ΟΙ 4 ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΗΣ ΑΥΤΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΕΓΚΡΙΣΗ ΤΗΣ ΤΡΟΪΚΑ
- Διαφήμιση -
Χρόνος ανάγνωσης: 2 λεπτά
Δύο αποφάσεις συνδέουν την
πολυπραγμοσύνη της τροϊκα , με την
αναγκαιότητα για ένα εθνικό σχέδιο
ανάπτυξης και ανασυγκρότησης και την
απαίτηση για μια σαφή προγραμματική
συμφωνία ,μεταξύ των κυβερνητικών
εταίρων. Και οι δύο βαραίνουν αποκλειστικά
τις ηγεσίες της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ.
Είναι η άρνηση λήψης νέων μέτρων
που θα μειώνουν ,με τον ένα ¨η άλλο τρόπο,
τα μικρά και μεσαία εισοδήματα. Και η
τόλμη για ένα ελληνοκεντρικό μνημόνιο,
που θα εφαρμόσει με άλλες προϋποθέσεις
και όρους, η ελληνική ηγεσία .Αυτό θα
είναι και εκείνο που θα αναγκαστεί να
αποδεχτεί και η ευρωπαϊκή ηγεσία. Γιατί
πολύ απλά είναι το μόνο που μπορεί να
δημιουργήσει συνθήκες σταθερότητας
και ανάκαμψης της οικονομίας.
Η πρόκληση του σόκ και δέος και
του ξαφνικού θανάτου της τροϊκα, ήρθε
η ώρα να αντικατασταθεί με την ωριμότητα
και την αποτροπή. Και είναι αυτή ακριβώς
η κατάλληλη ώρα ,ώστε το δεύτερο να
αντιπαρατεθεί και να υπερισχύσει του
πρώτου.
Κατ’αρχή γιατί δεν υπάρχει
πλέον ούτε ενιαία στάση ,ούτε ενιαία
βούληση στο κορυφαίο τρίγωνο της
ευρωπαϊκής πυραμίδας. ΔΝΤ-ΕΚΤ – ιερατείο
ευρωζώνης .Έχουν στην ουσία τριχοτομηθεί.
Γιατί πολύ απλά βρίσκονται τώρα προ
των μεγάλων αδιεξόδων που οι ίδιοι
δημιούργησαν ,από τις λάθος επιλογές
και τους λάθος πολλαπλασιαστές. Τα δε
συμφέροντα και τα συνεπακόλουθα
διακυβεύματα , είναι πολύ μεγάλα για να
αφήσουν στον αυτόματο πιλότο, την
τεράστια υπόθεση της ελληνικής κρίσης
χρέους.
Δεν είναι καθόλου τυχαίος ο
πόλεμος μεταξύ ΔΝΤ και γερμανικού
οικονομικού άξονα ,για το πώς με ποιο
τρόπο και πότε ,πρέπει να διακανονιστεί
,το μη εξυπηρετούμενο πλέον ελληνικό
χρέος.
Ο γερμανικός οικονομικός άξονας
επιμένει οι αποφάσεις να ληφθούν τον
ερχόμενο Μάιο, ώστε να κρατάει όμηρο
ολόκληρη την ελληνική οικονομία και να
εκβιάζει για όσα ανομολόγητα έχει στην
κρυφή του ανζέντα.
Ο αμερικανικός παράγοντας
–βλέπε ΔΝΤ-θεωρεί ότι καθώς το πρωτογενές
πλεόνασμα είναι γεγονός ,πρέπει μέχρι
το τέλος του χρόνου να έχει αποφασιστεί
ο νέος οδικός χάρτης, εξόδου από τη κρίση
χωρίς τα βαρίδια τόκων και χρεολυσίων
,αλλά και κάποιων χρηματοδοτικών κενών
.
