Please ensure Javascript is enabled for purposes of website accessibility

- Διαφήμιση -

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΒΑΛΚΑΝΙΚΕΣ ΠΡΟΚΛΗΣΕΙΣ

- Διαφήμιση -

Χρόνος ανάγνωσης: 9 λεπτά

Άρθρο του Θανάση
Λουκόπουλου *

Ισχυρίζονται
πολλοί ότι σε περίοδο ισοπεδωτικής- οικονομικής κρίσης, σαν αυτή που βιώνει
σήμερα η Ελλάδα, δεν υπάρχουν δυνατότητες για άσκηση ολοκληρωμένης εξωτερικής
πολιτικής, που να υποστηρίζει τα ζητήματα εθνικής κυριαρχίας και ασφάλειας.
Ο
ισχυρισμός αυτός βρίσκει ενδεχομένως εφαρμογές σε χώρες του πλανήτη, που δεν
έχουν την γεωστρατηγική σημασία της Ελλάδας, αλλά και το υποστηρικτικό,
πολιτικό και νομικό πλαίσιο μιας συμμαχίας, όπως αυτής της ΕΕ.
Δεν
είναι, άλλωστε, τυχαίο, ότι παρά το γεγονός ότι η Ελλάδα βρίσκεται ήδη 4 χρόνια
στον «κυκλώνα» της πρωτοφανούς οικονομικής κρίσης, δεν παρατηρούμε δραματική
επιδείνωση κάποιων από τα εθνικά θέματα που έχουμε σε εκκρεμότητα.
Αντίθετα,
υπάρχουν βάσιμες εκτιμήσεις ότι τα αρμόδια ευρωπαϊκά όργανα δεν απορρίπτουν
(για να μην πούμε ότι ευνοούν) κινήσεις της ελληνικής πλευράς, που -υπό
διαφορετικές συνθήκες- δεν θα μπορούσαν να γίνουν χωρίς να προκαλέσουν προβλήματα
εντάσεων με τις γειτονικές χώρες.


Για παράδειγμα, η ενδεδειγμένη παραγωγική πολιτική που αρχίζει να εφαρμόζεται
στα ζητήματα ερευνών για υποθαλάσσια κοιτάσματα υδρογονανθράκων στο Αιγαίο και
Κρητικό πέλαγος.

■ Η
περιφρούρηση του νησιωτικού-αιγαιακού χώρου για θέματα λαθρομετανάστευσης, αλλά
και ερευνών και διάσωσης, που αντιστοιχείται με τις πάγιες ελληνικές θέσεις.

■ Η
κατηγορηματική απόρριψη διαφόρων πρακτικών και συμπεριφορών στη Θράκη, που έχει
έντονο το χρώμα του τουρκικού διεμβολισμού σε θέματα εθνικής κυριαρχίας και
ασφάλειας.

■ Η
καταδίκη πολλών όψεων της εθνικιστικής πολιτικής της ηγεσίας της πΓΔΜ και η
ενθάρρυνση πολιτικών πρωτοβουλιών, που βρίσκονται πολύ κοντά στις γνωστές
εθνικές-ελληνικές θέσεις, επί του «μακεδονικού» ζητήματος.

■ Οι
παρεμβάσεις στην αλβανική ηγεσία, να εγκαταλείψει τον εθνικιστικό
μεγαλοϊδεατισμό και να προσαρμόσει την πολιτική της στη βάση ορισμένων σταθερών
αξιών της ευρωπαϊκής πολιτικής, που εξ αντικειμένου δίνουν επιπρόσθετα
επιχειρήματα και ενισχύουν τις ελληνικές θέσεις, τόσο για την υπεράσπιση των
δικαιωμάτων της ελληνικής μειονότητας, όσο και αποφυγής εκ μέρους της αλβανικής
πλευράς ενεργειών, που υπονομεύουν τις σχετικές διεθνείς συμβάσεις, οι οποίες
καθορίζουν και το πλαίσιο διπλωματικών σχέσεων μεταξύ των δύο χωρών.

