Θα αλλάξουν πολλά σε ευρωζώνη και Ελλάδα μετά την κυπριακή κρίση
Χρόνος ανάγνωσης: 7 λεπτά
Του ΘΑΝΑΣΗ ΛΟΥΚΟΠΟΥΛΟΥ *
αναπροσαρμόσουν τις τακτικές και σε ένα βαθμό τις στρατηγικές κινήσεις, μετά
τις δραματικές εξελίξεις που δημιούργησε η ανόητη και εξόχως επικίνδυνη απόφαση
του Eurogroup, για
«κούρεμα» των καταθέσεων στις κυπριακές τράπεζες.
Οι παρενέργειες θα είναι αλυσιδωτές και πάντως τόσες, όσες για να
επιφέρουν ανασκευή και αναθεώρηση πολλών πολιτικών και οικονομικών επιλογών,
όχι μόνο στην Κύπρο αλλά και σε χώρες της Ευρωζώνης, που βιώνουν την πρωτοφανή
κρίση, αλλά και σε άλλες που είναι εν δυνάμει υποψήφιες να την υποστούν.
πρόβλημα της Κύπρου, θα αλλάξει πολλά από τα θέσφατα που η πολιτικο –
οικονομική ελίτ της Ευρωζώνης φρόντισε να δημιουργήσει με ύπουλο και αλαζονικό
τρόπο, στην προσπάθειά της να τιμωρήσει τις «ανυπάκουες» χώρες του Νότου.
Είτε θέλουν είτε όχι οι παρενέργειες που θα δημιουργήσει η ολέθρια
διαχείριση της κρίσης στην Κύπρο, θα είναι παρούσες σε κάθε κίνηση και επιλογή
του σκληρού ιερατείου Βρυξελλών και Βερολίνου. Δεν θα ήταν υπερβολή να
επισημανθεί ότι το αποφασιστικό «όχι» της κυπριακής Βουλής, δημιουργεί νέα
δεδομένα και οδηγεί στην αλλαγή των οδικών χαρτών που είχαν συνταχθεί.
τέσσερις σίγουρες αλλαγές συνίστανται:
Στην αλλαγή του πολιτικού χάρτη που η πολιτική
ηγεσία της Κύπρου, ανεξάρτητα από επιμέρους κομματικές αποχρώσεις, είχε
διαμορφώσει ώστε η οικονομία της Μεγαλονήσου να έχει μια ελεγχόμενη μετάβαση
στο νέο τοπίο που απαιτούσε η Ευρωζώνη και ειδικότερα η γερμανική πολιτική ηγεσία. Τώρα η κυπριακή
ηγεσία πρέπει μέσα από συμβιβασμούς και ισορροπίες, να βρει εναλλακτικό σχέδιο
που να αποδίδει και το οποίο θα κρατήσει όρθιους τους πυλώνες της οικονομίας
που είναι οι υπηρεσίες, ο χρηματοπιστωτικός τομέας, ο τουρισμός και η ανεργία. Εναλλακτικό σχέδιο που να αντέχει
ακόμα και στο ενδεχόμενο εξόδου της Κύπρου από το ευρώ όσο και αν αυτό σοκάρει
τους περισσότερους. Αυτό θα είναι και το πιο κρίσιμο στοιχείο της όλης προσπάθειας
για αποδοτικές διαπραγματεύσεις με το ιερατείο και γιατί όχι για ελεγχόμενα
εκβιαστικά διλήμματα που πρέπει να τεθούν από την πλευρά της Κύπρου.
Στην αλλαγή του οδικού χάρτη που η νεοφιλελεύθερη
και εξόχως αλαζονική δεξιά ηγεσία της Γερμανίας έχει καταστρώσει προκειμένου να
ελέγξει κινήσεις και εξελίξεις, ενόψει των γερμανικών εκλογών , αλλά και μετά
από αυτές. Παραβίασε του ευρωπαϊκούς κανόνες πολιτικής συμπεριφοράς, αδιαφόρησε
για τις ευρωπαϊκές αξίες της δημοκρατικής συναντίληψης και αλληλεγγύης. Κάτι
που δεν πρόκειται να περάσει χωρίς να εισπράξει το τίμημα, το οποίο
μεσοπρόθεσμα θα είναι ευδιάκριτο και υπολογίσιμο. Αυτό το γνωρίζει και θα
προσπαθήσει με κάθε τρόπο να το αποτρέψει. Προϋπόθεση βεβαίως είναι η
επανεκλογή του διδύμου της συμφοράς Μέρκελ – Σόϊμπλε. Όμως μετά τις τελευταίες
εξελίξεις, λίγοι είναι εκείνοι που στοιχηματίζουν υπέρ αυτού του ενδεχόμενου.
