Η Ευρώπη πατάει καλύτερα

Υπάρχει μία αίσθηση αισιοδοξίας, πλέον, ότι η Ευρώπη έχει προσδιορίσει
τους στόχους της και τον βηματισμό της, μετά από τέσσερα χρόνια κρίσης και
αλλεπάλληλων πολιτικών αντιφάσεων.

Η Ευρώπη πατάει καλύτερα πολιτικά και κυρίως ξέρει που θέλει να
πάει. Αυτό είναι το συμπέρασμα μίας ημερίδας που πραγματοποιήθηκε την Πέμπτη
στις Βρυξέλλες, για το μέλλον της Ευρωζώνης, με ομιλητές τον Βαν Ρομπόϊ, τον
Μπαρόζο και κυρίως τον Ιταλό πρωθυπουργό Μάριο Μόντι.

Το πρώτο σημείο αισιοδοξίας είναι ότι η Ευρώπη άρχισε να παράγει
αποφάσεις που ενισχύουν την περαιτέρω ενοποίηση, αλλά και την προοπτική
αντιμετώπισης της κρίσης.

Κολοσσιαίας σημασίας γεγονός θεωρείται η απόφαση του Ντράγκι να
μπορεί παρεμβαίνει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα στις αγορές των ομολόγων,
ρίχνοντας ρευστότητα και δημιουργώντας μία συμπαγή ασπίδα προστασίας στις
επιθέσεις των αγορών.

Η σχετική ηρεμία που παρατηρείται άλλωστε στις διεθνείς αγορές,
επιβεβαιώνει αυτή τη διαπίστωση και αποτελεί από μόνη της το δεύτερο στοιχείο
αλλαγής στο κλίμα γύρω από την Ευρώπη και το μέλλον του ευρώ.

Ένας ακόμη, τρίτος παράγοντας, που συνηγορεί και συμβάλλει στην
αλλαγή των πραγμάτων, είναι η επικράτηση της ευρύτερης ευρωπαϊκής αντίληψης ή η
στροφή της Γερμανίας στην αποδοχή και εκ μέρους της αυτής της αντίληψης που
είχαν όλοι οι άλλοι, δηλαδή ότι η Ευρώπη μπορεί να επιλύσει τα προβλήματα της,
μόνο εάν τα αντιμετωπίσει ως σύνολο και όχι αποσπασματικά με γνώμονα τις
εθνικές προτεραιότητες.

Η γερμανική αντίληψη ότι ο καθένας θα πρέπει από μόνος του να
κάνει καλά τη δουλειά του στο σπίτι του και έτσι θα ξεπεραστεί η κρίση και θα
πάει καλά η Ευρώπη γενικότερα, αποδείχτηκε αδιέξοδη.

Η Ευρώπη, επίσης, συνειδητοποίησε ότι δεν μπορεί να σφίγγει άλλο
τα λουριά, με μια πολιτική μακροχρόνιας λιτότητας και βάζει τάχιστα
προτεραιότητα τις μεταρρυθμίσεις, σε συνδυασμό με τις προϋποθέσεις που
χρειάζονται για την οικονομική ανάπτυξη.

Μεταρρυθμίσεις και ανάπτυξη μπήκαν ψηλά τώρα στην ατζέντα και αυτό
είναι ένα τέταρτο σημείο αισιοδοξίας. Τη στιγμή αυτή, όπως προέκυψε και στην
ημερίδα των Βρυξελλών, πρώτη έγνοια πρέπει να είναι η αναχαίτιση της ύφεσης και
η δημιουργία νέων θέσεων απασχόλησης.

Το πέμπτο σημείο που καταδεικνύει ότι η Ευρώπη αλλάζει,
ενοποιείται σε μεγαλύτερο βάθος και η αρχιτεκτονική της σε λίγο θα διαφέρει
πολύ από εκείνη πριν από την κρίση, είναι οι πολιτικές αποφάσεις που δρομολογούνται
για την δημοσιονομική ενοποίηση και βεβαίως για την τραπεζική ενοποίηση.

Πρόκειται για υποθέσεις τεραστίων διαστάσεων όσον αφορά το όραμα
και τον στόχο της Ενωμένης Ευρώπης. Στα δύο αυτά τελευταία θέματα θα πρέπει να
προσθέσουμε ότι ήδη υπάρχει και ο ενιαίος ευρωπαϊκός μηχανισμός σταθερότητας,
με περίπου σε αυτή τη φάση ένα τρισεκ. ευρώ διαθέσιμα.

Συνέπεια στις υποχρεώσεις των κρατών μελών και συνέπεια των
πολιτικών ηγεσιών πάνω σε αυτές τις πολιτικές κατευθύνσεις της ενοποίησης
χρειάζεται μόνο. Και τα πράγματα θα μπουν σταδιακά στο δρόμο τους.

Έτσι φαίνεται, γιατί, εάν μη τι άλλο, η Ευρώπη ξέρει πλέον ποιες
είναι οι αιτίες της κρίσης, ξέρει τις μέχρι τώρα δομικές της αδυναμίες και
κουβεντιάζει ευτυχώς, σήμερα, τις μεγάλες πολιτικές που χρειάζεται να
εφαρμόσει.    

* Ο Γιάννης Κοτόφωλος
είναι δημοσιογράφος στη ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, με καταγωγή από την Δωρίδα