Υπό
αυτή την έννοια, μπορούμε να συμπεράνουμε ότι η οικονομική κρίση δημιουργεί
ευκαιρίες στο χώρο των εθνικών μας θεμάτων. 
Αρκεί η ελληνική πολιτική ηγεσία, οι ομογενειακές οργανώσεις, και τα
ελληνικά λόμπυ ανά τον κόσμο, να προσαρμόσουν με σοβαρή και συστηματική δουλειά
την εθνική στρατηγική στις πολλές και άκρως ενδιαφέρουσες ανακατατάξεις,
αλλαγές συμμαχιών και αντιπαλότητες που παρατηρούνται στην ευρύτερη περιοχή της
ΝΑ Μεσογείου και Βαλκανίων.

Δικαιούται,
κατά κάποιο τρόπο, η Ελλάδα να ζητήσει από την ευρωζώνη-ΕΕ τη σταθερή
υπεράσπιση μιας ανάλογης εθνικής στρατηγικής, ως αντιστάθμισμα στις πολλές
άστοχες ενέργειες και κακές αποφάσεις στον τρόπο αντιμετώπισης της οικονομικής
κρίσης.

Στο
«μακεδονικό» ζήτημα η Ελλάδα δεν έχει κανένα λόγο να εμφανίζεται ως η
επισπεύδουσα, από τη στιγμή που ο Σκοπιανός πρωθυπουργός Ν. Γκρουέφσκι,
συνεχίζει την ακραία εθνικιστική πολιτική του. Δεν πρέπει να επαναληφθούν τα
λάθη του παρελθόντος, όπως της υπογραφής της ενδιάμεσης συμφωνίας του ’95, και
της μη πραγματοποίησης μιας διεθνούς διάσκεψης για το «μακεδονικό», στο χρόνο
φυσικά που έπρεπε.

Τώρα,
θα πρέπει να συνεχίσει να προβάλει την αιτιολογημένη θέση, ότι δεν μπορεί να
υπάρξει λύση στο θέμα της ονομασίας, εάν η άλλη πλευρά δεν αποδεχθεί μια
σύνθετη ονομασία, έναντι όλων (χωρών και οργανισμών) με απόρριψη των
εθνολογικών αναφορών που παραποιούν και αλλοιώνουν το ιστορικό προηγούμενο.
Άλλωστε, αυτό το τελευταίο βρίσκει απολύτως σύμφωνες, τόσο τη Βουλγαρία, όσο
και την Αλβανία, για διαφορετικούς φυσικά λόγους.

Είναι
η κατάλληλη στιγμή να εκδηλωθεί μια ευέλικτη, όσο και διεισδυτική πολιτική, που
θα αναδεικνύει και θα εκμεταλλεύεται τις τεράστιες αντιθέσεις, μεταξύ των
κομμάτων στα Σκόπια, για τον τρόπο αντιμετώπισης του ζητήματος της ονομασίας.

Σε
κάθε περίπτωση, πρέπει να ενθαρρυνθούν -με όποιο τρόπο κριθεί πιο
αποτελεσματικός- οι πρωτοβουλίες αρχηγών κομμάτων της αντιπολίτευσης, που
αντιμάχονται με σφοδρότητα, την ακραία ρητορική του Γκρουέφσκι και επιμένουν σε
αποδοτικό διάλογο με την Ελλάδα, χωρίς προαπαιτούμενα. Είναι ενδεικτικές οι
σχετικές δηλώσεις τόσο του Μπ. Τσεβερνκόφσκι, όσο κυρίως του Λ. Γκεοργκίεφσκι.
Η διακριτική επαφή και συνεννόηση μαζί τους θα ήταν μια κίνηση, που μπορεί να αποδώσει
πολλά, πέραν του αναμενομένου.

Άλλωστε,
είναι πολύ πιθανό οι αρχηγοί αυτοί και τα συγκεκριμένα κόμματα, να κατορθώσουν
να σχηματίσουν κυβέρνηση, μετά τις πρόωρες εκλογές που θα διεξαχθούν εντός του
2013.

