Please ensure Javascript is enabled for purposes of website accessibility

- Διαφήμιση -

Μονόδρομος η εφαρμογή των άλλων μέτρων για την απαλλαγή από το χρέος

- Διαφήμιση -

Χρόνος ανάγνωσης: 7 λεπτά

                                          

Άρθρο του Θανάση Λουκόπουλου *

Υπάρχουν  δύο δεδομένα, που ελάχιστοι πλέον  αμφισβητούν, τα οποία  δείχνουν το δρόμο που πρέπει να βαδίσουν όχι
μόνο οι κυβερνώντες στην Ελλάδα, αλλά κι οι υπεύθυνοι της Ευρωζώνης, αναφορικά
με το ελληνικό ζήτημα.

Πρώτον, ότι
το ποσοστό του χρέους επί του ΑΕΠ θα είναι 189% μετά από τέσσερα χρόνια, αν δεν
γίνουν δραστικές και λυτρωτικές κινήσεις.

Δεύτερον,
ότι το κόστος εξόδου της Ελλάδος από το ευρώ θα στοιχίσει στην Ευρωζώνη πάνω
από 3 τρις ευρώ, ενώ το κόστος διαχείρισης του χρέους κάτω από 150 δις
ευρώ. 

Το ερώτημα
λοιπόν σαφές όσο και αφοπλιστικό : Ποια σοβαρή και νουνεχής ηγεσία, οπουδήποτε
βρίσκεται στην Ευρώπη, θα αρνηθεί τις θαρραλέες κινήσεις, προκειμένου να
αποσοβηθεί ο κίνδυνος υπερίσχυσης της αρνητικής πλευράς των δεδομένων που
προαναφέραμε.

Μια μόνο
ηγεσία θα το έκανε.  Αυτή που θα ήταν
δέσμια συγκεκριμένων τοκογλυφικών και κερδοσκοπικών συμφερόντων.  Θέλουμε να ελπίζουμε ότι τέτοια ηγεσία, δεν
θα βρεθεί στο δρόμο της Ελλάδας  προς τη
λύτρωση.

Σε κάθε περίπτωση
η ελληνική πολιτική ηγεσία, μετά και την ψήφιση του πιο απάνθρωπου,
αντικοινωνικού και εξοντωτικού πακέτου μέτρων απ’ τη Βουλή, οφείλει να
εφαρμόσει στην πράξη το δόγμα, πως θέσφατα και ταμπού δεν χωράνε στο πλήθος
ενεργειών που πρέπει να γίνουν, για την  συνολική και άρα οριστική  λύση του ελληνικού προβλήματος.  Πόσο μάλλον με το τεράστιο αρνητικό φορτίο,
που  επισώρευσε  στη πολιτική ζωή με τον τρόπο που ψηφίστηκαν.

Αρχής
γενομένης, απ’ το εκβιαστικό γαϊτανάκι που αρχίζουν να υφαίνουν ορισμένοι, περί
τμηματικής καταβολής της συνολικής δόσης των 40 περίπου δις ευρώ, που πρέπει να
δοθεί άμεσα.  Κι αυτό για να υποχρεωθεί,
όπως λένε, η Ελλάδα να εφαρμόσει τα ψηφισθέντα. 
Κάτι που δεν θα ήταν μόνο εκβιαστικό, αλλά πρωτίστως εγκληματικό.

Στο
ενδεχόμενο που προαναφέραμε, η ελληνική πολιτική ηγεσία στο σύνολό της, θα
πρέπει να αντιδράσει άμεσα και ακαριαία.  Θα πρέπει να αναστείλει την εφαρμογή των
μέτρων που ψηφίστηκαν και να προκαλέσει πολιτικό ζήτημα ώστε να γίνει ειδική
Σύνοδος Κορυφής.  Ας  ελπίσουμε ότι δεν θα οδηγήσουν τη κατάσταση
σε αυτό το ακραίο σημείο.

Όμως η
κυβέρνηση θα πρέπει να εκμεταλλευτεί στο έπακρο το γεγονός ότι έχουν μείνει
λίγοι πλέον στην Ευρώπη, που επιμένουν ότι η Ελλάδα μπορεί να προχωρήσει μόνο
με τα μέτρα δημοσιονομικής πειθαρχίας και ανατροπών των όσων ισχύουν στα
εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα.  Οι
περισσότεροι θέτουν ευθέως θέμα υιοθέτησης μέτρων για τη διαχείριση του χρέους.  Εδώ ακριβώς βρίσκεται και η ουσία του
ελληνικού ζητήματος.

Τώρα είναι η
ώρα κρίσης και ευθύνης, όχι μόνο για το ελληνικό πολιτικό σύστημα, αλλά κυρίως,
για τις ηγεσίες των εταίρων και πιστωτών μας.  

Μέχρι τα
τέλη Νοεμβρίου, θα πρέπει να έχει σταλεί μήνυμα σαφές και καθαρό, προς κάθε
κατεύθυνση, ότι η Ελλάδα θα μείνει με κάθε κόστος, στη ζώνη του ευρώ.
Ακολούθως να
αρχίσει η επεξεργασία των προτάσεων, που άλλωστε βρίσκονται ήδη στο τραπέζι. Αν
δεν γίνει ούτε αυτή τη φορά, ένας σοβαρός 
συνδυασμός  των προτάσεων για                      

* επαναγορά χρέους κατά τρόπο που θα αφαιρεί
απ’  τον συνολικό αριθμό και  δραστική μείωση των επιτοκίων για το
εναπομείναν.

* χρονική μετάθεση αποπληρωμής του χρέους
που θα διαμορφωθεί μετά τις παρεμβάσεις αυτές.

* μη εγγραφή του ποσού
ανακεφαλαιοποίησης  των   τραπεζών, στο δημόσιο χρέος

* άρση των κοινοτικών διατάξεων που δεσμεύουν
την Ελλάδα και δεν επιτρέπουν την αγορά ελληνικών ομολόγων, από μεγάλους
κρατικούς και ιδιωτικούς οίκους, Κίνας , Ρωσίας και Καναδά ,

πάνω απ’ όλα  δε , ο ρυθμός αποπληρωμής του χρέους  να συνδυαστεί  με ρήτρες ανάπτυξης,  τίποτα δεν πρόκειται να προχωρήσει, αν  μάλιστα δεν
διευρυνθεί η παραγωγική βάση της χώρας και δεν επιτραπεί να εισρεύσουν νέα
κεφάλαια από οποιαδήποτε χώρα του πλανήτη.

Αν η γερμανική κερδοσκοπική τάξη
θεωρεί ότι θα λυθεί το πρόβλημα  της
Ελλάδας, με το ξεπούλημα των φιλέτων της ελληνικής οικονομίας σε δικούς της  ανθρώπους ,τότε σίγουρα είμαστε σε λάθος δρόμο,
απ’ τον οποίο πρέπει να βγούμε πολύ σύντομα .

* Ο Θανάσης
Λουκόπουλος είναι πολιτικός συντάκτης , με καταγωγή από τη Δωρίδα.

- Διαφήμιση -

Subscribe to our newsletter
Subscribe to our newsletter

Άμεσες ειδοποιήσεις για τα τελευταία άρθρα μας - στη στιγμή!

- Διαφήμιση -