθικό απέναντι
στους άλλους εταίρους θέμα.

Το σημαντικότερο θέμα όλων είναι ότι,
η πολιτική της Γερμανίας, με τη διαρκή
συσσώρευση κεφαλαίων που μπαίνουν σε
αδράνεια, από το εμπορικό πλεόνασμα και
κυρίως το «σκούπισμα» των καταθέσεων
του Νότου, αποσταθεροποιεί ολόκληρη
την Ευρώπη. Προκαλεί τον αποπληθωρισμό,
διαβρώνει δηλαδή συνεχώς αξίες και
περιουσίες, καταδικάζοντας τους
υπολοίπους σε οικονομικό τέλμα.

Εξού και οι αντιδράσεις από την
Κομισιόν, η οποία διέταξε τη διενέργεια
έρευνας για το εμπορικό πλεόνασμα της
Γερμανίας ή οι αντιδράσεις της Ευρωπαικής
Κεντρικής Τράπεζας που προχώρησε σε
περαιτέρω μείωση των επιτοκίων για να
δημιουργήσει μία αντισταθμιστική θετική
επίδραση.

Αυτό που απειλεί σήμερα την Ευρωζώνη,
είναι η συνεχής αύξηση των ανισορροπιών
μεταξύ του Βορρά και του Νότου, που εάν
δεν διορθωθούν θα πάρουν εκρηκτικές
διαστάσεις και θα οδηγήσουν στην διάλυση
του ευρωπαικού οικοδομήματος.

Το επισημαίναμε και σε προηγούμενο
άρθρο, ότι το μείζον ζήτημα σήμερα είναι
η επανα- ισορρόπηση της άνισης κατανομής
των κεφαλαίων και η πρόσβαση στη φθηνή
χρηματοδότηση όλων των οικονομιών του
ευρώ (και όχι μόνο του Βορρά), πράγμα στο
οποίο ευελπιστούμε ότι θα συμβάλει και
η τραπεζική ένωση από το 2014.

Εως πότε, δηλαδή, η Γερμανία θα δανείζεται
σχεδόν τζάμπα, αυξάνοντας τη δική της
μόνο ανταγωνιστικότητα και τις δικές
της εξαγωγές; Παράλληλα, όμως, από τη
στιγμή που μιλάμε για μία ενιαία
νομισματική ένωση, θα πρέπει να
απελευθερωθούν και τα κεφάλαια τα οποία
τώρα λιμνάζουν στη Γερμανία.

Να κατευθυνθούν σε άμεσες παραγωγικές
επενδύσεις, να διαχυθούν σε πανευρωπαική
βάση, προκειμένου να βρεθεί η χαμένη
εσωτερική ισορροπία στη ζώνη του ευρώ
και να αναχαιτίσουν την ύφεση, την
απαξίωση και την υψηλή ανεργία, κυρίως
οι χώρες του ευρωπαικού νότου, οι οποίες
έχουν «στεγνώσει» από χρήμα.

Η επιτακτική ανάγκη, δηλαδή, είναι να
αλλάξει η συμπεριφορά της Γερμανίας.
Δεν ζητάει κανείς να χαρίσει τα λεφτά
της, αλλά να τα επενδύσει προς αμοιβαίο
όφελος.

Τα ελλείμματα είναι γνωστό ότι προκαλούν
πολύ σοβαρά προβλήματα στο μέλλον των
οικονομιών. Άλλο τόσο, όμως, και τα
πλεονάσματα κεφαλαίων που λιμνάζουν.

Όταν μαζεύεις όλη τη ρευστότητα από
τη Γηραιά Ηπειρο, γιατί έχεις δημιουργήσει
πλεονεκτήματα επιβάλλοντας τους όρους
της πολιτικής του ισχυρότερου και
παράλληλα «κλειδώνεις» τη ρευστότητα
αυτή στα ταμεία σου, καταδικάζεις τους
άλλους σε έλλειψη επενδυτικών πόρων,
ύφεση, αποπληθωρισμό και υποβάθμιση
των οικονομιών. Και αυτό με βεβαιότητα
δεν μπορεί να συνεχιστεί για μακρύ
διάστημα.

Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, ότι η Γερμανία
εισπράττει τώρα τη δυσαρέσκεια των
κορυφαίων θεσμικών οργάνων της Ευρωπαικής
Ενωσης για την απαράδεκτη πολιτική της.

Οι ευρωεκλογές ας μην ξεχνάμε ότι
πλησιάζουν, οι αντιδράσεις λογικό είναι
να διογκωθούν και θα πρέπει να τις λάβει
σοβαρά υπόψη της η πολιτική τάξη της
Γερμανίας.

Οσο, εξάλλου, ο αποπληθωρισμός και η
πτώση των αξιών θα παραμένει η μεγάλη
απειλή, κανείς τρίτος πυλώνας επενδύσεων,
είτε λέγονται Ηνωμένες Πολιτείες, Κίνα
ή αραβικά κράτη, δεν πρόκειται να
διοχετεύει επενδυτικά κεφάλαια στην
Ευρώπη. Το πρόβλημα της απαξίωσης,
συνεπώς, σε λίγο θα πάρει τρομακτικές
διαστάσεις…

* Ο Γιάννης
Κοτόφωλος είναι δημοσιογράφος στην
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, με καταγωγή από την Δωρίδα