Πίεση στη Γερμανική πολιτική ηγεσία να επισπεύσει τις εξελίξεις
- Διαφήμιση -
Χρόνος ανάγνωσης: 6 λεπτά
Του ΘΑΝΑΣΗ ΛΟΥΚΟΠΟΥΛΟΥ *
δεδομένων που δημιούργησε στις χώρες του τόξου της κρίσης (Ελλάδα – Πορτογαλία
– Ιρλανδία – Ισπανία – Ιταλία), η ακατανόητη επιμονή στην εφαρμογή της
πολιτικής των μνημονίων, της αυστηρής λιτότητας και της αδιάκριτης περιστολής
δαπανών, οδηγεί στο συμπέρασμα ότι το επόμενο τρίμηνο είναι ο πλέον
ενδεδειγμένος χρόνος να εφαρμοστούν προτάσεις και επισημάνσεις που έχουν
ωριμάσει στο εσωτερικών των κορυφαίων ευρωπαϊκών κέντρων.
Ο κύκλος των εσωτερικών αναζητήσεων και των αναβολών,
περί του οικονομικού πρακτέου, προκειμένου η Ευρωζώνη να ξεπεράσει τις διαδοχικά
ανακυκλούμενες κρίσεις, επιβάλλεται να κλείσει μετά και τα αποτελέσματα των
ιταλικών εκλογών.
η γερμανική πολιτική ηγεσία σε όλο της το εύρος.
Το επιχείρημα είναι απλό όσο και ακαταμάχητο.
ανυπομονησία περιμένει όλη η Ευρωζώνη, πρέπει να θεωρείται βέβαιο ότι η
διακυβέρνηση της χώρας αυτής θα διεκπεραιωθεί μόνο με τη στήριξη των
Χριστιανοδημοκρατών και των Σοσιαλδημοκρατών. Που σημαίνει πρακτικά ότι πρέπει να επέλθει
ένας συμβιβασμός, για τη συνταγή αντιμετώπισης της κρίσης χρέους, που διαπερνά
πλέον χώρες όπως η Ιταλία και η Γαλλία.
Ένας συμβιβασμός που σε καμία περίπτωση δεν θα προσομοιάζει
με την επικίνδυνα σκληρή στάση που κρατάει τους τελευταίους 20 μήνες, το κονκλάβιο
Μέρκελ – Σόϊμπλε, υποβοηθούμενο από κερδοσκοπικό χρηματιστηριακό κεφάλαιο και
τις ασύδοτες αγορές.
επιβεβλημένης από την κρίσιμη συγκυρία, αντιμετώπισης των δεικτών της τρέχουσας
κρίσης χρέους και ελλειμμάτων, σημαίνει ότι η γερμανική πολιτική ηγεσία θα
αναγκαστεί να ενεργοποιήσει το plan
Β
που έτσι και αλλιώς έχει στο συρτάρι της. Δηλαδή ενεργοποίηση των διαδικασιών
για έκδοση ευρωομόλογου, αύξηση ρευστότητας για στοχευμένες επενδύσεις, νέο
δραστικό κούρεμα του χρέους, χαλάρωση των εξοντωτικών όρων λιτότητας,
ενθάρρυνση της ΕΚΤ για ενίσχυση – μετά την ανακεφαλαιοποίηση – των τραπεζών
ώστε να πραγματοποιηθεί και η αναμενόμενη ευνοϊκή αντιμετώπιση των λεγόμενων
κόκκινων δανείων κ.ά.
Κατά συνέπεια και προκειμένου οι οικονομικές και
παραγωγικές δομές των χωρών που βρίσκονται στο κέντρο του εφιαλτικού κύκλου της
κρίσης, να μην αποσαρθρωθούν πλήρως, αναμένοντας τον επόμενο Οκτώβριο –
Νοέμβριο, η γερμανική πολιτική ηγεσία έχει δύο ουσιαστικές επιλογές να κάνει:
Να βοηθήσει να εφαρμοστούν άμεσα – εννοούμε
μέχρι τον ερχόμενο Ιούλιο – οι λυτρωτικές προτάσεις για τις οικονομίες των
χωρών που βρίσκονται σε μνημόνιο, αλλά και εσχάτως χωρών όπως η Ιταλία και η
Ισπανία.
Να επισπεύσει τις εκλογές που είναι να γίνουν
τον Σεπτέμβριο, για τον ερχόμενο Μάϊο το πολύ Ιούνιο, προκειμένου να απαλλάξει
την Ευρωζώνη από τον βραχνά και τον εφιάλτη της ανατροφοδοτούμενης κρίσης που
κινδυνεύει να εξαθλιώσει εκατομμύρια πολιτών στις χώρες της Νότιας Ευρώπης.
Άλλωστε κανείς δεν
διασφαλίζει στην κ. Μέρκελ ότι με τη σημερινή άκαμπτη και αντιπαραγωγική στάση
της, θα δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για να πετύχει τα επιθυμητά μεγάλα
εκλογικά ποσοστά. Μάλλον το αντίθετο θα συμβεί.
Στην αντίθετη περίπτωση θα
έχουμε μια παρατεταμένη εμπλοκή στις πολιτικές διεργασίες και παρεμβάσεις, που
επιβάλλεται να είναι τολμηρές και αποφασιστικού χαρακτήρα σε αυτή τη φάση, και
όχι ενός τυπικού διαχειριστικού χαρακτήρα.
Μπορεί και πρέπει να πειστεί
η γερμανική πολιτική ηγεσία και κυρίως τα μεγάλα κόμματα των
Χριστιανοδημοκρατών και Σοσιαλδημοκρατών, να κάνουν την υπέρβαση και να
επισπεύσουν τις διαδικασίες.
Και μόνο η αποφασιστική
πίεση από τις πολιτικές δυνάμεις Ελλάδας – Ισπανίας – Πορτογαλίας και Ιταλίας,
μπορεί να μεταπείσουν τα γερμανικά κόμματα, ιδιαίτερα τώρα που οι δύο μεγάλοι
πολιτικοί σχηματισμοί στην Ιταλία έχουν δεσμευθεί πως για την δημιουργία της
οποιασδήποτε κυβέρνησης στην γειτονική μας χώρα, θα πρέπει να ισχύσουν οι
ευνοϊκές ρυθμίσεις που προαναφέραμε.
συντάκτης, με καταγωγή από την Δωρίδα
- Διαφήμιση -