Σε κάθε περίπτωση πρόκειται να πέσει θύμα της ίδιας της πολιτικής βουλιμίας και
της αρρωστημένης αντίληψής της, ότι πρέπει να επικυριαρχεί επί όλων των
πολιτικών ηγεσιών της Ευρωζώνης. Άλλωστε μόνη της δημιούργησε εδώ και τρεις
μήνες το πρόβλημα, με τις συνεχείς διαρροές περί ρωσικού μαύρου χρήματος στην
Κύπρο, που πρέπει να αποβληθεί. Αν οι πραγματικές προθέσεις της ήταν ο
εξορθολογισμός της λειτουργίας του τραπεζικού συστήματος, υπήρχαν πολλοί τρόποι
να το πετύχει χωρίς να εξωθήσει τη χώρα σε χρεοκοπία, η οποία με τη σειρά της
θα δημιουργήσει πολύ μεγαλύτερα προβλήματα.
Στην αλλαγή του οδικού χάρτη που με βαριά καρδιά
είχαν συντάξει οι πολιτικές ηγεσίες σε χώρες όπως η Γαλλία, η Ιταλία, η Ισπανία
και πρωτίστως η Ελλάδα. Είναι φανερό ότι το γερμανικό ατόπημα, θα θελήσουν να
το εκμεταλλευτούν κάτω και από το βάρος των πολιτών, των θεσμικών συλλογικών
οργάνων και των παραγωγικών δυνάμεων, που θα τις πιέζουν να υιοθετήσουν ένα άλλο
σχέδιο για αλλαγή λειτουργίας του ευρωπαϊκού τραπεζικού τομέα, για μεγαλύτερη
ρευστότητα, για παραγωγικές και αναπτυξιακές πρωτοβουλίες, που θα αντιστρέψουν
την ύφεση και θα δώσουν προοπτική στις τοπικές οικονομίες. Και όλα αυτά πέρα
και έξω από τις ανορθόδοξες επιδιώξεις της Γερμανίας, για έλεγχό τους και
πρόσδεσή τους στα γερμανικά οικονομικά σχέδια.
Ακόμα και η Ρωσία εκτιμάται, ότι θα πρέπει να
αλλάξει τον δικό της οδικό χάρτη στην Ν.Α. Μεσόγειο καθώς κινδυνεύει να μείνει
εκτός νυμφώνος. Να μείνει δηλαδή εκτός του τεράστιου γεωπολιτικού παιχνιδιού
που θα παιχθεί στην περιοχή τα επόμενα χρόνια. Είναι σχεδόν σίγουρο ότι η
σημερινή πολιτική ηγεσία στη Μόσχα, έχει αποφασίσει να παίξει ο ρωσικός
παράγοντας σημαντικό ρόλο, στην εν εξελίξει διανομή ρόλων και μεριδίων ενός
παιχνιδιού που το οικονομικό και πολιτικό αποτέλεσμα αφορά όλους και κυρίως τις
μεγάλες δυνάμεις. Κατά συνέπεια δεν θα αντιμετωπίσει το ζήτημα της Κύπρου με
τον κλασικό υστερόβουλο και κουτοπόνηρο τρόπο.
Αν τις ηγεσίες που προαναφέραμε, η απίστευτη κρίση
στην Κύπρο, τις ωθεί σε αλλαγή των χαρτογραφημένων κινήσεών τους. Την ελληνική
πολιτική ηγεσία δεν την ωθεί απλά. Την υποχρεώνει και σχεδόν της επιβάλλει, να
υλοποιήσει το εθνικό σχέδιο δράσης, που οφείλει να διαπραγματευθεί με την
τρόικα κάτω από άλλους όρους και έξω από το γνωστό ετεροβαρές εκβιαστικό
πλαίσιο. Γιατί η Κύπρος είναι κομμάτι του Ελληνισμού, όσο και αν ορισμένοι
θέλουν να το ξεχνούν. Και αυτό είναι κεφαλαιώδους σημασίας και φυσικά
επισκιάζει όλες τις πλευρές της σημερινής συγκυριακής διαχείρισης χρέους και
ελλειμμάτων.
Δωρίδα