Όταν μάλιστα για τα τελευταία
υπάρχει ο τρόπος εξορθολογισμού και
διευθέτησής τους. Το χρηματοδοτικό
πλεονέκτημα ρευστότητας που θα
δημιουργήσει ο νέος οδικός χάρτης, στην
ανάπτυξη και ανασυγκρότηση της χώρας
, είναι αυτό που ενθαρρύνει κορυφαίους
παράγοντες στην Ουάσιγκτον κα ι τις
Βρυξέλλες να επιμένουν πως όλα αυτά
πρέπει να γίνουν άμεσα. Μέχρι τον
Δεκέμβριο.
Να θυμήσουμε πως η θεωρία των
σταδίων εφαρμόστηκε από το Σοβιετικό
καθεστώς με τα γνωστά αποτελέσματα. Δεν
είναι τυχαίο ότι ορισμένοι πολύ καλοί
αναλυτές ιστορικών γεγονότων ,συνδέουν
αυτή τη θεωρία με τη τωρινή λογική των
προαπαιτούμενων, του γερμανικού
οικονομικού άξονα . Λες και ο
προτεσταντισμός μπορεί να υπάρξει και
ως το ανώτερο στάδιο του οικονομικού
φιλελευθερισμού.
Κατά συνέπεια έχουμε μπεί ήδη
στη νέα φάση της κρίσης χρέους στην
Ελλάδα . Η δικομματική κυβέρνηση οφείλει
να κινηθεί εκμεταλευόμενη όλες τις
ευκαιρίες που της δίνονται. Και είναι
αρκετές στη παρούσα συγκυρία ,παρά τις
φωνές των γερακιών στο προχθεσινό
γιούρογκρουπ. Τώρα ανοίγονται περάσματα
από τα οποία η κυβέρνηση μπορεί να
περάσει τις δικές της διαμορφωμένες
θέσεις.
Η επεξεργασία των θέσεων αυτών
έχει γίνει με βάση και την εμπειρία των
τελευταίων 20 μηνών. Αυτό της επιτρέπει
να διεκδικήσει ,αυτό που στη δεδομένη
στιγμή έχει ανάγκη η χώρα . Είναι σχεδόν
το ίδιο ,με τα όσα ομολογούν οι κορυφαίοι
παράγοντες που προαναφέραμε, στα
ευρωπαϊκά και αμερικανικά κέντα αποφάσεων
.
Με σύμμαχο το εθνικό σχέδιο
ανασυγκρότησης αλλά και την προγραμματική
συμφωνία ,στην οποία οι κυβερνητικοί
εταίροι είναι υποχρεωμένοι πλέον να
καταλήξουν, η κυβέρνηση μπορεί να
προχωρήσει παρακάμπτοντας τις αντιρρήσεις
και αρνήσεις της τρόικα.
Η λογική ότι ορισμένες
επεξεργασμένες προτάσεις φορέων και
βουλευτών είναι σωστές, αλλά δεν μας
αφήνει η τρόικα να τις εφαρμόσουμε,
πρέπει να εγκαταλειφθεί οριστικά.
Άλλωστε επεδείχθει πως για τα όσα μέχρι
προκλήσεως επέμενε η τρόικα, δημιουργήθηκαν
μεγαλύτερες οικονομικές τρύπες σε
σχέση με το επιδιωκόμενο.
Η μεθοδολογία επί της φορολόγησης
του πετρελαίου θέρμανσης και της
ακίνητης περιουσίας, τα αναδιανεμητικά
προγράμματα για την μερική αντιμετώπιση
της ανεργίας, οι νομοθετικές παρεμβάσεις
που θα αυξήσουν τη ροή των εσόδων στα
ασφαλιστικά ταμεία και οι εναλλακτικοί
τρόποι χρηματοδότησης των εξωστρεφών
παραγωγικών μονάδων ,είναι οι περιπτώσεις
για τις οποίες η κυβέρνηση πρέπει να
προχωρήσει , χωρίς την έγκριση της
τρόικα, με οδηγό τις τεκμηριωμένες
προτάσεις που έχουν διαμορφώσει οι
υπηρεσίες των αρμόδιων υπουργείων.
* Ο Θανάσης Λουκόπουλος είναι πολιτικός συντάκτης , μέλος της ΕΣΗΕΑ, με καταγωγή από την Δωρίδα
- Διαφήμιση -