Με το ίδιο Πολιτικό Προσωπικό δεν γίνεται διαχείριση του χρέους…

 

Εξίσου ωστόσο, ισχυροί πρέπει να παραμείνουν οι συμβολισμοί, από
τους ολέθριους χειρισμούς των πολιτικών προσώπων, για τις λίστες της απάτης και
φοροδιαφυγής. Για τις λίστες που επαναφέρουν με τον πιο κατηγορηματικό και
απόλυτο τρόπο, το σοβαρότερο πρόβλημα που έχει η χώρα. Την έλλειψη δηλαδή εκ
μέρους του πολιτικού συστήματος, τόλμης και αποφασιστικότητας να
αντιμετωπιστούν τα φαινόμενα που παράγουν λίστες και άλλα συναφή καρκινώματα.

Γιατί η επίσκεψη και οι συνομιλίες Μέρκελ στην Αθήνα, μπορεί να
απεμπλέξουν ορισμένες διαδικασίες που αφορούν τις αγκυλώσεις της παρούσης
δύσκολης συγκυρίας, μέχρι τα μέσα Νοεμβρίου. Όμως η καταβολή της δόσης των 31,5
δις. ευρώ, συνοδευόμενη από τα ακραία μέτρα εισπρακτικού χαρακτήρα, δεν λύνει
το ένα και μοναδικό ζήτημα, που έχει η χώρα. Αυτό δηλαδή της αναστροφής της
κατάστασης κατά τρόπο οριστικό και μόνιμο, ώστε να καταστεί διαχειρίσιμο το
χρέος.

Η σοβαρότερη δε όψη αυτού του ζητήματος, είναι με ποιες πολιτικές
ηγεσίες και ποια πολιτικά πρόσωπα, θα αντιμετωπιστεί το ζήτημα αυτό.

Τόσο η κ. Μέρκελ όσο και η διαχρονική ηγεσία της Ευρωζώνης και της
Κομισιόν, θα πρέπει να κατανοήσουν, πως όταν αναφερόμαστε σε παθογένειες του
συστήματος, αυτές πρώτα και κύρια αφορούν τον τρόπο που τα πολιτικά πρόσωπα
διαχειρίστηκαν τα πολιτικά και οικονομικά πράγματα της χώρας, τα τελευταία
χρόνια. Είναι τα πρόσωπα, που με τον έναν ή άλλο τρόπο, κινήθηκαν αυτά τα
χρόνια στις παρυφές των λειτουργιών που εξέθρεψαν τη διαφθορά, τη διαπλοκή, τη
φοροδιαφυγή και τις εναρμονισμένες πρακτικές.

Δεν είναι τυχαίο ότι το τεράστιο ζήτημα που ανακύπτει από τις
λίστες της ντροπής, έχει πρωτίστως αυτή τη διάσταση. Εγκληματικές λειτουργίες
από αμαρτωλά πρόσωπα, που οδήγησαν τη χώρα στη χρεοκοπία.

Και εδώ έρχεται η προέκταση του κολοσσιαίου ζητήματος, που πρέπει
να αναλυθεί και να αντιμετωπιστεί. Ότι δηλαδή είναι αδύνατον έως ακατόρθωτο,
μια σειρά από πολιτικά πρόσωπα, που συγκροτούν τις ηγετικές ομάδες στα κόμματα
του κυβερνητισμού, να σηματοδοτήσουν τις μεγάλες αλλαγές στο Κράτος , τους
Θεσμούς και την παραγωγική διάρθρωση της χώρας. Για τον απλό λόγο ότι είναι
δέσμια των ακατανόμαστων πράξεών τους, που γιγάντωσαν τις καταστροφικές, για τη
χώρα, λειτουργίες και παρείχαν προστασία στους κάθε λογής μεγαλοαπατεώνες,
αδίστακτους φοροφυγάδες και συστημικούς κλεπτοκράτες.

