Ελλάδα, Μέρκελ και εκλογές

Η
υπόθεση της Ευρώπης εξελίσσεται με γνώμονα τα στρατηγικά συμφέροντα της
Γερμανίας, τα οποία εκφράζονται στην παρούσα φάση από την Άγκελα Μέρκελ και
υποτάσσονται στην ισχυρή της θέληση να επανεκλεγεί στην καγκελαρία.
Στο πλαίσιο αυτής της πολιτικής αλυσίδας,
δηλαδή ότι η Γερμανία επί της ουσίας αποφασίζει για την Ευρώπη, ότι η Γερμανία
βαδίζει σε εκλογές και ότι η Μέρκελ θέλει να κερδίσει τις εκλογές
αντικατοπτρίζοντας την κυρίαρχη αντίληψη που έχει διαμορφωθεί στην πλειοψηφία
των Γερμανών (υπέρ του ευρώ αλλά χωρίς άλλα χρήματα από τη χώρα τους), θα
πρέπει να θεωρούμε δεδομένα και τα ακόλουθα:

Πρώτον: Δεν πρόκειται να γίνουν μεγάλες
υποχωρήσεις από τον ευρωπαϊκό Βορρά στον Νότο, δηλαδή δεν πρέπει να ευελπιστούμε
σε σημαντικές μεταφορές οικονομικών πόρων στον πληγωμένο Νότο, τουλάχιστον για
ένα δωδεκάμηνο.
Αυτό θα καθυστερήσει και την έξοδο των χωρών της νοτίου Ευρώπης
από τη βαθιά κρίση, αλλά θα καθυστερήσει και την (όποια) προοπτική οικονομικής
ανάπτυξης για το σύνολο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Δεύτερον: Επειδή δεν υπάρχει λόγος να επιδεινωθούν
τα πράγματα και να κινδυνέψει σοβαρά πάλι η Ευρωζώνη να διαλυθεί, αυτό το
«πολιτικό κενό» θα το καλύψει για άλλη μία φορά η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.

Τι σημαίνει αυτό; Ο Μάριο Ντράγκι θα προσφέρει και θα αγοράζει ταυτόχρονα
χρόνο, κρατώντας μια λεπτή ισορροπία με τις αγορές, λειτουργώντας πυροσβεστικά
απέναντι στις άγριες πάντα διαθέσεις τους.
Η ΕΚΤ είναι ο μηχανισμός που
πιστοποιεί την πολιτική βούληση των μεγάλων κρατών για τη διατήρηση της
Ευρωζώνης (βλέπε και απόφαση για την αγορά των ομολόγων), όπως τώρα και η
Κομισιόν, δραστηριοποιείται ως προάγγελος των κρίσιμων αποφάσεων για την
περαιτέρω ενοποίηση (βλέπε και σχέδιο για τραπεζική ενοποίηση) και, γιατί όχι,
σε βάθος χρόνο, την ίδια την πολυπόθητη ομοσπονδιοποίηση της Ευρώπης.
Είναι
πολύ θετικές εξελίξεις, οι οποίες αναμένεται να αποτυπωθούν και να αυξηθούν
κατά το προσεχές δωδεκάμηνο, αλλά γενναίες πολιτικές αποφάσεις από τις
ευρωπαϊκές ηγεσίες –λόγω Γερμανίας όπως είπαμε– δεν πρόκειται να εκδηλωθούν.

Τρίτον: Επειδή αποτελεί πλέον κοινή συνείδηση ότι
οποιοδήποτε νέο σοβαρό πρόβλημα με την Ελλάδα ή, πολύ περισσότερο, τυχόν έξοδος
της χώρας μας από το ευρώ θα δημιουργούσε αλυσιδωτές επιπτώσεις στην Ευρώπη και
θα φούντωνε την πυρκαγιά στην Ισπανία και την Ιταλία (προκαλώντας νέο τεράστιο
κόστος για όλους και πρωτίστως τους Γερμανούς), τέτοια εξέλιξη αποκλείεται να
συμβεί. Δεν υπάρχει κανένας λόγος, παρά μόνο μεγάλες ζημίες, η ίδια η Ευρώπη να
προκαλέσει τις άγριες επιθέσεις των αγορών, να θέσει σε κίνδυνο διάλυσης πάλι
το ευρώ και να οξύνει ακόμη περισσότερο τις κοινωνικές συνέπειες της ύφεσης. Η
Ελλάδα, παρά τα άλυτα δομικά της προβλήματα, θα κρατηθεί με κάθε τρόπο στο
ευρώ. Ακόμη και εάν χρειαστούν λίγο αργότερα πρόσθετα χρήματα ή ένα νέο
«κούρεμα» του ελληνικού χρέους προς τον ξένο επίσημο τομέα (πολιτική
διαπραγμάτευση και διευθέτηση).

* Ο Γιάννης Κοτόφωλος είναι
δημοσιογράφος στη ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, με καταγωγή από την Δωρίδα