Διαπραγματευτική αντεπίθεση με τρία δυνατά χαρτιά για την Κυβέρνηση

Επιχειρείται
από διάφορες πλευρές, να ενισχυθεί το
θεωρητικό οπλοστάσιο της άποψης –
θέσης, πως το αποτέλεσμα των γερμανικών
εκλογών δεν επιτρέπει την αλλαγή της
διαπραγματευτικής τακτικής της ελληνικής
κυβέρνησης, που επιβάλλεται ώστε να
κερδηθεί το στοίχημα της ενίσχυσης της
ρευστότητας της πραγματικής οικονομίας
και των στοχευμένων αναπτυξιακών
παρεμβάσεων.

Επιχειρείται
η καθήλωση της ελληνικής πολιτικής
ηγεσίας, στην ίδια ατζέντα της
δημοσιονομικής προσαρμογής και της
αυστηρής τήρησης των υπεσχημένων, επί
ποινή μάλιστα νέων μέτρων ,που θα επέφεραν
το ολοκληρωτικό χτύπημα στην οικονομία.

Θέλουν δηλαδή
να πειθαναγκάσουν- στην καλύτερη
περίπτωση- ή να εκφοβίσουν -στη χειρότερη-
την κυβέρνηση, στη λογική ότι δεν είναι
αυτή η κατάλληλη στιγμή για μια
διαπραγμάτευση στη βάση των νέων
εφιαλτικών δεδομένων που δημιούργησε
το προβληματικό και άστοχο, όπως
εξελίχθηκε, πρόγραμμα του μνημονίου.

Θέλουν να
πείσουν ότι δεν έχει αλλάξει τίποτα σε
σχέση με πέρυσι και ότι όλα θα πρέπει
να προχωρήσουν σύμφωνα με τις επιταγές
της κλειστής σκληρής ομάδας χρηματοπιστωτικών
συμφερόντων.

Όμως τα οδυνηρά
αποτελέσματα της σκληρής μνημονιακής
πολιτικής και τα τρία δυνατά χαρτιά που
έχει στα χέρια της η ελληνική κυβέρνηση,
θα παίξουν το δικό τους καταλυτικό ρόλο.

Το πρώτο. Η
εκφρασθείσα βούληση των Σοσιαλδημοκρατών
στη Γερμανία ,να προτάξουν το ζήτημα
της οριστικής λύσης του ελληνικού
προβλήματος, στις συζητήσεις που θα
έχουν με την Μέρκελ, εν όψει της κατάρτισης
προγραμματικής συμφωνίας ,στην περίπτωση
που οδηγηθούν στον μεγάλο συνασπισμό.

Γι’αυτό ήδη η
κυβέρνηση θα έπρεπε να είχε τροφοδοτήσει
την ηγεσία του S.P.D.
με όλα τα απαραίτητα στοιχεία που θα
ενισχύσουν την επιχειρηματολογία υπέρ
της τολμηρής αλλαγής πλεύσης στην
Ελλάδα, ώστε να αναπτυχθούν άμεσα
παραγωγικοί τομείς της ελληνικής
οικονομίας που έχουν προοπτική και να
αντιμετωπιστεί δραστικά η ανεργία.

Το δεύτερο.
Το κύμα έντονου προβληματισμού που
δημιούργησε στις ευρωπαϊκές ηγεσίες,
η φρικτή δολοφονία του Παύλου Φύσσα και
οι παραμορφώσεις που μπορεί να
δημιουργήσουν στην πολιτική ζωή της
χώρας όχι μόνο οι πρακτικές της χρυσής
αυγής ,αλλά κυρίως οι αιτίες ενίσχυσής
της.

Πάνω ακριβώς
σε αυτό το στοιχείο ,πρέπει η κυβέρνηση
να χτίσει την διαπραγματευτική της
αντεπίθεση απέναντι σε όσους εξακολουθούν
να μη συναινούν για αποφάσεις που θα
εξουδετερώσουν τη γάγγραινα του χρέους
και θα βάλουν ένα τέλος στην αφόρητη
λιτότητα.

Το τρίτο. Η
μεγάλη ευκαιρία που δίνει η ελληνική
προεδρία της Ε.Ε. Οι ευνοϊκοί συσχετισμοί
στην Κομισιόν υπέρ μιάς ανζέντας που
θα αντιμετωπίζει τη λιτότητα και την
ανεργία ,αλλά και η ανοιχτή προτροπή
κυβερνήσεων της ευρωζώνης για αποφάσεις
και μέτρα του ιδίου περιεχομένου, δίνουν
μια πρώτης τάξεως ευκαιρία στη κυβέρνηση
να σφραγίσει το εισιτήριο, που θα βάλει
την ελληνική οικονομία στο δρομολόγιο
εξόδου από την αναπαραγόμενη κρίση.

Να υπογραμμίσουμε
όμως ακόμα ορισμένα σημεία, που φωτίζουν
τη συγκυρία.

Το «πρέπει να
συνεχίσουμε να πιέζουμε τους Έλληνες
να εφαρμόσουν αυτά που τους επιβάλαμε»
της κας Μέρκελ, μετά τα αποτελέσματα
των γερμανικών εκλογών, εμπεριέχει από
μόνη της ως δήλωση της αμφιβολία ότι
μπορεί και να μην συμβεί αυτό κατά τρόπο
απόλυτο και κατηγορηματικό.

Κι αυτό γιατί
γνωρίζει και η ίδια ότι η σκληρή και
δογματική θέση που επέβαλε τα τρία
τελευταία χρόνια ,για τον τρόπο διαχείρισης
της κρίσης σε χώρες όπως η Ελλάδα, δεν
είναι πλειοψηφική ούτε καν στη γερμανική
κοινή γνώμη. Γνωρίζει ότι η ελληνική
κοινωνία έχει ξεπεράσει τα όρια του
ανθρωπίνως ανεκτού και είναι έτοιμη να
εκραγεί

Γνωρίζει επίσης
η κα Μέρκελ ,ότι οι πολιτικές ζυμώσεις
και συμμαχίες σε χώρες όπως η Γαλλία,
η Ισπανία και η Ιταλία, αλλά και στο
εσωτερικό της Κομισιόν ,ευνοούν κινήσεις
όπως επί παραδείγματι την τραπεζική
ενοποίηση, που για την Ελλάδα θα σημάνει
την απαλλαγή του δημοσίου χρέους από
ένα ποσό της τάξης των 50-60 δις, ενώ θα
δώσει τεράστιες ανάσες ρευστότητας
στην λεηλατημένη ελληνική αγορά.

Τίποτα κατά
συνέπεια δεν είναι το ίδιο όπως στις
αρχές του χρόνου. Ο,τι απέρριπταν τότε
,είναι έτοιμοι να συζητήσουν τώρα κι’ας
δηλώνουν το αντίθετο.

Άλλωστε κορυφαίοι
παράγοντες στα κέντα λήψης αποφάσεων
στις Βρυξέλλες ,συμφωνούν ανοιχτά ότι
στις αρχές του ερχόμενου έτους πρέπει
να εφαρμοστεί το σχέδιο που έχει ήδη
συμφωνηθεί στις κλειστές συσκέψεις και
αφορά συγκεκριμένες αναπτυξιακές
παρεμβάσεις , ενίσχυση της ρευστότητας
και συγκεκριμένα μέτρα καταπολέμησης
της ανεργίας ,ειδικά για την Ελλάδα.

 

* Ο Θανάσης Λουκόπουλος είναι πολιτικός συντάκτης , μέλος της ΕΣΗΕΑ, με καταγωγή από την Δωρίδα