Στην κόψη του ξυραφιού

Δυστυχώς τα καλά νέα από την
Ευρώπη είναι λιγότερα, σε σύγκριση με τα κακά νέα και κυρίως τις αβεβαιότητες
που προμηνύουν μια πιθανή αρνητική προοπτική αλυσιδωτών εξελίξεων σε πανευρωπαϊκή
και παγκόσμια κλίμακα. Εάν συγκεντρώσει κανείς τις δυσοίωνες προβλέψεις που
διατυπώνονται από τους διεθνείς αναλυτές τούτη την ώρα, θα έλεγε ότι το
προσεχές εξάμηνο του έτους είναι ίσως το κρισιμότερο.

Το αποτέλεσμα των αμερικανικών
εκλογών το Νοέμβριο διαμορφώνεται εξαιρετικά αβέβαιο και μία νίκη των
ρεπουμπλικάνων θα μπορούσε να γυρίσει πίσω την οικονομική προσπάθεια της
Αμερικής και κατ’ ακολουθία την παγκόσμια οικονομία. Έτσι κι αλλιώς η οικονομία
των Η.Π.Α. κινείται με ρυθμό κοντά στο μηδέν, ενώ η κατάσταση στην Ευρώπη
παραμένει εντελώς εύθραυστη και οι οικονομικές ενδείξεις διαγράφονται
χειρότερες.

Τα προγράμματα λιτότητας στην Ευρώπη
αρχίζουν και πλήττουν την ίδια της την καρδιά. Εκτός φυσικά από τις χώρες του
Νότου, μικρές και μεγάλες, Ισπανία και Ιταλία, που η κρίση κοντεύει να τις
γονατίσει. Το μέγεθος του χρέους στην Ευρώπη παίρνει διαστάσεις εκρηκτικές και
η διαχείριση του, ακόμη, αποδεικνύεται από την Ευρώπη πολιτικά ανεπαρκέστατη.

Ακόμη και  η συμφωνία για την ενοποίηση του τραπεζικού
συστήματος μετατέθηκε για λίγο αργότερα. Η ταχύτητα των οικονομικών προκλήσεων
αποδεικνύεται υπερτριπλάσια από τον χρόνο που σκέφτεται και αποφασίζει η
πολιτική Ευρώπη.

Η Γερμανία ήταν ένα πρόβλημα
μεγάλο όλο αυτό το διάστημα, κινδυνεύει όμως να γίνει ακόμα μεγαλύτερο για την
ενοποίηση της Ευρώπης και τη διατήρηση της συνοχής και της ευρωστίας του ευρώ.
Στη Γερμανία, τώρα άρχισε να αναπτύσσεται ένα οικονομικό και πολιτικό ρεύμα
ευρώ-σκεπτικισμού και αυτό είναι πολύ επικίνδυνο.

Κάποιοι δεν αποκλείουν πλέον και
τη δημιουργία αντί-ευρωπαϊκού κόμματος, πράγμα που θα φρενάρει σοβαρά τις ευρωπαϊκές
εξελίξεις. Ας μην ξεχνάμε ότι ο σκληρός πυρήνας της Bundesbank είναι
πάντα υπέρ της επιστροφής στο μάρκο…

Και στην πανευρωπαϊκή σκακιέρα
πάντως, οι  πολιτικές ισορροπίες μεταξύ
των ισχυρών κυβερνητικών κέντρων δεν βρίσκονται σε εύρυθμη λειτουργία. Ο
γάλλο-γερμανικός άξονας που αποτελεί το άλφα και το ωμέγα για την προώθηση των
ευρωπαϊκών πραγμάτων, βρίσκεται σε μεγάλη δυσαρμονία και δεν μπορεί να παίξει
τον απαιτούμενο λειτουργικό του άλλοτε ρόλο.

Η Ιταλία του Μόντι, ωστόσο, είναι
μια συγκολλητική δύναμη η οποία λειτουργεί τούτη την ώρα πολύ γόνιμα μεταξύ των
δύο άλλων πόλων, του Ολάντ και της Μέρκελ,. Εάν όμως ο Μόντι απολέσει την
εξουσία, τότε το μείγμα όλο μπορεί να γίνει κομμάτια και να κινδυνέψει άμεσα το
ευρώ.

Μια ακόμη μεγάλη αβεβαιότητα, η
οποία μπορεί να επιταχύνει το ντόμινο των αρνητικών γεγονότων είναι τυχόν
σοβαρή απώλεια ελέγχου του παιχνιδιού στην Ελλάδα. Οι ξένοι αναλυτές δείχνουν
πολύ περιορισμένη εμπιστοσύνη στο ελληνικό πολιτικό σύστημα (κυβέρνηση και
αντιπολίτευση), για την ωριμότητα και την βούληση με  την οποία θα διαχειριστεί τις μεγάλες ανάγκες
τις χώρας, το προσεχές -πολύ κρίσιμο – εξάμηνο.

Στις αβεβαιότητες τέλος θα πρέπει
να προστεθούν και οι πιθανότητες (ίσως πάνω από 50%) μίας επίθεσης του Ισραήλ
στο Ιράν, που θα επηρέαζε αρνητικά τα πάντα στις οικονομίες.

* Γιάννης
Κοτόφωλος είναι δημοσιογράφος στη ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ , με καταγωγή από την Δωρίδα