Το παιχνίδι της διαχείρισης του χρόνου, δεν λύνει το πρόβλημα της χώρας
Χρόνος ανάγνωσης: 7 λεπτά
Θανάση Λουκόπουλου
ημερομηνιών όπως π.χ. της έκθεσης της τρόικας περί τα μέσα Οκτωβρίου, της
Συνόδου Κορυφής της Ε.Ε. για τις τελικές αποφάσεις αντιμετώπισης της κρίσης
στην Ευρωζώνη και των αμερικανικών εκλογών…
Χωρίς επίσης να παραβλέπουμε τις παλινωδίες, τους
δισταγμούς και τις σκοπιμότητες στον χειρισμό των κορυφαίων ζητημάτων, εκ
μέρους των κομμάτων του κυβερνητικού συνασπισμού και ιδιαιτέρως των
ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ.
Θεωρούμε ότι θα ήταν καταστροφικό να χαθεί κι άλλος
πολύτιμος χρόνος γύρω από ένα παιχνίδι ημερομηνιών και σκοπιμοτήτων, όταν η
χώρα βρίσκεται σε οριακό σημείο και έχει απόλυτη ανάγκη για την αναστροφή του
εξαιρετικά βεβαρημένου κλίματος, που τροφοδοτείται από την επενδυτική και
αναπτυξιακή απραξία.
Μια προσεκτική ματιά σε δηλώσεις και συμπεριφορές
κορυφαίων παραγόντων της Ευρωζώνης, που στο τέλος της ημέρας είναι αυτοί που
αποφασίζουν, οδηγεί στο συμπέρασμα ότι τα γλυκά λόγια που περισσεύουν τις
τελευταίες ημέρες, κρύβουν ένα παιχνίδι διαχείρισης χρόνου. Σ’ αυτό το παιχνίδι
παραπέμπουν και οι επικλήσεις των ημερομηνιών που προαναφέραμε, τις οποίες όμως
σκοπίμως προτάσσουν των αποφάσεων που πρέπει να πάρουν άμεσα για την Ελλάδα.
επισκέψεις του Πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά σε Βερολίνο και Παρίσι, πήγαν καλά
επικοινωνιακά, επειδή πρωτίστως οι Γερμανοί και δευτερεύοντος οι Γάλλοι ήθελαν
για δικούς τους λόγους να στείλουν το μήνυμα της συνέπειας και της ηρεμίας στην
Ευρωζώνη.
Ο Πρωθυπουργός και οι ηγεσίες των κομμάτων του
κυβερνητικού συνασπισμού, γνωρίζουν πολύ καλά ότι η έκθεση-φόβητρο της τρόικας,
θα συνταχθεί τουλάχιστον κατά το ήμισυ, κατόπιν υποδείξεων από τα γνωστά
κέντρα. Θα ήταν κατά συνέπεια πολύ πιο παραγωγικό και έντιμο, να γίνει τώρα μια
ξεκάθαρη πολιτική διαβούλευση με τα κέντρα αυτά.
οποίο έχει βρεθεί η πορεία των οικονομικών πραγμάτων στην Ελλάδα, επιβάλει να
γίνει κατανοητό ότι η χώρα δεν αντέχει μέτρα άνω των 9-9,5 δις ευρώ. Σ’ αυτά
μπορεί ν’ ανταπεξέλθει. Αυτά μπορεί να πληρώσει. Γιατί μέτρα που υπερβαίνουν τα
12 και 13 δις ευρώ, όχι μόνον δεν μπορεί ν’ αντέξει η χώρα, αλλά υπάρχει ο
κίνδυνος – με την επιμονή σ’ αυτά-να ακυρωθεί και η προσπάθεια για την
συγκέντρωση του ποσού των 9 δις.
΄Αλλωστε είναι γνωστό στα επιτελικά όργανα της ΚΟΜΙΣΙΟΝ, ότι οι Ευρωπαίοι εταίροι είχαν
σχεδιάσει αρχικά για την Ελλάδα αυτό ακριβώς το ποσό των 9 δις ευρώ.
συγκεκριμένες δεσμεύσεις- ότι η κυβέρνηση θα υλοποιήσει άμεσα όλες τις θεσμικού
χαρακτήρα μεταρρυθμίσεις και θα προχωρήσει στην ιδιωτικοποίηση όλων των
αντιπαραγωγικών κρατικών επιχειρήσεων, που δεν είναι στρατηγικής σημασίας.
΄Εναντι όλων αυτών, θα πρέπει η κυβέρνηση ν’ απαιτήσει
από τα θεσμικά όργανα της Ευρωζώνης και της ΕΚΤ:
Την άμεση ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών και
την χρηματοδότησή τους απευθείας από την ΕΚΤ.
Την αποδέσμευση των ποσών του ΕΣΠΑ.
Την επανεκκίνηση των 7 μεγάλων έργων που
έχουν παγώσει.
Την επί της ουσίας διευκόλυνση υλοποίησης των
30 και πλέον μεγάλων επενδυτικών προτάσεων, που εδώ και πολλούς μήνες
βρίσκονται μπλοκαρισμένες στα συρτάρια των Υπουργείων Οικονομικών και Ανάπτυξης.
Αυτά τα απλά, θα ήταν ένα συγκεκριμένο δείγμα γραφής,
ικανό ν’ ανατρέψει την κακή εικόνα και να δώσει το έναυσμα για την οριστική
αλλαγή του κλίματος πριν το τέλος του χρόνου, που κρίνεται απ’ όλους τους
ειδικούς ως το απώτατο σημείο για ν’ αρχίσει η χώρα μας να βγαίνει από την
δεινή οικονομική κατάσταση.
όχι με δηλώσεις και προσωπικές δεσμεύσεις. Αν αυτό φυσικά είναι το μείζον.
Γιατί για πολλούς το μείζον σ’ αυτή την φάση, είναι η κατά το 1/3 άμεση
διαγραφή του χρέους κι όχι το γνωστό κούρεμα και οι επιμηκύνσεις, που στο
τέλος-τέλος ανατροφοδοτούν το χρέος και το καθιστούν δυσβάστακτο.