Η ατζέντα του φθινοπώρου

Ο τρόπος της
διαχείρισης του ελληνικού χρέους και η προώθηση των διαδικασιών για την
τραπεζική ένωση, αποτελούν τα δύο σημαντικότερα θέματα στην ατζέντα του
φθινοπώρου για τις Βρυξέλλες.

Ωστόσο, η ευρωπαϊκή
ατζέντα θα διαμορφωθεί επί της ουσίας από τη Γερμανία. Από τις προτεραιότητες ειδικότερα
που θα θέσει η Αγκελα Μέρκελ μετά τις γερμανικές εκλογές, λαμβάνοντας υπόψη
πρώτον τα  συμφέροντα της χώρας της (όπως
πάντα), αλλά και δεύτερον, τις ευρωεκλογές που θα διεξαχθούν τον Μάιο του 2014.

Τούτη τη
φορά οι ευρωεκλογές συγκεντρώνουν, περισσότερο από κάθε άλλη, την προσοχή των
ισχυρότερων ευρωπαϊκών κυβερνήσεων και κατά κύριο λόγο της Γερμανίας, επειδή διαφαίνεται
μεγάλος ο κίνδυνος μίας εκτεταμένης εκλογικής αποδοκιμασίας του ευρωσυστήματος.

Και τότε
μπορεί να ανοίξει ένα μεγάλο θέμα δημοκρατικής νομιμότητας στην Ευρώπη, ποιος
και με ποια κριτήρια παίρνει τις αποφάσεις για τα εισοδήματα και την τύχη των
τετρακοσίων εκατομμυρίων Ευρωπαίων πολιτών.

Στην πρώτη
γραμμή της ατζέντας, πάντως, μάλλον θα πρέπει να υπολογίσουμε τον τρόπο
διαχείρισης ή ακριβέστερα την πολιτική για την μείωση του ελληνικού χρέους, με
δεδομένο ότι το μείζον αυτό θέμα για τη χώρας μας αποτελεί ήδη κομμάτι της
προεκλογικής συζήτησης στη Γερμανία και ένα κρίσιμο ζήτημα που άνοιξε προ μηνών
το ίδιο το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, μιλώντας και για ολέθρια λάθη πολιτικής
απέναντι στην Ελλάδα.

Προς την
κατεύθυνση αυτή άλλωστε θεωρείται αυτονόητο ότι θα ασκήσει όλη της την
διαπραγματευτική ικανότητα η ελληνική κυβέρνηση τους αμέσως προσεχείς μήνες και
έχει κάθε λόγο πλέον να το κάνει.

Η
φθινοπωρινή ατζέντα όμως θα έχει έτσι κι αλλιώς πολύ Ελλάδα, διότι η χώρα μας
υπενθυμίζουμε ότι αναλαμβάνει από την 1η Ιανουαρίου την προεδρία της
Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Κατά τη
γνώμη μας είναι μία δύσκολη μεν αλλά ευνοϊκή από την άλλη πλευρά συγκυρία, για
την ανάκτηση και άλλου μέρους της χαμένης εμπιστοσύνης προς τους εταίρους.
Αρκεί βέβαια να υπάρξει πολύ καλή προετοιμασία από την ελληνική κυβέρνηση.

Στην ευρωπαϊκή
ατζέντα παράλληλα, έχει εισχωρήσει με έναν καυτό τρόπο, το ζήτημα της Συρίας
και των εξελίξεων γενικότερα στη Μέση Ανατολή, την περιοχή της Ανατολικής
Μεσογείου κ.λ.π.

Το πρόβλημα της Συρίας, πάντως, που μπορεί να πάρει και τις
πιο δραματικές διαστάσεις, αναδεικνύει για ακόμη φορά την έλλειψη ικανότητας
και στρατηγικής της Ευρώπης, να συμπήξει ενιαίο μέτωπο ζωτικής σημασίας για τα ευρωπαϊκά
συμφέροντα.

Ποια
πραγματικά είναι τα συμφέροντα της Ευρώπης; Ποιες είναι οι γεωπολιτικές της
επιδιώξεις; Μπορεί να διαμορφωθεί μία ενιαία εξωτερική πολιτική σε αυτόν το
άξονα;

Οι διαφορές
που κυριαρχούν στη βάση των εθνικών κατά προτεραιότητα συμφερόντων και όχι των ευρωπαϊκών
γενικότερα, επισκιάζουν ή επιβραδύνουν και τα θέματα της τραπεζικής ένωσης, που
είναι σίγουρα ένα από τα κυρίαρχα και πιο κρίσιμα θέματα των επόμενων έξη μηνών
για την ευρωζώνη.

Χωρίς
τραπεζική ένωση δεν μπορεί να λειτουργήσει ουσιαστικά ούτε νομισματική ούτε
οικονομική ένωση. Το ευρώ θα παραμένει ευάλωτο απέναντι στις κρίσεις και
παράλληλα θα καθυστερεί η πολυπόθητη ανάκαμψη και ανάπτυξη των οικονομιών της
Ευρώπης.

* Ο Γιάννης Κοτόφωλος είναι
δημοσιογράφος στη ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, με καταγωγή από την Δωρίδα.