Φυσικά οι επισημάνσεις, δεν αφορούν μόνον τα πολιτικά πρόσωπα. Η νέα
παραγωγική δομή της χώρας, απαιτεί μια άλλη επιχειρηματική τάξη, καθώς η
υπάρχουσα έχει φθάσει σε τέτοιο σημείο κατάπτωσης, που μπλοκάρει κάθε υγιή
επενδυτική προσπάθεια, που δεν την ελέγχει. Είναι ένα διαχρονικό καρκίνωμα του
συστήματος διαπλοκής, που προσβάλει τον Ελληνισμό και ακυρώνει, τις θυσίες των
πολιτών.

Είναι μοναδική ίσως φορά στην ιστορία της Ελληνικής Δημοκρατίας,
που η προσπάθεια για τη διαχείριση του χρέους, θα κρίνει την τύχη των
παραδοσιακών κομμάτων και όχι το αντίθετο.

Μέχρι σήμερα, η αξιοπιστία των κομματικών ηγεσιών και η συνέπειά
τους σε ορισμένες βασικές αρχές, ήταν το μέσο προκειμένου η κρατική μηχανή να
διαχειριστεί τα οικονομικά του Κράτους, με επιτυχία. Αυτή τη φορά η κρίση στα
κόμματα είναι τόσο βαθιά, που μόνο αν έχουμε αίσιο τέλος στην υπόθεση της
διαχείρισης του χρέους, θα κρατηθούν ζωντανά.

Η κορυφαία βεβαίως εκτίμηση της τελευταίας περιόδου, εστιάζει
ακριβώς σε αυτό το στοιχείο. Ότι δηλαδή το επιδιωκόμενο θα έρθει, μόνο εάν οι
υπάρχουσες, ηγεσίες, δώσουν τη θέση τους σε ένα τελείως διαφορετικών
προδιαγραφών πολιτικό προσωπικό, που πιστεύει βαθιά στην Εθνική προοπτική.  Είναι απεγκλωβισμένο από τα δίχτυα της
ολέθριας διαπλοκής και φαυλοκρατίας. Και έχει εμπιστοσύνη στις δυνάμεις του, με
γνώση της πραγματικότητας και δύναμη ώστε να τολμήσει ρήξεις και υπερβάσεις.

Εκ των πραγμάτων η αρχή θα γίνει από το ΠΑΣΟΚ, αφού αυτό φρόντισε
να βρεθεί στο «μάτι του κυκλώνα» και να πληρώσει το βαρύ τίμημα. Το ίδιο
φρόντισε να διολισθήσει, από την εποχή του Σημίτη ακόμα, στις διακεκαυμένες
ζώνες των νεοφιλελεύθερων πολιτικών. Το ίδιο φρόντισε να μετατραπεί σε κόμμα
πασπαρτού, όπου ήταν εύκολο να ανθίσουν όλα τα «μπουμπούκια της διαπλοκής», τα
οποία δυστυχώς έπαιξαν πρωταγωνιστικό ρόλο. Έτσι ο ξεπεσμός και ο ευτελισμός,
ήταν θέμα χρόνου να έρθει.

Παρ΄ όλα αυτά, μπορεί το ΠΑΣΟΚ να προσφέρει στην υπόθεση της
ανασύστασης του πολιτικού σκηνικού και της ανασύνθεσης του Κεντροαριστερού
χώρου, αν φέρει στην πρώτη γραμμή μια σειρά από φερέγγυα και αξιόπιστα στελέχη,
που συγκεντρώνουν τα χαρακτηριστικά που προαναφέραμε. Με τις υπάρχουσες διαδικασίες
και την ίδια ηγετική ομάδα, δεν μπορεί να το κάνει για πολλούς και λίγο πολύ
γνωστούς, λόγους.

Τι ίδιες επιπτώσεις θα έχει και στη Ν.Δ., ενδεχόμενη ανεπιτυχή
προσπάθεια διαχείρισης του χρέους. Και αυτό δεν θα αργήσει να φανεί. Μπορεί να
γίνει τους επόμενους 8 με 10 μήνες. Καθώς τα αδιέξοδα θα έρθουν πολύ πιο
πιεστικά, αν η τρέχουσα διαχείριση της καταβολής της δόσης, δεν συνδεθεί με τη
δραστική μείωση του χρέους και όλων των πτυχών που άπτονται με αυτή.