Η Γερμανία προ της ύφεσης

Το
2013 φαίνεται ότι θα αποδειχθεί χρονιά ορόσημο για το ευρώ, ίσως η πιο κρίσιμη
χρονιά για την τύχη του κοινού ευρωπαϊκού νομίσματος. Πολλές εξελίξεις
εκτιμάται ότι θα δρομολογηθούν με βάση τις γερμανικές εκλογές του Σεπτεμβρίου.

Όχι
πριν από αυτές, αλλά κυρίως μετά, όταν επιβεβαιωθεί, κατά πάσα πιθανότητα, η
πρόβλεψη ότι η Γερμανία θα έχει περάσει ήδη στην οικονομική ύφεση, θύμα και η
ίδια της αυστηρής περιοριστικής πολιτικής που έχει επιβάλει στο Νότο της
Ευρώπης.

Η
κατάσταση τότε, θα είναι φύσει αδύνατον να παραμείνει όπως έχει σήμερα. Τα
πιθανά σενάρια που ενδεχομένως λοιπόν να εκφραστούν από τη Γερμανία, είναι δύο:
Το ένα είναι να αποφασίσει η γερμανική πολιτική ελίτ την μεγάλη στροφή για την
Ευρώπη, βάζοντας μπροστά την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.

Να
ενεργοποιηθεί στην ουσία δηλαδή η ΕΚΤ ως μηχανισμός εγγυήσεων και παραγωγής
χρήματος, για να αναστραφεί η διαδικασία της ύφεσης και του αποπληθωρισμού που
κατεδαφίζει σταδιακά τον ευρωπαϊκό νότο.

 Εκτός
του ότι θα σωζόταν έτσι το ευρώ και η ιδέα της ενωμένης Ευρώπης, από την
προοπτική αυτή μεγάλο όφελος θα αποσπούσε η Γερμανία, διότι θα απέτρεπε την
ύφεση της οικονομίας της εξαιτίας της πολύ μειωμένης ζήτησης των προϊόντων της
από την περιφέρεια.

Βεβαίως,
με τη Γερμανία τίποτε δεν μπορεί να θεωρηθεί σίγουρο. Ιδίως όταν η χώρα
εισέλθει σε ύφεση, μετά από μία μακρά περίοδο ασφάλειας και ανάπτυξης. Κανείς
δεν μπορεί να προβλέψει τότε πως θα αντιδράσει η γερμανική κοινή γνώμη, ακόμη
ενδεχομένως και πριν από τις εκλογές του Σεπτεμβρίου, όταν ολόκληρη η
Γερμανία  έχει διαποτιστεί με την
αντίληψη ότι ο Νότος θέλει να της απομυζά το ταμείο της…

Διόλου
απίθανο λοιπόν να κυριαρχήσουν ο συντηρητισμός και ο εθνικισμός, σε συνδυασμό
με το σκληρό γερμανικό νομισματικό δόγμα. Το δεύτερο συνεπώς σενάριο είναι να
οδηγηθεί η Γερμανία (στη γραμμή της Bundesbank) επιδιώκοντας
περαιτέρω «περιφρούρηση» του σημερινού της ευρώ, με άλλα λόγια επιτείνοντας τις
πολιτικές επιλογές της εις βάρος των χωρών οφειλετών και της ευρωπαϊκής
περιφέρειας.

Μία
τέτοια εξέλιξη, ωστόσο, τώρα πλέον, το πιθανότερο είναι να επιφέρει και τη
διάσπαση ή τη διάλυση του ευρώ!

Η
Ευρώπη διέρχεται ίσως την κρισιμότερη πορεία για το μέλλον της. Η κατάσταση για
τους επόμενους δέκα ή δώδεκα μήνες θα παραμείνει αναμφίβολα ιδιαιτέρως
εύθραυστη.

Η
Γαλλία αποδεικνύεται απολύτως αδύναμη να αντιδράσει. Έχοντας τα δικά της σοβαρά
διαρθρωτικά προβλήματα, προφανώς φοβάται να αποκολληθεί από το πλαίσιο της
Γερμανίας ή να σταθεί απέναντι της. Τα χαμηλά επιτόκια με τα οποία δανείζεται
και τα οποία απολαμβάνει σήμερα η Γαλλία, οφείλονται κυρίως στη στενή της σχέση
και την υποστήριξη που έχει από την Γερμανία. Δυστυχώς!

Εάν
η Γαλλία άλλαζε στάση, παρουσίαζε μία εναλλακτική πολιτική και συμμαχούσε με
την Ιταλία και την Ισπανία, θα κρινόταν από τις διεθνείς αγορές με τα ίδια
σταθμά και τα επιτόκια των ομολόγων της θα αυξάνονταν σημαντικά, προκαλώντας
αντιστοίχως έναν νέο κύκλο οικονομικών προβλημάτων στη χώρα. Μπορεί να
φρόντιζαν οι Γερμανοί γι αυτό…

* Ο Γιάννης Κοτόφωλος
είναι δημοσιογράφος στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, με καταγωγή από την Δωρίδα