Πάντως,
επειδή όπως όλα δείχνουν, η τελική λύση στο ζήτημα της ονομασίας θα αργήσει να
έρθει, μια ολοκληρωμένη εθνική στρατηγική, δεν μπορεί να αγνοεί το γεγονός ότι
η Βουλγαρία, έχει κάθε λόγο να απορρίπτει τις ανιστόρητες θέσεις της ηγεσίας
των Σκοπίων, καθώς της προκαλούν επιπρόσθετα προβλήματα και διαταράσσουν τις
λεπτές ισορροπίες.

Πιο
συγκεκριμένα, η Ελλάδα θα πρέπει να εκμεταλλευθεί την πολιτιστική επιρροή των
Βουλγάρων στα Σκόπια.  Χωρίς να υπάρχει
εμφανής συνεννόηση, μπορεί να υποστηριχθεί και να προωθηθεί μια συστηματική
δουλειά των Βούλγαρων στον πολιτιστικό και εθνικό τομέα και μια αντίστοιχη της
Ελλάδας στον οικονομικό.

Αυτό
θα ενθαρρύνει τις εγχώριες πολιτικές δυνάμεις στα Σκόπια, που θέλουν να
εργαστούν στην αντίθετη κατεύθυνση, από αυτή του σημερινού πρωθυπουργού. Η
οποία ας σημειωθεί, έχει ήδη προσκρούσει ,σε τείχος αδιεξόδων. Και αυτό, γιατί
το υπερ-προβεβλημένο άνοιγμα Γκρούεφσκι στην Τουρκία δεν έχει αποδώσει τίποτα,
επί της ουσίας, πέρα από μια προστασία που συνεχίζουν να πουλάνε οι Τούρκοι,
για τους γνωστούς λόγους.

Μάλιστα,
η αστάθεια και η αβεβαιότητα που φουντώνουν πάλι στα Σκόπια, οδηγούν
διπλωματικούς παρατηρητές να συμπεράνουν ότι είναι η κατάλληλη στιγμή, να
προχωρήσει η Ελλάδα σε μια ανάλογη κίνηση, σαν αυτή που έκανε η Βουλγαρία, για
τους βουλγαρικής καταγωγής πολίτες των Σκοπίων.

Να
χορηγήσει, δηλαδή, χιλιάδες διαβατήρια σε καταγόμενους από την Ελλάδα πολίτες
της πΓΔΜ, οι οποίοι είναι βέβαιο ότι θα δημιουργήσουν κύκλους συμφερόντων, που
αντικειμενικά θα λειτουργούν υπέρ των ελληνικών θέσεων. Πόσο μάλλον, που όλους
αυτούς τους πολίτες τους χρησιμοποιεί σήμερα ο Γκρούεφσκι , ως προγεφύρωμα των
εθνικιστικών του επινοήσεων.

Ο
αντίλογος, περί κινδύνου, εγέρσεως μειονοτικών ζητημάτων στην Ελλάδα, από τους
πολίτες αυτούς που θα πάρουν διαβατήρια, δεν μπορεί να σταθεί καθώς η ελληνική
πολιτεία έχει το «όπλο» της αφαίρεσης της ιθαγένειας, ανά πάσα στιγμή,  για όποιους από αυτούς διαπιστώσει ότι κάνουν
προμελετημένες υπονομευτικές ενέργειες.

Φυσικά,
είναι περιττό να επιχειρηματολογήσουμε για το πόσο αποτελεσματικό μπορεί να
είναι ένα τέτοιο «όπλο» στα χέρια της ελληνικής διπλωματίας, καθώς χιλιάδες
πολίτες της πΓΔΜ, θα σκέφτονται ελληνικά και θα ενεργούν ανάλογα.

*Ο Θανάσης Λουκόπουλος είναι πολιτικός
συντάκτης , μέλος της ΕΣΗΕΑ, με καταγωγή από την Δωρίδα .

- Διαφήμιση -

Subscribe to our newsletter
Subscribe to our newsletter

Άμεσες ειδοποιήσεις για τα τελευταία άρθρα μας - στη στιγμή!

- Διαφήμιση -